Το λένε για τα κορίτσια, αλλά φαίνεται ότι ισχύει και για τους πρωθυπουργούς: Οι καλοί πηγαίνουν στον Παράδεισο. Οι κακοί πηγαίνουν παντού. Έτσι ο Αλέξης Τσίπρας έφτασε μέχρι τα άδυτα του Λευκού Οίκου: Στο Οβάλ γραφείο και μετά στους κήπους να δίνει συνέντευξη δίπλα στον Ντόναλντ Τραμπ.

Ναι, αυτόν, τον ίδιο Τραμπ που όταν έγινε γνωστό ότι θα έθετε υποψηφιότητα για πρόεδρος των ΗΠΑ, ο Αλέξης Τσίπρας είχε πει δημόσια «Ελπίζω να μη μας βρει αυτό το κακό».

Κακοί, όμως, δεν είναι μόνο οι πρωθυπουργοί. Είναι και οι δημοσιογράφοι., Έτσι, ένας από αυτούς θυμήθηκε την παλαιά δήλωση Τσίπρα και τον ρώτησε αν συνεχίζει να την πιστεύει.

Κάπως έτσι, και με την άνεση που τον χαρακτηρίζει σε τέτοια ζητήματα, έκανε επιτόπου μια ακόμα τεράστια κωλοτούμπα ο πρωθυπουργός.

Αρχικά είπε το αμίμητο «Μπορεί ο τρόπος που προσεγγίζει τα πράγματα (σ.σ. ο Τραμπ) να είναι διαβολικός, αλλά είναι για… καλό».

Διαβολική η πορεία, αγγελική η κατάληξη, δηλαδή. Τι άλλο θα ακούσουν τα αυτιά μας; Τι άλλο θα δουν τα μάτια μας; Η επόμενη φράση του Αλέξη Τσίπρα, του αριστερού ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ και προέδρου της κυβέρνησης, είναι «όλα τα λεφτά», κατά το κοινώς λεγόμενο: Μιλώντας για τον Ντόναλντ Τραμπ (ναι, αυτόν, τον ίδιο Τραμπ που λοιδορούσε) είπε χθες το βράδυ ότι αποτελεί τον συνεχιστή της Δημοκρατίας που επινόησε η Αρχαία Ελλάδα. Δηλαδή, ένας ο Περικλής, κι ένας ο Ντόναλντ. Μεγαλεία…

Ο Αλέξης Τσίπρας, όμως, δεν περίμενε να φτάσει η συνέντευξη στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων, δηλαδή στο τελευταίο της κομμάτι, για να εξυμνήσει, να αποθεώσει, να περιλούσει με κολακείες τον Τραμπ και όλες τις ΗΠΑ. Το έκανε νωρίς- νωρίς, αμέσως μόλις ξεκίνησε τις δηλώσεις του. Ο επικεφαλής της «ριζοσπαστικής Αριστεράς» (παρακαλώ να λείπουν τα γέλια…) μίλησε για τη «φιλία», «τις κοινές δημοκρατικές Αρχές» και «τις Αξίες που μοιραζόμαστε οι δυο λαοί». Πήγε πίσω, στην ίδρυση των ΗΠΑ και θυμήθηκε ότι εμπνεύστηκαν από την Αρχαία Ελλάδα. Και λίγο αργότερα, θυμήθηκε ότι και η Ελληνική Επανάσταση πήρε παράδειγμα από την αντίστοιχη που έγινε στη μεγάλη χώρα, την οποία επισκέπτεται.

Όλα αυτά, όπως καταλαβαίνετε, συνάδουν απόλυτα, «δένουν» μεταξύ τους, εφαρμόζουν τέλεια με το παλαιό σύνθημα που μέχρι πριν από δυο χρόνια φώναζε στις συγκεντρώσεις ο Αλέξης Τσίπρας: «Φονιάδες των λαών, Αμερικάνοι».

Ναι, αυτούς τους φονιάδες των λαών κάλεσε χθες ο ίδιος άνθρωπος που πρωτοστατούσε στα συνθήματα του δρόμου, να προστατεύσουν την Ελλάδα από την τουρκική επιθετικότητα. Ο ηγέτης της ελληνικής ριζοσπαστικής Αριστεράς παραπονέθηκε γιατί η γείτων διαταράσσει τις σχέσεις «δυο ΝΑΤΟϊκών συμμάχων». Και ζήτησε από τον Τραμπ, τον «συνεχιστή της Δημοκρατίας της Αρχαίας Ελλάδας» να… μεριμνήσει για να πάψει η τουρκική επιθετικότητα.

Ζήτησε, δηλαδή, να γίνουν οι Αμερικάνοι, ο πάτρωνας που θα «νουθετήσει» την Άγκυρα. Ένα βήμα πριν το στάδιο των «φονιάδων των λαών».

Τελικά, ξέρετε, δεν με ζαλίζει και δεν με φοβίζει η αλλαγή θέσεων του κ. Τσίπρα, όσο με ζαλίζει, και κυρίως με φοβίζει, η άνεση με την οποία αλλάζει τόσο πολύ, τόσο θεαματικά, τόσο απόλυτα τις θέσεις του.

Γιατί αν μετέβη με τόσο χαρακτηριστική άνεση από τη θέση της ριζοσπαστικής αριστεράς στη θέση του υμνητή των ΗΠΑ, πολύ φοβάμαι ότι με την ίδια άνεση μπορεί όταν έλθει η ώρα να ακολουθήσει την αντίστροφη διαδρομή…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: CNN: Όταν ο Τσίπρας αποκαλούσε διαβολικό τον Τραμπ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Τραμπ-Τσίπρας: Τι θα συζητήσουν οι δυο άνδρες για την ενέργεια. Το παρασκήνιο και τα ονόματα

ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ: Forbes: Ποιοι είναι οι Ελληνοαμερικανοί μεταξύ των 400 πλουσιότερων μεγιστάνων στις ΗΠΑ