Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ μπορεί να δηλώνει επιστροφή στην κερδοφορία, όμως η μεγάλη εικόνα μόνο καθησυχαστική δεν είναι.

Τα τελευταία οικονομικά στοιχεία του συλλόγου αποκαλύπτουν μια πραγματικότητα που δύσκολα κρύβεται πίσω από δηλώσεις περί «μετασχηματισμού». Το καθαρό χρέος των «κόκκινων διαβόλων» ξεπέρασε για πρώτη φορά το όριο του 1 δισ. ευρώ, ενώ το συνολικό βάρος των υποχρεώσεων πλησιάζει πλέον τα 1,5 δισ. ευρώ, επίπεδα-ρεκόρ από την εποχή της εξαγοράς του συλλόγου από την οικογένεια Γκλέιζερ το 2005.

1

Το χρέος που δεν λέει να φύγει

Σύμφωνα με τις οικονομικές καταστάσεις πρώτου τριμήνου, τα μακροπρόθεσμα δάνεια της Γιουνάιτεντ ανέρχονται σε περίπου 560 εκατ. ευρώ, αποτελώντας τον πυρήνα του λεγόμενου «χρέους-βουνό» που δημιουργήθηκε από το leveraged buyout των Γκλέιζερ. Σε αυτά προστίθεται η έντονη χρήση της πιστωτικής γραμμής του συλλόγου, με επιπλέον δανεισμό που ανεβάζει το συνολικό καθαρό χρέος στα περίπου 870 εκατ. ευρώ.

Αν συνυπολογιστούν οι μεταγραφικές υποχρεώσεις, τα ποσά που οφείλονται σε άλλους συλλόγους και οι ιστορικές χρηματοοικονομικές δεσμεύσεις, το συνολικό χρέος εκτοξεύεται κοντά στα 1,5 δισ. ευρώ. Ένα νούμερο ασύλληπτο ακόμη και για έναν από τους εμπορικά ισχυρότερους συλλόγους στον κόσμο.

INEOS, περικοπές και σκληρές αποφάσεις

Η είσοδος της INEOS και του Τζιμ Ράτκλιφ, με την απόκτηση του 27,7% έναντι περίπου 1,5 δισ. ευρώ, συνοδεύτηκε από δραστικές κινήσεις εξορθολογισμού. Περικοπές προσωπικού, μείωση λειτουργικών εξόδων και περιορισμός μισθολογικού κόστους αποτέλεσαν τον πυρήνα της νέας στρατηγικής.

Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ: Ποιοι μπορούν στ’ αλήθεια να αγοράσουν το πιο ακριβό brand του ποδοσφαίρου;

Οι αριθμοί το επιβεβαιώνουν. Οι δαπάνες για παροχές εργαζομένων μειώθηκαν κατά περίπου 7,5 εκατ. ευρώ στο τρίμηνο, ενώ οι αναδιαρθρώσεις επιβάρυναν τα αποτελέσματα με έκτακτα έξοδα άνω των 10 εκατ. ευρώ. Το προσωπικό του συλλόγου έχει συρρικνωθεί αισθητά, σε μια προσπάθεια να δημιουργηθεί μια «βιώσιμη βάση», όπως επιμένει η διοίκηση.

Κέρδη χωρίς Ευρώπη

Παρά την απουσία από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, η Γιουνάιτεντ εμφάνισε λειτουργικά κέρδη περίπου 15 εκατ. ευρώ στο πρώτο τρίμηνο της σεζόν, έναντι ζημιών την αντίστοιχη περσινή περίοδο. Ωστόσο, τα συνολικά έσοδα μειώθηκαν κατά περίπου 2%, στα 163 εκατ. ευρώ, ακριβώς λόγω της μη συμμετοχής στην Ευρώπη.

Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί και η πτώση των χορηγικών εσόδων, που υποχώρησαν σχεδόν 10%, μετά τη λήξη της συνεργασίας για το προπονητικό κιτ. Η Γιουνάιτεντ παραμένει εμπορικός γίγαντας, αλλά οι ρωγμές αρχίζουν να φαίνονται.

Μεταγραφές, μισθοί και συμβόλαια

Το περασμένο καλοκαίρι, η Γιουνάιτεντ επένδυσε ξανά επιθετικά στο μεταγραφικό παζάρι, αυξάνοντας τον δανεισμό για την ενίσχυση του ρόστερ. Παράλληλα, επιχειρείται μείωση του μισθολογίου μέσω δανεισμών και αποχωρήσεων παικτών με υψηλές απολαβές, μια πολιτική που αποδίδει βραχυπρόθεσμα αλλά δεν λύνει το δομικό πρόβλημα.

Το ερώτημα παραμένει αν ο σύλλογος μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί σε αυτό το μοντέλο, ειδικά όταν στον ορίζοντα υπάρχει και το σχέδιο για νέο γήπεδο, με κόστος που εκτιμάται άνω των 2 δισ. ευρώ.

Η βαριά σκιά των Γκλέιζερ

Όσο κι αν η διοίκηση μιλά για «μετασχηματισμό», το παρελθόν δεν σβήνει εύκολα. Το χρέος που κουβαλά η Γιουνάιτεντ παραμένει άρρηκτα συνδεδεμένο με την εξαγορά του 2005 και την πολιτική μερισμάτων της οικογένειας Γκλέιζερ, που εδώ και δύο δεκαετίες απομυζά τον σύλλογο.

Η Γιουνάιτεντ μπορεί να είναι κερδοφόρα σε ένα τρίμηνο, όμως σε επίπεδο ισολογισμού συνεχίζει να κινείται σε τεντωμένο σχοινί. Και όσο το χρέος διογκώνεται, τόσο πιο ξεκάθαρο γίνεται ότι το πραγματικό στοίχημα δεν είναι μια καλή σεζόν στο γήπεδο, αλλά η ίδια η οικονομική επιβίωση του συλλόγου σε βάθος χρόνου.