ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Με μια παράσταση γεμάτη συγκίνηση, γέλιο και φυσικά αθάνατη μουσική ολοκληρώθηκε την Παρασκευή στο Θέατρο Άλσος το «Μάλιστα, κύριε Ζαμπέτα».
Το έργο του Πέτρου Ζούλια, βασισμένο στο βιβλίο της Κατερίνας Ζαμπέτα «Βαθιά στη θάλασσα θα πέσω», αναβίωσε με αυθεντικότητα τη ζωή και την πορεία του μεγάλου λαϊκού συνθέτη, μετατρέποντας τη σκηνή σε μια γιορτή που μύριζε παλιά Αθήνα.
Από την πρώτη στιγμή, το κοινό βυθίστηκε σε μια ατμόσφαιρα θεάτρου-ντοκουμέντου, όπου η δράση πλαισιωνόταν από αποσπάσματα ταινιών, συνεντεύξεων και ηχογραφήσεων του ίδιου του Ζαμπέτα.
Κι αν εκείνος δεν «ανέβηκε» ποτέ στη σκηνή, ήταν συνεχώς παρών μέσα από τη φωνή, το μπουζούκι και την ίδια του τη στάση ζωής.
Η ζωντανή ορχήστρα με τις πενιές της έδωσε την απαραίτητη λάμψη, κάνοντας τα τραγούδια να αντηχούν σαν να γράφτηκαν χθες, σε μια σκηνική ατμόσφαιρα γεμάτη Ελλάδα.
Οι ερμηνείες των ηθοποιών χάρισαν βάθος και χρώμα. Η Βίκυ Σταυροπούλου, με το γνώριμο μπρίο της, υποδύθηκε τη Ρούλα, σύντροφο του Ζαμπέτα, σκορπώντας άφθονο γέλιο αλλά και τρυφερότητα. Ο Λευτέρης Ελευθερίου ξεχώρισε ως πολυπρόσωπος μπουζουξής, ενώ η Ελένη Καρακάση μάγεψε με τη φωνή της και την κωμική της παρουσία ως αδελφή του συνθέτη. Ο Γιάννης Τσιμιτσέλης, σε έναν πιο εσωτερικό ρόλο από ό,τι μας έχει συνηθίσει, συγκίνησε ως ο στιχουργός Μπάμπης Βασιλειάδης, ενώ η Δανάη Μπάρκα εξέπληξε ευχάριστα με τις φωνητικές της δυνατότητες. Τις κωμικές νότες ενίσχυσε ο Αντώνης Κρόμπας με τους απολαυστικούς του χαρακτήρες.
Η σκηνοθετική ματιά του Πέτρου Ζούλια κατάφερε να παντρέψει την ιστορία με το θέαμα, δημιουργώντας ένα μωσαϊκό εικόνων που ταξίδεψε το κοινό από την Κατοχή μέχρι τη δεκαετία του ’80.
Το σκηνικό της Αναστασίας Σμαραγδή, που θύμιζε αυλή παλιού αθηναϊκού σπιτιού, πρόσθεσε μια γλυκιά νοσταλγία, ενώ τα πολυάριθμα κοστούμια ζωντάνεψαν την αίσθηση της εποχής.
Πέρα όμως από την αφήγηση της ζωής του, η παράσταση ανέδειξε τον Ζαμπέτα ως καλλιτέχνη που δεν έπαιζε για το χρήμα, αλλά για την ψυχή του. Η μουσική του ήταν η δύναμή του. Που του επέτρεπε να φωνάζει στον Ωνάση απ΄την πίστα «Γεια σου Τέλη μπατίρη».
Τα τραγούδια του – ερωτικά, σκωπτικά, κοινωνικά – ξύπνησαν μνήμες σε όλους: από το «Αν μας σπάσουν το μπουζούκι» μέχρι το «Πού ’σαι Θανάση», από το «Μας πήγανε πλημμέλημα» μέχρι τo «Μάλιστα Κύριε».
Μέσα από αυτά φάνηκε η σχέση του με θρύλους της εποχής: Χατζιδάκι, Θεοδωράκη, Βουγιουκλάκη, Καζαντζίδη, Μαρινέλλα, Μοσχολιού – εκείνη που στάθηκε δίπλα του όταν οι προβολείς έσβησαν.
Το «Μάλιστα, κύριε Ζαμπέτα» δεν ήταν απλώς ένα μουσικοθεατρικό αφιέρωμα· υπήρξε το θεατρικό γεγονός του καλοκαιριού. Ένα έργο που ένωσε γενιές, έδωσε ξανά ζωή σε αγαπημένες μελωδίες και υπενθύμισε σε όλους γιατί ο Ζαμπέτας δεν έπαψε ποτέ να ανήκει στην καρδιά του ελληνικού λαού.
Κι αν η αυλαία έπεσε το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Σεπτεμβρίου, η μελωδία του θα συνεχίσει να ηχεί για πολύ καιρό ακόμη.
Διαβάστε επίσης
Ρέμος για τροχαίο Μπισμπίκη: Στενοχωρημένη η Βανδή, αλλά είναι δίπλα του (video)
ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ
