Ο Χρήστος Μαυρίκης – παλιός γνώριμος των διωκτικών αρχών φέρεται να είναι το πρόσωπο παρέδωσε επιστολή σε αρεοπαγίτη με σαφή υπονοούμενα για οικονομικά ανταλλάγματα εάν παρέμβαινε υπέρ αλλού προσώπου σε εκκρεμή στο Ανώτατο Δικαστήριο υπόθεση.

Η καταγγελία του αεροπαγίτη, με την επιστολή, έχουν ήδη διαβιβαστεί στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών για ποινική έρευνα. Ο εισαγγελέας διέταξε κατεπείγουσα προκαταρκτική έρευνα για το αδίκημα της κακουργηματικής δωροδοκίας δικαστή.

1

Ο Χρήστος Μαυρίκης των αρχών αναζητούταν στο πλαίσιο της αυτόφωρης διαδικασίας και τελικά συνελήφθη.

Η κατεπείγουσα εισαγγελική έρευνα για τον εντοπισμό και τη σύλληψη του δράστη περιλαμβάνει το αδίκημα της τετελεσμένης δωροδοκίας δικαστή που διώκεται σε βαθμό κακουργήματος.

Ο συλληφθείς είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στην υπόθεση των υποκλοπών το 1993.

Αυτός ήταν που επισκέφθηκε χθες το πρωί στο γραφείο του τον ανώτατο δικαστικό λειτουργό και του έδωσε επιστολή.

Σε αυτή ανέφερε τον αριθμό αγωγής που εκκρεμεί στον Άρειο Πάγο και ζητούσε να μεσολαβήσει για θετική έκβαση. Στην επιστολή ανέφερε ότι η δική του μεσιτεία θα ήταν ένα εκατομμύριο ευρώ, βάζοντας δίπλα ένα ερωτηματικό, σε περίπτωση που ο ενάγων-τρίτο φυσικό πρόσωπο κέρδιζε την υπόθεση. Πρόκειται για διεκδικήσεις εκτάσεων μεταξύ Παπάγου και Υμηττού.

Με την αναφορά του ποσού του ενός εκατομμυρίου άφηνε σαφείς υπαινιγμούς για δωροδοκία του αρεοπαγίτη. Ο τελευταίος κατήγγειλε αμέσως το συμβάν.

Η επιστολή σύμφωνα με πληροφορίες παραδόθηκε στον ίδιο τον δικαστή από άτομο που είναι γνωστό στις αρχές.

Το πρόσωπο αυτό φέρεται να ενεργούσε για λογαριασμό τρίτου. Στην επιστολή γινόταν αναφορά συγκεκριμένης εκκρεμούς υπόθεσης αστικής φύσεως και υπήρχε η παράκληση για παρέμβαση του δικαστικού λειτουργού, ενώ παράλληλα αφηνόταν υπαινιγμός για την παροχή οικονομικών ανταλλαγμάτων.

Ο ανώτατος δικαστικός μόλις διάβασε το περιεχόμενο της επιστολής αμέσως προχώρησε σε καταγγελία στις αρχές παραδίδοντας την επιστολή.

Πηγές στον Άρειο Πάγο κάνουν λόγο για μια “σκοτεινή υπόθεση καθώς εάν κάποιος θέλει να επιχειρήσει παρέμβαση στη Δικαιοσύνη δεν το κάνει με έγγραφο αποδεικτικό στοιχείο (την επιστολή) της παρανομίας του”.

Το παρελθόν του Χρήστου Μαυρίκη

Το όνομα του Χρήστου Μαυρίκη είναι «διάσημο» από το «βρώμικο» 1989 και τις παρακολουθήσεις των τηλεφώνων του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου.

Ήταν ο υπάλληλος του ΟΤΕ που κατήγγειλε στα ΜΜΕ πως είχε παγιδεύσει το σταθερό τηλέφωνο του γραφείου του Ανδρέα Παπανδρέου κατ’ εντολή του στρατηγού, Νίκου Γρυλλάκη, συνεργάτη του τέως πρωθυπουργού, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Έτσι, μπορούσε να ακούσει από το ακουστικό του σπιτιού του κάθε τηλεφωνική συνομιλία του πολιτικού του αντιπάλου.

Εξηγώντας τον τρόπο με τον οποίο πρωταγωνίστησε σε ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της Μεταπολίτευσης, αποκάλυψε ότι είχε τοποθετηθεί ένας μηχανισμός σε ΚΑΦΑΟ αρκετά κοντά στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ που όχι απλά παγίδευε τις τηλεφωνικές ομιλίες του προέδρου του, αλλά έδινε τη δυνατότητα στον πολιτικό αντίπαλό του, Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, να τις ακούει από το σπίτι του.

Τα Μέσα της εποχής, τότε, τον χαρακτήρισαν ως «εθνικό κοριό».

«Η παγίδευση γινόταν μέσα από ΚΑΦΑΟ αλλά και μέσα από διαμερίσματα που νοικιάζαμε τότε. “Τραβάγαμε” τη γραμμή παράλληλα στα διαμερίσματα και βάζαμε εκεί τα μαγνητόφωνα. Είχαμε νοικιάσει 4 έως 5 διαμερίσματα και είχαμε τα τηλέφωνα μόνιμα εκεί» είχε δηλώσει αργότερα σε συνέντευξη που παραχώρησε, προσθέτοντας πως μετά την αποδελτίωση, οι κρίσιμες συνομιλίες δίνονταν στο γραφείο του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.

Μετά την καταγγελία του Χρήστου Μαυρίκη για τους χώρους τοποθέτησης των μηχανισμών παρακολούθησης, έγιναν εκτεταμένοι τεχνικοί έλεγχοι από ειδικά κλιμάκια για να αποδειχθούν αν ισχύουν ή όχι οι ισχυρισμοί του. Το πόρισμα των ελέγχων της επιτροπής που επιβεβαίωσαν τις παρεμβάσεις συζητήθηκε στο ελληνικό κοινοβούλιο στις 16 Ιουνίου 1994.

Σύμφωνα με την έρευνα, διαπιστώθηκε πως παρακολουθήθηκαν τα τηλέφωνα, όχι μόνο του Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά και του Μιλτιάδη Έβερτ, του Γεράσιμου Κουρή, του Γεωργίου Ράλλη, των γραφείων του ΠΑΣΟΚ στη Χαριλάου Τρικούπη και του Αντώνη Λιβάνη.

Η αποκάλυψη του σκανδάλου των υποκλοπών προκάλεσε ένα τεράστιο κύμα αντιδράσεων και αλληλοκατηγοριών που συνεχίστηκαν για χρόνια. Από τη μία βρισκόταν ο Χρήστος Μαυρίκης που κατηγορούσε την κυβέρνηση Μητσοτάκη πως εκείνη του έδινε εντολές για το ποια τηλέφωνα να παγιδεύσει και από την άλλη ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο οποίος έριχνε την ευθύνη εξ ολοκλήρου πάνω του.

Ο υπάλληλος του ΟΤΕ τελικά οδηγήθηκε στις φυλακές Κορυδαλλού, καθώς κρίθηκε ένοχος από το Πενταμελές Εφετείο της Αθήνας για απόπειρα εκβίασης σε βαθμό κακουργήματος, παραβίαση απορρήτου τηλεφωνικών συνδιαλέξεων και παράνομη βία, με την ποινή φυλάκισης να φτάνει τα πέντε χρόνια.

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης παραπέμφθηκε, αλλά τελικά, ύστερα από απόφαση του ίδιου του Ανδρέα Παπανδρέου δεν έφτασε ποτέ σε ειδικό δικαστήριο, επικαλούμενος λόγους πολιτικής ομαλότητας.

Διαβάστε επίσης:

Κυριάκος Πιερρακάκης: Στρατηγικοί επενδυτές για τα assets του Υπερταμείου

Εθνική Τράπεζα: Ο ελληνικός τουρισμός αναζητά στρατηγική ανταπόκρισης στις νέες προκλήσεις

Παπαστεργίου: Δεν είναι φέιγ βολάν τα στοιχεία της ταυτότητας – Μέσω gov πλέον η ταυτοποίηση