Τα όνειρα που βυζάξαμε με της καρδιάς μας το αίμαπέταξαν και χαθήκανε μες της ζωής το ρέμα.Μα τάχα εμείς παντοτινά τ’ άφταστα θα ζητούμε;Βάλτε να πιούμε…Τα περασμένα σβήσανε, το τώρα δε θα μείνει.Τροφή των χοίρων έγιναν και οι πιο λευκοί μας κρίνοι.Μα τάχα πρέπει τους νεκρούς αιώνια να θρηνούμε;Βάλτε να πιούμε…Αδέλφια κάτω η βάρκα μας στο μόλο μας προσμένει.Ελάτε οι ταξιδιάρηδες να πιούμε συναγμένοι.
Στο περιγιάλι το φαιδρό ας γλεντοτραγουδούμε.Βάλτε να πιούμε…Τάχατε κι όποιος δε μεθά κι όποιος δεν τραγουδήσεικι όποιος στ’ αγκάθια περπατά μια μέρα δε θ’ αφήσειτ’ αγαπημένο μας νησί που έτσι γερά πατούμε.Βάλτε να πιούμε…Πες μας που πάει ο άνθρωπος τον κόσμο σαν αφήνει;Πες μας που πάει ο άνεμος, που πάει η φωτιά σαν σβήνει;Σκιές ονείρων…