Ισόβια για τη δολοφονία του φαρμακοποιού Βασίλη Φλώρου στο Π. Ψυχικό

Κανένα ελαφρυντικό, καμία επιείκεια και ισόβια κάθειρξη στο δράστη της δολοφονίας του φαρμακοποιού Βασίλη Φλώρου, στο Π.Ψυχικό, πριν από ένα χρόνο.

Αργά το απόγευμα, το Κακουργιοδικείο της Αθήνας καταδίκασε τον 57χρονο φίλο του θύματος για ανθρωποκτονία που όπως έκριναν, τέλεσε σε ήρεμη ψυχική κατάσταση και χωρίς να αντιμετωπίζει ψυχολογικά προβλήματα που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την ικανότητα του να καταλάβει τι έκανε.

Το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο απέρριψε και το αίτημα του κατηγορουμένου να του αναγνωριστούν τα ελαφρυντικα του σύννομου βίου και της ειλικρινούς μεταμέλειας.

Εισαγγελέας: «Είχε προσχεδιάσει το έγκλημα»

«Ψυχρό εγκληματία» χαρακτήρισε τον κατηγορούμενο η εισαγγελέας του δικαστηρίου.

Στην αγόρευση της, μίλησε για προσχεδιασμένη δολοφονία από το δράστη που κατά την κρίση της, δεν πάσχει από οριακή διαταραχή προσωπικότητας.

Όπως είπε: «Από πείσμα δεν επέστρεφε στο θύμα το ποσό των 300.000 ευρώ αν και υπήρχαν δικαστικές αποφάσεις. Έβαλε ως στόχο στη ζωή του να τον σέρνει στα δικαστήρια για να μην πληρώσει. Όταν είδε ότι τα περιθώρια στενεύουν του γεννήθηκε η ιδέα στο μυαλό του να σκοτώσει το θύμα. ‘Αφού δεν τα κατάφερα με τα δικαστήρια, θα τον σκοτώσω’, είπε. Δεν είχε καμία διάθεση να συμμορφωθεί στις δικαστικές αποφάσεις».

Για την ημέρα που ο δράστης πυροβόλησε το θύμα την ώρα που έβγαινε από το γκαράζ του σπιτιού του, η εισαγγελέας είπε στην αγόρευση της ότι είχε πλήρη επίγνωση της πράξης του:

«Επί μία εβδομάδα παρακολουθούσε το πρόγραμμα του θύματος. Είχε οργανώσει με απόλυτη ψυχραιμία τη δολοφονία. Είχε προμηθευτεί το όπλο, είχε βρει την ημέρα που θα είχε άλλοθι. Είχε μεθοδεύσει την πράξη του. Έδρασε ως ψυχρός εγκληματίας. Παραμόνευε το θύμα και όταν τον ειδε να μπαίνει στο αυτοκίνητό του, τον πλησίασε και τον πυροβόλησε στο κεφάλι. Για να έχει καλύτερη οπτική επαφή, ανοίγει την πόρτα και συνέχισε να τον πυροβολεί και στο σώμα.»

Νωρίτερα, απολογούμενος ο 57χρονος ζήτησε συγνώμη από την οικογένεια του θύματος και υποστήριξε ότι:

«Με έπνιγε το άδικο. Πήγα στο σπίτι, είδα να ανοίγει η πόρτα και άρχισα να πυροβολώ, δεν θυμάμαι πόσες φορές. Δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος. Είμαι οικογενειάρχης».