Δημήτρης Προκοπίου στο mononews για τη διαμάχη με τον Γ. Κούστα: «Δεν χρειάζεται να παρανομήσεις για να φτάσεις κάπου…»

«Εμάς μας ενδιαφέρει να τηρείται ο νόμος. Δεν έχουμε καμία διαφορά, τίποτα να χωρίσουμε… Τι θα αφήσουμε, όμως, στα παιδιά μας; Μια Ιστορία είναι αυτό το νησί και οι τάφοι και η εκκλησία…» – Δημήτρης Προκοπίου

Από τον τρόπο και μόνο με τον οποία μιλά για τις Σπέτσες ο Δημήτρης Προκοπίου, καταλαβαίνει κανείς αμέσως πόσο αγαπά αυτόν τον τόπο. Ήταν άλλωστε και το καταφύγιό του τη δύσκολη περίοδο της Covid-19 και δεύτερο σπίτι του εδώ και πολλά-πολλά χρόνια, αφού εκεί περνά 5-6 μήνες τον χρόνο. Με τους Σπετσιώτες φίλους παρέα, όπως λέει.

Με την ίδια τρυφερότητα και αγάπη, θα έλεγε κανείς, μιλά και για το σπίτι του στις Σπέτσες, στην ευρύτερη «γειτονιά» της Παναγιάς της Αρμάτας, εκεί όπου θέλει να χτίσει και ο εφοπλιστής Γιάννης Κούστας, με τον οποίο βρίσκεται «αντιμέτωπος» εκ των συνθηκών, δίχως να έχει τίποτα να χωρίσει, όπως λέει. Έτυχε να δραστηριοποιούνται και οι δύο στον ίδιο χώρο, τη ναυτιλία. Αλλά δεν έχει να χωρίσει τίποτα και με κανέναν.

Η συζήτηση για την έγκριση ή μη της μελέτης για την ανέγερση της κατοικίας του κ. Κούστα στις Σπέτσες δεν θα συζητηθεί ούτε σήμερα στο Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων του υπουργείου Πολιτισμού, έχοντας πάρει αναβολή για άγνωστη ακόμη ημερομηνία.

«Εμένα έχουν μεγαλώσει τα παιδιά μου, η οικογένεια είναι μεγάλη, έχω εννέα εγγόνια», λέει, εξηγώντας ότι δεν έχει κανέναν λόγο να επιζητεί την αντιπαράθεση.

Όχι, οι ενστάσεις του δεν είναι θέμα «θέας», φροντίζει να διευκρινίσει χαριτολογώντας. Το δικό του σπίτι, άλλωστε, το οποίο προϋπήρχε και αγόρασε το 1986-87, είναι ισόγειο. Επιπλέον, «αγναντεύει» το πάρκο δίπλα στον ναό και την ίδια την Παναγιά.

«Δεν είναι μεγάλο, αλλά μας χωράει», λέει γελώντας, υπογραμμίζοντας μάλιστα με μια κάποια υπερηφάνεια, θα έλεγε κανείς, ότι είναι έργο του αρχιτέκτονα Άρη Κωνσταντινίδη, μίας από τις σημαντικότερες μορφές της σύγχρονης ελληνικής αρχιτεκτονικής. Από εκείνα που, όπως λέει, δεν τα πειράζεις, δεν τα επεκτείνεις.

Η απλότητα φαίνεται να είναι κάτι που του αρέσει. «Όσο πιο απλά είναι τα θέματα τόσο πιο καλά», λέει. Κι αυτό φαίνεται να υπαγορεύει σε μεγάλο βαθμό και τις επιλογές που κάνει στην καθημερινότητά του: από το σπίτι και το αυτοκίνητό του μέχρι τις παρέες.

Χαμηλών τόνων, άνθρωπος που δεν του αρέσει η δημοσιότητα, αλλά που φαίνεται να πατάει γερά στη γη, ο κ. Δημήτρης Προκοπίου μιλά για πρώτη φορά στον Τύπο για ένα θέμα που γίνεται από την πρώτη στιγμή ξεκάθαρο ότι είναι πολύ σημαντικό για τον ίδιο. Όχι για τη θέα, όπως φροντίζει να διευκρινίσει χαριτολογώντας, ούτε για κάτι άλλο, πέραν της νομιμότητας. Εξού και οι όποιες ενστάσεις του στο θέμα της κατοικίας των περίπου 800 τ.μ. που θέλει να χτίσει ο Γιάννης Κούστας σχεδόν δίπλα του. Των 800 τετραγωνικών που προσμετρώνται, γιατί, όπως λέει, μπορεί στην τελική να αποδειχθούν πολύ περισσότερα. Ακόμη και να υπερδιπλασιαστούν, όπως υποστηρίζουν κάποιοι, με τα υπόγεια, τις προσβάσεις και ούτω καθ’ εξής.

«Υπάρχει νόμος του 1988, από την εποχή που ήταν υπουργός η Μελίνα Μερκούρη», λέει, αναφερόμενος στην Υπουργική Απόφαση που ορίζει και το πλαίσιο προστασίας για την περιοχή: «Περιμένουμε από το Υπουργείο Πολιτισμού να αποφασίσει» εάν θα τηρηθούν οι νόμοι.

Με την Υ.Α. 10977/14-5-1967 (ΦΕΚ 352/Β΄/31-5-1967) χαρακτηρίσθηκε ολόκληρος η νήσος των Σπετσών «…ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο και τόπος παρουσιάζων ιδιαίτερο φυσικό κάλλος ή ενδιαφέρον από απόψεως αρχιτεκτονικής ή ιστορικής…» και προστατεύεται σύμφωνα με τις διατάξεις του Νόμου 4858/2021 «Κύρωση Κώδικα νομοθεσίας για την προστασία των αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομιάς» (άρθρα 10,13, 14, 16, 12 παρ.3, 40 και 73 παρ. 10).

Επιπρόσθετα με τις Υ.Α. ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Β1/Φ26/26790/688, που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ673/Β/1988-09-13) και ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Β1/Φ26/26790/688, που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ758/Β/1988-10-19) χαρακτηρίσθηκε ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο ο Ι.Ν. Παναγίας Αρμάτας (1822) στις Σπέτσες, με ζώνη προστασίας 150μ. εντός της οποίας περιλαμβάνονται και οι τάφοι των Ι. Κούτση (1860) και Α. Χατζηαναργύρου (1885).

«Εμάς μας ενδιαφέρει να τηρείται ο νόμος», τονίζει ξανά και ξανά, σημειώνοντας μάλιστα ότι ενδιαφέρον για τη συγκεκριμένη υπόθεση δείχνει όλο το νησί, που θέλει να μη χτιστεί η συγκεκριμένη περιοχή.

Όπως λέει, το οικόπεδο του εφοπλιστή Γιάννη Κούστα βρίσκεται εντός της ζώνης των 150 μέτρων από το ιστορικό διατηρητέο μνημείο του ναού της Παναγίας Αρμάτας και, επιπλέον, είναι πευκόφυτο. Έχουν, μάλιστα, σημανθεί ήδη με κόκκινο χρώμα τα δέντρα που ετοιμάζεται να κοπούν, 70 με 80 πεύκα.

Ο ίδιος έχει δει τα σχέδια του σπιτιού, έχοντας έννομο συμφέρον, μετά από δύο εισαγγελικές παραγγελίες. Το ίδιο και άλλοι 12 γείτονες που ενδιαφέρονται επίσης να δουν τι τροπή θα πάρει η συγκεκριμένη υπόθεση, αφού τα υπόλοιπα σπίτια που υπάρχουν στην ευρύτερη περιοχή είναι όλα πολύ παλαιότερα.

«Σαν τα Αναφιώτικα και την Ακρόπολη», λέει, αναφερόμενος στις γειτονιές που αναπτύχθηκαν από τους «πετράδες», δεξιοτέχνες εργάτες της πέτρας που ήρθαν από την Ανάφη και την Κάσο να δημιουργήσουν νέες γειτονιές στις παρυφές του Ιερού Λόφου. «Μπορεί, όμως, εκεί να χτίσει κανείς ένα θηρίο;», διερωτάται.

Ιερός τόπος είναι, όμως, και το ακρωτήρι της Αρμάτας. Γι’ αυτό και επανέρχεται στο θέμα της νομιμότητας και της τήρησης των νόμων, όπως επίσης και της παρακαταθήκης που αφήνουμε στις μελλοντικές γενιές.

«Πάντα έτσι σκεφτόμασταν», λέει. «Κι αν έχουμε φτάσει εδώ που έχουμε φτάσει σαν οικογένεια δεν έγινε με ανομίες, με πράγματα που κρύβαμε, γλιτώνοντας την εφορία… Με τίποτα. «Είμαι στη δουλειά από αρχές του 1970. Δεν χρειάζεται να παρανομήσεις για να γίνεις κάτι ή να φτάσεις κάπου», προσθέτει.

Ο ίδιος αισθάνεται τυχερός, αλλά και υποχρεωμένος να βάλει ένα λιθαράκι για ένα καλύτερο μέλλον.

«Είχαμε αυτήν την τρέλα, της θάλασσας… Αυτή οδηγούσε πιο πολύ, η θάλασσα», λέει για την ενασχόληση του ιδίου, αλλά και του αδελφού του, Γιώργου Προκοπίου, με τη ναυτιλία. «Όπως σε πάει το κύμα, όπως λένε», λέει γελώντας, προσθέτοντας, ωστόσο, ότι δεν θα άφηναν να τους «βουλιάξει το κύμα».

«Ένας επιτυχημένος άνθρωπος στη δουλειά του είναι κατά κάποιον τρόπο ένας “χομπίστας” που αφιερώνει ώρες και ώρες σε αυτό που τον ενδιαφέρει. Περί αυτού πρόκειται», λέει, σπεύδοντας να προσθέσει ότι υπήρξαν, όμως, και άνθρωποι τυχεροί, με καλούς γονείς, καλές σπουδές.

«Καθένας που βάζει ένα λιθαράκι είναι -νομίζω- κάτι. Είναι μια ομορφιά για το μέλλον. Για την Ιστορία». Αυτό προσπαθεί κι εκείνος.

Διαβάστε επίσης

Επιστολή του Γιάννη Κούστα στο Mononews: Τι απαντά για το σπίτι των 800 τ.μ. στις Σπέτσες και τον Δημήτρη Προκοπίου

Γιάννης Κούστας: Αναβλήθηκε η συζήτηση για το σπίτι-θηρίο των 800 τ.μ. που θέλει να χτίσει σε προστατευόμενη περιοχή στις Σπέτσες (upd)

Στη διαμάχη Κούστα – Προκοπίου στο νησί των Σπετσών εμπλέκονται και άλλοι εφοπλιστές