• Top Stories

    Ολοταχώς προς ένα ακόμα χαμένο «κρίσιμο Eurogroup»

    tsipras Τσίπρας Μαξίμου


    Μια ακόμα ημερομηνία-ορόσημο αρχίζει να δείχνει όλο και πιο δύσκολη. Η 20η Μαρτίου, η ημερομηνία που ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας έθεσε ως στόχο για την επίτευξη «τεχνικής» (αλλά όχι τελικής) συμφωνίας, μοιάζει να χάνεται και ήδη στο προσκήνιο αρχίζει σιγά-σιγά να ακούγεται η ημερομηνία της 7ης Απριλίου, όπου πραγματοποιείται το μεθεπόμενο Eurogroup. (Καλού-κακού, σημειώστε πως η επόμενη στη σειρά είναι η 22η Μαΐου)

    Τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για την ύφεση το δ’ τρίμηνο του 2017 ήρθαν να προσθέσουν ένα ακόμα πρόβλημα στην διαπραγματευτική τακτική της Ελλάδας, η οποία βλέπει τις θέσεις του ΔΝΤ για «υπεραισιόδοξες προβλέψεις των Ευρωπαίων» να ενισχύονται. Το χάσμα σε όλα τα κρίσιμα μέτωπα παραμένει μεγάλο.

    Το κύριο πεδίο αντιπαράθεσης είναι σίγουρα τα εργασιακά. Είναι φυσικά και το δυσκολότερο από όλα. Με την συζήτηση να μην προχωρά πουθενά, ο Αλέξης Τσίπρας είναι ξεκάθαρο πως θα ήθελε να μεταφέρει το παιχνίδι προς τη μεριά της πολιτικής διαπραγμάτευσης, αρχή γενομένης από την επικείμενη Σύνοδο Κορυφής.

    Για να ενισχύσει τη θέση της , μάλιστα, προσπαθεί συνεχώς να στοχοποιήσει και πάλι το ΔΝΤ ως υπεύθυνο. Αυτή η προσπάθεια φάνηκε και μέσα από τη συνέντευξη του πρωθυπουργού στην Documento, την προηγούμενη Κυριακή (το δεύτερο σημαντικό της κομμάτι, ήταν η «επίθεση φιλίας» στον Κ. Καραμανλή, με σκοπό τη δημιουργία ρήγματος στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας).

    Η επιθυμία για πολιτική λύση επανέρχεται διαρκώς από την κυβέρνηση σε κάθε ευκαιρία. Τα αποτελέσματα ήταν πάντα αμφίβολα.

    Επιπλέον, αυτή τη φορά υπάρχουν δύο σημαντικά προβλήματα, σε σχέση με τη προηγούμενη περίοδο. Πρώτον, η Ευρώπη έχει αλλάξει στάση και βρίσκεται πλέον σε συνεννόηση με το Ταμείο. Και δεύτερον, η Ελλάδα ήδη από τις 20 Φεβρουαρίου δεσμεύθηκε να προχωρήσει σε «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις».

    Οι πιο κοντινές απόψεις μεταξύ της Ελλάδας και των δανειστών φαίνεται να αφορούν,  μέχρι τώρα, μόνο το θέμα της ανάγκης μείωσης του αφορολόγητου όριο. Άλλωστε, η διεύρυνση της φορολογικής βάσης (ειδικά αν υπάρχουν αντίμετρα που αφορούν τη μείωση των φόρων) είναι κάτι που μπορεί να υποστηρίξει πολιτικά η κυβέρνηση. Αντίθετα με το θέμα των συντάξεων, οι διαφορές είναι μεγάλες. Το ίδιο και για τη συζήτηση για τα αντίμετρα. Όσο για το ζήτημα των ενεργειακών και των ιδιωτικοποιήσεων τα πράγματα μοιάζουν απλά ασαφή.

    Πλέον, βρισκόμαστε πολύ κοντά στο σενάριο αποχώρησης των επικεφαλής των δανειστών από την Αθήνα τις επόμενες ώρες, χωρίς ουσιαστική σύγκλιση.

    Και η κατάσταση θυμίζει όλο και πιο πολύ το 2015…

    ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: Μέρκελ: Θέλουμε μια Ευρώπη πολλών ταχυτήτων, διαφορετικά μπορεί να κολλήσουμε

    ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Κυριάκος Μητσοτάκης: Ο Τσίπρας έκανε Πακιστάν την χώρα και πανηγυρίζει

    ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ: Capital Economics: Προβληματισμό για τη τύχη των διαπραγματεύσεων λόγω ΑΕΠ – Αμηχανία στο Μαξίμου



    ΣΧΟΛΙΑ