Το «Ναυάγιο» στη Ζάκυνθο διεκδικεί η οικογένεια του πλοιοκτήτη – Τι απαντά ο Δήμος

Την κυριότητα του αξιοθέατου της πιο πολυδιαφημισμένης παραλίας της Ελλάδας, το διάσημο «Ναυάγιο» στη Ζάκυνθο, διεκδικεί από τον Δήμο Ζακύνθου η οικογένεια του πλοιοκτήτη.

Την περασμένη Τρίτη συζητήθηκε στο Ειρηνοδικείο Ζακύνθου η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων που κατάθεσε η κόρη του φερόμενου ως ιδιοκτήτη, δικηγόρος Ελένη Σουλάνη, με την οποία ζητά να απαγορευτεί κάθε μορφής επέμβαση στο κουφάρι του πλοίου χωρίς την έγκριση του πλοιοκτήτη.

Από την πλευρά του ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Νίκος Τσίπηρας απαντά στη νεαρή δικηγόρο ότι το πλοίο εγκαταλείφθηκε πριν από πολλά χρόνια. Όπως τονίζει, το πλοίο ανήκει στο ελληνικό Δημόσιο και στη Ζάκυνθο.

«Ακόμη και ο πιο αδαής δεν θα μπορούσε να πιστέψει πως ένας κάτοχος μίας τέτοιας ιδιοκτησίας θα παρέμενε αμέτοχος τη στιγμή που κάποιος τρίτος, μη ιδιοκτήτης, θα επενέβαινε με πράξεις νομής στην περιουσία του. Το ναυάγιο ανήκει στους ιδιοκτήτες του τονίζει».

Η διαμάχη ξεκίνησε, τον περασμένο Μάιο, όταν ο Δήμος Ζακύνθου αποφάσισε να συνεργαστεί με τον ΤΕΙ Ιονίων Νήσων για την έναρξη εργασιών συντήρησης στο ναυαγισμένο κουφάρι του φορτηγού πλοίου «Παναγιώτης», με σκοπό την προστασία των τουριστών που επισκέπτονται την περιοχή.

Πριν ξεκινήσουν όμως οι εργασίες, οι αρμόδιοι φορείς έλαβαν το εξώδικο.

Η κυρία Σουλάνη θεωρεί αναληθές την άποψη πως το πλοίο έχει κατασχεθεί από το κράτος, καθώς, σύμφωνα με αυτή, δεν προκύπτει από κανένα δημόσιο βιβλίο.

Σύμφωνα με όσα υποστηρίζει η ίδια, ο πατέρας της ασχολείτο πολλά χρόνια με τον χώρο της ναυτιλίας και κατείχε πολλές πλοιοκτησίες από το 1959, ενώ ποτέ δεν αδράνησε για την ιδιοκτησία του καθώς επισκεπτόταν το πλοίο αυτός και συνεργάτες του, καθαρίζοντάς το και επιβλέποντάς το.

Το πλοίο «Παναγιώτης» ναυάγησε στην παραλία της Ζακύνθου, τον Οκτώβριο του 1980, μετά από μία σφοδρή θύελλα, μεταφέροντας -μεταξύ άλλων- λαθραία τσιγάρα.