Κυβερνητικές πηγές: Γιατί αποφασίσαμε να καταργήσουμε τον «βάσιμο λόγο απόλυσης»

Τους λόγους που το υπουργείο Εργασίας αποφάσισε να προχωρήσει στην κατάργηση της ρύθμισης του ΣΥΡΙΖΑ για τον «βάσιμο λόγο απόλυσης» εξηγούν κυβερνητικές πηγές, αλλά και ο ίδιος ο υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης από το βήμα της Βουλής.

Ο Γιάννης Βρούτσης ανέφερε πως η θέσπισή της συγκεκριμένης ρύθμισης από τον ΣΥΡΙΖΑ είχε ως αποτέλεσμα να χαθούν μέσα σε λίγους μήνες χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, καθώς η διάταξη στην πράξη λειτούργησε σε βάρος των εργαζομένων και έθεσε σε κίνδυνο την καταβολή αποζημίωσης στον εργαζόμενο.

Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, η Ελλάδα είχε ήδη ενσωματώσει στο εθνικό της δίκαιο τον Αναθεωρημένο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη (ΑνΕΚΧ) που κυρώθηκε από τη Βουλή το 2016, ο οποίος προέβλεπε πως στην περίπτωση απόλυσης εργαζομένου υπήρχαν δύο επιλογές: είτε ο «βάσιμος λόγος απόλυσης» χωρίς αποζημίωση, είτε η καταβολή αποζημίωσης στον εργαζόμενο χωρίς «βάσιμο λόγο απόλυσης».

Με το άρθρο 48 του ν. 4611/2019, της προηγούμενης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, που ήρθε προς ψήφιση τον Μάιο, λίγες εβδομάδες πριν από τις εκλογές, πλέον υπάρχει μία μόνον επιλογή: η καταγγελία της σύμβασης να γίνεται μόνο για «βάσιμο λόγο».

Όπως ανέφεραν οι κυβερνητικές πηγές, η ρύθμιση αυτή όχι μόνο δεν είναι «φιλεργατική» αλλά λειτουργεί εναντίον των εργαζομένων, καθώς:
(α) δυσχεραίνει τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, και
(β) φέρνει τους ήδη εργαζόμενους σε χειρότερη θέση, καθώς στιγματίζεται για τον υπόλοιπο εργασιακό βίο ο εργαζόμενος που απολύεται.

Επιπλέον, αναφέρουν, με το άρθρο 58 του ίδιου νόμου επιδεινώνεται ραγδαία μια βασική παθογένεια του ελληνικού συστήματος, που είναι οι καθυστερήσεις στην έκδοση δικαστικών αποφάσεων.

Η νέα κυβέρνηση με την κατάργηση αυτών των άρθρων – με βασικό της μέλημα τη δημιουργία πολλών νέων θέσεων εργασίας και την αποτελεσματική προστασία των υφιστάμενων – επιτυγχάνει τα εξής:

I. Καταργεί τον «κόφτη» στις προσλήψεις που έβαλε η προηγούμενη κυβέρνηση. Ενδεικτικά, από το συνδυασμό των πολιτικών της προηγούμενης κυβέρνησης και της εφαρμογής του άρθρου 48, τον Ιούλιο 2019 το ισοζύγιο προσλήψεων-αποχωρήσεων ήταν αρνητικό κατά 14.691 θέσεις.

II. Βάζει τέλος στον ουσιαστικό διαχωρισμό μεταξύ εκείνων που έχουν εργασία και εκείνων που είναι άνεργοι, ή μόλις ξεκινούν τον εργασιακό τους βίο (insiders/outsiders της αγοράς εργασίας).

III. Αποτρέπει τη μαζική μετατροπή σχέσεων εργασίας σε ορισμένου χρόνου, σε συμβάσεις έργου, και σε υπεργολαβίες, και θα οδηγούσε τελικά σε σημαντική ενίσχυση της «μαύρης», αδήλωτης, εργασίας.

Οι ίδιες κυβερνητικές πηγές ανέφεραν επίσης ότι στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας καθημερινά, μεγαλώνουν ή συρρικνώνονται, ανοίγουν ή κλείνουν επιχειρήσεις, με αποτέλεσμα να προσλαμβάνουν ή να απολύουν εργαζόμενους σε αυτές.

Επομένως, η συνολική κοινωνική ευημερία εξαρτάται από το εάν δημιουργούνται, καθημερινά, περισσότερες – και καλύτερες – θέσεις εργασίας από όσες καταργούνται τόσο από τις υφιστάμενες όσο και από νέες επιχειρήσεις.

Όπως αποδείχθηκε διεθνώς, αλλά και στην Ελλάδα στα χρόνια της δεκαετούς κρίσης, η μεγαλύτερη ευελιξία οδηγεί σε αύξηση της απασχόλησης και είναι τελικά προς το συμφέρον των εργαζομένων.

Η Ελλάδα λοιπόν πρέπει να συγκλίνει στους διεθνείς και ευρωπαϊκούς κανόνες κοινωνικής προστασίας και προστασίας της εργασίας, και όχι να αποκλίνει από αυτούς. Για αυτό πρέπει να εφαρμόζει, μεταξύ άλλων, και το γράμμα και το πνεύμα του ΑνΕΚΧ, ώστε:

-οι επιχειρήσεις να προσλαμβάνουν ευκολότερα,
-οι διαδικασίες πρόσληψης να είναι απλούστερες, και
-να είναι αποτελεσματική η προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων μέσω ελέγχων για τους λόγους για τους οποίους λύνεται μια εργασιακή σχέση.

Οι ρυθμίσεις που έφερε προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ με τα καταργούμενα άρθρα 48 και 58 του ν. 4611/2019, μας απομακρύνουν από αυτό που αποτελεί κοινή πρακτική στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.