Γερμανία: Στις κάλπες 60,4 εκατ. Γερμανοί, αποφασίζουν για τη μετά-Μέρκελ εποχή

Στις κάλπες προσέρχονται σήμερα  περίπου 60,4 εκατομμύρια Γερμανοί, προκειμένου να αποφασίσουν την νέα πολιτική κατάσταση στη χώρα, για πρώτη φορά μετά την 16χρονη κυριαρχία της Άγγελα Μέρκελ.

Στις εκλογές λαμβάνουν χώρα 53 πολιτικά κόμματα, από τα οποία  7 αναμένεται, με βάση τα προγνωστικά, να λάβουν πάνω από το 5% που απαιτείται  για την είσοδό τους στη νέα Κάτω Βουλή.

Οι κάλπες άνοιξαν, με το αποτέλεσμα να μοιάζει αβέβαιο, καθώς περίπου το 40% παραμένει αναποφάσιστο.

Η ανακοίνωση των πρώτων exit poll στις 19:00 (ώρα Ελλάδας) δεν αναμένεται να ξεκαθαρίσει το τοπίο, καθώς πολλοί ψηφοφόροι, ανάμεσά τους η ίδια η Μέρκελ, επέλεξαν φέτος την επιστολική ψήφο. Αυτές οι ψήφοι δεν θα υπολογιστούν στην αρχική εκτίμηση. Κατά συνέπεια, το όνομα του νέου καγκελαρίου πιθανόν να μην γίνει γνωστό το βράδυ.

Με βάση τις δημοσκοπήσεις των τελευταίων εβδομάδων, ο Όλαφ Σολτς και οι Σοσιαλδημοκράτες φαίνεται να επικρατούν με ένα ποσοστό γύρω στο 25%. Ωστόσο η διαφορά του από τον Άρμιν Λάσετ υποψήφιο Χριστιανικής Ένωσης ( επιλογή του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε,  ο οποίος επικράτησε στην εσωτερική διαδικασία ανάδειξης υποψηφίου στην Ένωση του Φρίντριχ Μερτς και του Νόρμπερτ Ρέντγκεν), φαίνεται πως έχει μειωθεί σημαντικά τις τελευταίες ημέρες, καθώς συγκεντρώνουν ένα ποσοστό κοντά στο 22 με 24%

Για πρώτη φορά στην ιστορία τους, οι Πράσινοι έχουν υποψήφιο για την καγκελαρία στις φετινές εκλογές, όμως η Αναλένα Μπέρμποκ είδε τη δημοτικότητά της να μειώνεται και το κόμμα αναμένεται να βρεθεί στην τρίτη θέση, με ποσοστό περίπου 17%. Πρόκειται για ιστορικό ποσοστό για τους Πράσινους, οι οποίοι μέχρι τώρα δεν είχαν ξεπεράσει το όριο του 10% παρά μόνο το 2009. Όμως ενδέχεται να υπάρξει απογοήτευση στο κόμμα, καθώς τον Απρίλιο εμφανιζόταν πρώτο στις προθέσεις ψήφου.

Έτσι, το μεγάλο ερώτημα το οποίο αναμένεται να απαντηθεί τις επόμενες εβδομάδες, θα είναι η σύνθεση της νέας κυβέρνησης, με τα σενάρια να είναι πολλά.

Αρχικά, μια επανάληψη του τυπικού Μεγάλου Συνασπισμού, με μια συμφωνία μεταξύ της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης και του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD), που θεωρείται η πλέον ασφαλής επιλογή για μια ισχυρή ομοσπονδιακή κυβέρνηση και ο οποίος ανέδειξε τα προηγούμενα χρόνια την καγκελάριο Μέρκελ.  Ωστόσο, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, ο μεγάλος συνασπισμος φαίνεται να είναι μάλλον αδύνατος καθώς τα δύο μεγαλύτερα κόμματα δεν καταφέρνουν να ξεπεράσουν το 50%.

Δύσκολα αναμένεται να υπάρξει και ένας  κλασικός δεξιος-κεντροδεξιός συνασπισμός, μεταξύ της Χριστιανικής Ένωσης και του Ελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος (FDP), ο οποίος ανέδειξε τα χρόνια πριν την Μέρκελ τον Χέλμουτ Κολ.

Μια άλλη επιλογή είναι ένας κεντροαριστερός συνασπισμός μεταξύ των Σοσιαλδημοκρατών και των Πράσινων, όπως αυτός που ανέδειξε τον Καγκελάριο Γκέρχαρντ Σρέντερ, ωστόσο και αυτή η επιλογή μάλλον θεωρείται δύσκολο να επιτευχθεί.

Κάπως έτσι, το πιο πιθανό σενάριο είναι ένας συνδυασμός μεταξύ τριών κομμάτων, για πρώτη φορά από τη δεκαετία του 1950.

Ο συνδυασμός «Τζαμάικα» μεταξύ Χριστιανοδημοκρατών (CDU), Φιλελεύθερων (FDP) και Πράσινων, που δεν έχει κυβερνήσει ποτέ σε ομοσπονδιακό επίπεδο, φαίνεται να μπορεί να συγκεντρώνει τις ψήφους αλλά το ζήτημα θα έχει να κάνει με τις προθέσεις των Πρασίνων που αναμένεται να ισχυροποιηθούν στις συγκεκριμένες εκλογές, ενώ πιθανός θα μπορούσε να είναι και ο  συνδυασμός Χριστιανοδημοκράτες (CDU και CSU), Σοσιαλδημοκράτες (SPD) και  Φιλελεύθεροι.

Μια άλλη επιλογή, η οποία προϋποθέτει την είσοδο της Αριστεράς στη Βουλή, θα μπορούσε να είναι ένας συνδυασμός των Σοσιαλδημοκρατών, των Πράσινων και της Αριστεράς. Ωστόσο, η Αριστερά παλεύει για την επίτευξη ποσοστού άνω του 5%, την ώρα που οι Πράσινοι επιθυμούν να δείξουν πως δεν έχουν σχέση με τις ακραίες θέσεις τους.

Κάπως έτσι, ένα πιθανό σενάριο είναι και αυτό του συνδυασμού μεταξύ Σοσιαλδημοκρατών,  Πράσινων και Φιλελευθέρων, αφήνοντας τους Χριστιανοδημοκράτες στην αντιπολίτευση.

Πάντως οι διαβουλεύσεις θα είναι μακρές, κάτι που ίσως οδηγήσει την Μέρκελ να παραμείνει για αρκετές εβδομάδες, ίσως και μήνες, στη θέση του επικεφαλής της χώρας.