Γιατί προσπαθεί να αλλάξει την πολιτική ατζέντα ο Τσίπρας μετά την ήττα με τα κλειστά σύνορα

Μετά την εκκωφαντική αποτυχία του να κερδίσει οτιδήποτε καλό για την Ελλάδα όσον αφορά στο προσφυγικό, ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί να… ντριμπλάρει το πρόβλημα και να αλλάξει παιχνίδι, στρέφοντας την πολιτική ατζέντα σε άλλα θέματα – μόνο που ο πρωθυπουργός δεν είναι… Μέσι για να ντριμπλάρει έτσι απλά μία τέτοια ηχηρή ήττα.

Μετά τη Σύνοδο Κορυφής της Δευτέρας, ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε περιχαρής πως οι «κακοί» του Βίσεγκραντ και όλοι εκείνοι που υποστηρίζουν το κλείσιμο των συνόρων και τον εγκλωβισμό των προσφύγων στην Ελλάδα απομονώθηκαν, χρησιμοποιώντας μάλιστα τη φράση «δημιουργήθηκαν τείχη απέναντι σε αυτούς που χτίζουν τείχη». Όμως τα τείχη αυτά αποδείχθηκαν… χάρτινα, όπως απέδειξαν τα χθεσινά tweets του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Donald Tusk, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ έδωσε συγχαρητήρια στις χώρες που κλείνουν τα σύνορά τους, εξηγώντας πως δεν πρόκειται για μονομερείς ενέργειες, αλλά για μέρος της συμφωνίας των «28» της Ευρωπαϊκής Ένωσης!

Το σοβαρό της υπόθεσης είναι ότι αυτές τις δηλώσεις δεν τις έκανε κάποιος αξιωματούχος από τις χώρες που ούτως ή άλλως επιτίθενται στη χώρα μας σε κάθε ευκαιρία, όπως είναι η Αυστρία, η Σλοβακία και η Τσεχία, αλλά ένας ανώτατος Ευρωπαίος αξιωματούχος – γεγονός που δείχνει ότι οι υποστηρικτές των κλειστών συνόρων όχι μόνο δεν «απομονώθηκαν» μετά τη Σύνοδο Κορυφής, αλλά υπάρχουν ακόμα και στα υψηλότερα κλιμάκια των Βρυξελλών, και όχι μόνο σε τοπικές κυβερνήσεις.

Ο πρωθυπουργός δεν άφησε αναπάντητα τα σχόλια του Tusk, τονίζοντας (επίσης μέσω Twitter) ότι «ο Βαλκανικός δρόμος έκλεισε εξαιτίας μονομερών ενεργειών από χώρες των Δυτικών Βαλκανίων» και ότι «περιμένουμε ο κ. Τουσκ να επικεντρώνει τις προσπάθειες στην εφαρμογή κοινών αποφάσεων ως πρόεδρος της Ευρώπης των 28 και να μην ενθαρρύνει όσους τις αγνοούν». Όμως είναι φανερό ότι αυτό το (επικοινωνιακό) παιχνίδι έχει χαθεί, παρά τη δεδομένη υποστήριξη της Γερμανίας: στην πραγματικότητα, η Ελλάδα δε βγήκε καθόλου ενισχυμένη από τη Σύνοδο Κορυφής, και η αφήγηση αυτή που προσπάθησε να χτίσει η κυβέρνηση προφανώς δε «βγαίνει» πια.

Και κάπως έτσι, με τα σύνορα να μένουν κλειστά επ’ αόριστον και τον κλοιό να σφίγγει ακόμα περισσότερο γύρω από τη χώρα μας, ο πρωθυπουργός επιχείρησε με μία κίνηση-αστραπή να αλλάξει την πολιτική ατζέντα, στρέφοντάς τη σε ένα θέμα που πιστεύει ότι τον ευνοεί: τις αποκαλύψεις για παρεμβάσεις στη λειτουργία της Δικαιοσύνης.

Θεωρώντας πως έχει ακόμη το «ηθικό πλεονέκτημα», ο Αλέξης Τσίπρας ελπίζει πως στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση που ζήτησε για το θέμα αυτό θα διασκεδάσει τις εντυπώσεις από τις αποκαλύψεις για απειλές και εκβιασμούς από τον αναπληρωτή υπουργό Δικαιοσύνης Δημήτρη Παπαγγελόπουλο σε βάρος της εισαγγελέως εφετών Γεωργίας Τσατάνη, αναφορικά με την υπόθεση του Ανδρέα Βγενόπουλου, και θα «κερδίσει πόντους» με τις καταγγελίες του για «αβάσιμες και προσχηματικές αιτιάσεις» που «προωθούνται από συγκεκριμένα κέντρα που έχουν λόγους να φοβούνται την απρόσκοπτη και ανεξάρτητη δικαιοδοτική λειτουργία».

Όμως οι αποκαλύψεις για την υπόθεση αυτή έρχονται καθημερινά στο φως, και είναι αμφίβολο αν τελικά και σε αυτήν την περίπτωση ο Αλέξης Τσίπρας θα αποφύγει μία ακόμα ήττα…