Ο Πιερρακάκης, η επανάσταση του αυτονόητου και η έμμεση άσκηση κυριαρχίας – Άρθρο παρέμβαση

Η παρουσίαση του νομοσχεδίου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση συνολικά και για την ίδρυση μη Κρατικών ΑΕΙ, ειδικότερα, που έκανε χθες ο Κυριάκος Πιερρακάκης, είναι μια τομή.

Όχι μόνο εκπαιδευτική, αλλά και πολιτική και κοινωνική. Και τα αποτελέσματά της θα τα δούμε σε μερικά χρόνια από σήμερα.

Και δεν ξέρω αν η απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει στην ίδρυση μη Κρατικών, μη Κερδοσκοπικών Πανεπιστημίων θα πετύχει.

Αυτό θα εξαρτηθεί πράγματι από το ποια ξένα πανεπιστήμια θα ενδιαφερθούν για την Ελλάδα, αλλά κυρίως από το αν η δημόσια, δωρεάν τριτοβάθμια εκπαίδευση θα βοηθηθεί, θα στηριχθεί, θα χρηματοδοτηθεί ώστε να είναι το αποκούμπι των κοινωνικών τάξεων που δεν έχουν χρήματα.

Οι απόψεις είναι πολλές, οι περισσότερες έχουν και κομματικά, αλλά και ταξικά χαρακτηριστικά και είναι άκρως δογματικές.

Σε σημείο μάλιστα να δημιουργούνται κοινωνικές εντάσεις που η Ελλάδα δεν χρειάζεται στην παρούσα φάση.

Αυτό που χρειάζεται είναι να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την αναβάθμιση της εκπαίδευσης στην Ελλάδα.

Ολες οι αποφάσεις πρέπει να έχουν ως βασικό κριτήριο τα παιδιά, τη μόρφωσή τους, τη σύνδεση με την αγορά εργασίας, αλλά και την αλλαγή ενός μοντέλου που φθίνει σταδιακά.

Μιλώ για αυτήν την ακραία, αγοραία κατεύθυνση που έχει πάρει το εκπαιδευτικό σύστημα. Με οικογένειες να στερούνται τα πάντα για να πληρώσουν φροντιστήρια, με μια δωρεάν Παιδεία που δεν είναι καθόλου δωρεάν, με μαθητές και φοιτητές να «πνίγονται» στην παπαγαλία για να μπουν σε Σχολές που δεν τους καλύπτουν και που δεν τους εξασφαλίζουν μια υποφερτή εργασία.

Είναι συζητήσεις που κρατούν χρόνια και είναι αυτό που κάποτε είχε ειπωθεί ως «επανάσταση του αυτονόητου» στην πατρίδα μας.

Ένα τέτοιο βήμα, εκτιμώ, ότι προσπαθεί να κάνει ο Κυριάκος Πιερρακάκης. Και το τονίζω: Το νομοσχέδιο που προωθεί δεν αφορά μόνο τη μη Κρατικά, μη Κερδοσκοπικά ΑΕΙ, αλλά μια γενικότερη αλλαγή κατεύθυνσης.

Χθες, Τετάρτη, ο υπουργός Παιδείας μίλησε για μια «έμμεση άσκηση κυριαρχίας» της χώρας, κι όσοι παραξενεύτηκαν κατάλαβαν στη συνέχεια τι εννοούσε. Για πρώτη φορά ένας υπουργός επιχειρεί να βάλει τάξη στη Μεταλυκειακή και στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Από τα ΑΕΙ, δημόσια και μη κρατικά, μέχρι τα κολέγια. Επιχειρεί να βάλει κανόνες και συγκεκριμένο πλαίσιο λειτουργίας τους, κι αυτό είναι από μόνο του σημαντικό.

Μέχρι σήμερα η Ελλάδα σερνόταν πίσω από τις καταδικαστικές αποφάσεις της Ευρώπης και νομοθετούσε υπό τη δαμόκλειο σπάθη των ευρωπαϊκών κυρώσεων. Ηρθε, λοιπόν, η ώρα να μη συρόμαστε από τις καταγγελίες των κολεγιαρχών ή άλλων φορέων της εκπαίδευσης.

Η «επανάσταση του αυτονόητου» έπρεπε να έχει γίνει εδώ και πολλά χρόνια. Συντεχνίες, κομματικές αγκυλώσεις, προσκόλληση στο παρελθόν, αδυναμία άσκησης πολιτικής λόγω κόστους, συνέβαλαν στη διατήρηση μιας άναρχης και διόλου κολακευτικής εικόνας του εκπαιδευτικού συστήματος.

Ελπίζουμε ο Κυριάκος Πιερρακάκης να μην κάνει πίσω. Να αφουγκραστεί τις ανάγκες της κοινωνίας, να κάνει τις αλλαγές που απαιτούνται και που στο κάτω – κάτω υποσχέθηκε η παρούσα κυβέρνηση.

Η αποτυχία θα είναι ένα ακόμη καρφί στην υποβάθμιση της Παιδείας συνολικότερα.

Διαβάστε επίσης:

Πιερρακάκης: Σεπτέμβριο 2025 τα πρώτα μη κρατικά ΑΕΙ – Με πανελλαδικές και ελάχιστη βάση η εισαγωγή φοιτητών

Κυριάκος Πιερρακάκης: Το νομοσχέδιο για τα μη κρατικά πανεπιστήμια – Τα 200 άρθρα και οι ρυθμίσεις

Αναστάτωση στο χώρο των κολεγίων φέρνει το νομοσχέδιο για τα μη κρατικά ΑΕΙ