• Άρθρα

    Ο Χρήστος Σταϊκούρας, τα υπερπλεονάσματα και οι αμφιβολίες των δανειστών

    Στέφανος Τζανάκης. Αρθρογράφος


    Στην εποχή των Μνημονίων, ο υπουργός των Οικονομικών είναι – αναγκαστικά – ο κακός της υπόθεσης.

    Και ο Χρήστος Σταΐκούρας δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από τον κανόνα – έστω κι αν τα Μνημόνια έχουν τελειώσει από πέρυσι τον Αύγουστο.

    Ο τελευταίος «καλός» ήταν ο Γιάνης Βαρουφάκης – αλλά ακόμα τον πληρώνουμε , είτε σε σχέση με το χρέος, είτε σε σχέση με τις συγγραφικές του επιδόσεις που πέρασαν και στο σινεμά…

    Ο Σταϊκούρας δεν έχει εμφανιστεί ποτέ δημοσίως με δερμάτινο, όπως ο Βαρουφάκης έξω από την Ντάουνινγκ Στριτ. Κοστούμι, γραβάτα και αναμονή – περιμένει το eurogroup της ερχόμενης εβδομάδας, όπως οι άλλοι το Πάσχα – για να παραφράσουμε τον Διονύση Σαββόπουλο: οι τεχνοκράτες του EWG έχουν ήδη βγάλει το πόρισμά τους – θα αρχίσουμε να παίρνουμε τα κέρδη που έχουν βγάλει οι κεντρικές τράπεζες της ευρωζώνης από τα ελληνικά ομόλογα.

    Όμως, αυτό ήταν προεξοφλημένο – το ζητούμενο για το υπουργείο Οικονομικών είναι να αλλάξει ο τρόπος που καταγράφονται αυτά τα ποσά: να περάσουν δηλαδή και επισήμως στα δημόσια έσοδα , ώστε να αυξηθεί το υπερπλεόνασμα.

    Δεν είναι καθόλου απλό – κι ας φαίνεται ως τέτοιο: οι εταίροι – δηλαδή , οι δανειστές μας – έχουν πλέον καταλάβει τα κόλπα που χρησιμοποίησαν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις της μνημονιακής περιόδου. Και εν ολίγοις, δεν θέλουν να αποδεσμεύουν χρήματα τα οποία η – όποια – ελληνική κυβέρνηση θα μπορεί να διαθέτει όπως θέλει…

    Τα στοιχήματα που δίνουν σχετικά μικρές αποδόσεις είναι αυτά που προβλέπουν ότι οι δανειστές θα δώσουν «σολομώντεια» λύση στο ζήτημα – να μετράνε τα ποσά αυτά στα δημόσια έσοδα, αλλά μόνον για δημόσιες επενδύσεις και όχι να χρησιμοποιηθούν για επιδόματα ή μειώσεις φόρων. Άλλωστε, οι δημόσιες επενδύσεις ήταν το μεγαλύτερο θύμα της εποχής των Μνημονίων – με πολύ μεγάλες αρνητικές επιπτώσεις στο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν.

    Και βέβαια, η κρίσιμη λέξη είναι τα «επιδόματα»: Οι δανειστές είχαν θεωρήσει ότι τα είχαν ξεκαθαρίσει όλα αυτά με την προηγούμενη κυβέρνηση – άλλωστε, την πρώτη φορά που δόθηκε το λεγόμενο «δώρο», ο Ευκλείδης Τσακαλώτος είχε υποχρεωθεί να ζητήσει συγγνώμη και να δηλώσει ότι δεν θα ξαναγινόταν τέτοια διανομή – άσχετα που τελικά υπήρξε και δεύτερη και τρίτη , καθώς τα μνημονιακά δεσμά χαλάρωναν…

    Και τώρα, έρχεται η σειρά της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας να κάνει παιχνίδι με το υπερπλεόνασμα. Ο Σταϊκούρας ξέρει ότι πίσω από τα καλά λόγια που ακούει στο eurogroup και τις αναβαθμίσεις της ελληνικής οικονομίας από τους μεγάλους Οίκους, υπάρχει ένα πέπλο αμφιβολίας για το τι έχουν στο μυαλό τους οι Έλληνες, τώρα που το πράγμα έχει χαλαρώσει αρκετά.

    Σε αυτές τις περιπτώσεις, το στοίχημα είναι πολύ μεγάλο: μία λάθος κίνηση μπορεί να προκαλέσει ντόμινο αρνητικών εξελίξεων – μπορεί η Ελλάδα να πέτυχε αρνητικό επιτόκιο στα έντοκα γραμμάτια, αλλά δεν γίναμε ξαφνικά και Γερμανία. Ένα – δύο απανωτά αρνητικά μηνύματα θα μπορούσαν να αλλάξουν άρδην την ατμόσφαιρα – και στο υπουργείο Οικονομικών το ξέρουν πολύ καλά.

    Έτσι, ο Χρήστος Σταϊκούρας προσπαθεί να βάλει ένα φρένο στα σενάρια για τις παροχές που θα ανακοινωθούν: μειώνοντας το τελικό ποσό, επιχειρεί να συντηρήσει το καλό κλίμα που έχει διαμορφωθεί στο εξωτερικό. Αλλά βεβαίως, οι πολιτικές ανάγκες είναι πάντοτε μεγαλύτερες από τις δυνατότητες που υπάρχουν…



    ΣΧΟΛΙΑ