Νότης Μηταράκης: «Ο αρνητικός απολογισμός της υπερτετραετίας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν μπορεί να αναστραφεί με προεκλογικές παροχές»

Η ποιότητα της κοινωνίας μας, αλλά και της ατομικής μας υπόστασης, καθορίζονται από τη στάση και τη συμπεριφορά μας απέναντι στον Άλλο: στον διαφορετικό, στον αντίπαλο, στον άγνωστο. Η κυβέρνηση και προσωπικά ο Πρωθυπουργός, επιμένουν εδώ και τέσσερα χρόνια να στηρίζουν ένα Υπουργό ο οποίος συστηματικά, όχι απλά υπερβαίνει τα εσκαμμένα, αλλά καταπατά βασικές ηθικές και κοινωνικές αρχές. Τον έχουμε δει να επιτίθεται σε θεσμικούς παράγοντες, να λοιδορεί επιστήμονες, να απειλεί δημοσιογράφους ακόμα και μετά τον θάνατό τους. Έχει παραδεχτεί ότι τηρούσε διπλά βιβλία, ενώ κατείχε δημόσιο αξίωμα και επιδεικτικά καταπατά τον αντικαπνιστικό νόμο, ακόμα και μέσα στο Υπουργείο Υγείας. Έχει απειλήσει ακόμα και την ίδια τη Δημοκρατία προαναγγέλλοντας την αναγκαιότητα συλλήψεων πολιτικών αντιπάλων ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να κερδίσει τις επερχόμενες εκλογές. Η επίθεση στον κ. Κυμπουρόπουλο ήταν απλά η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.

Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, ο Πρωθυπουργός του παρέχει την απόλυτη στήριξη, με λόγια, αλλά και με πράξεις. Αυτές τις τρεις ημέρες στη Βουλή δεν θα αντιπαρατεθούν μόνο δύο πολιτικές, ή δύο ιδεολογίες, αλλά δύο διαφορετικά συστήματα αξιών. Αυτό αυξάνει την ευθύνη των συναδέλφων της πλειοψηφίας.

Αυτές τις ημέρες όμως μιλάμε και για την οικονομία. Ο κ. Τσίπρας μετέτρεψε την διαδικασία της πρότασης μομφής σε ψήφο εμπιστοσύνης όχι για να παρουσιάσει ένα θετικό έργο της τετραετίας, αλλά το αντίθετο. Ακριβώς επειδή διέβλεπε μια δύσκολη αναμέτρηση, από την οποία δύσκολα θα έβγαινε αλώβητος, ακόμα και σε περιβάλλον κομματικής πειθαρχίας. Σε αυτό το πλαίσιο εξάλλου εντάσσεται και η παροχολογία του Πρωθυπουργού από το Ζάππειο.

Και στην οικονομία όμως, τα νέα δεν είναι καλά για τον κ. Τσίπρα και την κυβέρνησή του. Κραυγαλέα είναι η περίπτωση των επενδύσεων. Στον προϋπολογισμό του 2018 εκτιμούσαν αύξηση επενδύσεων για το ίδιο έτος, 11,5% ΑΕΠ. Στο προϋπολογισμό του 2019 οι προβλέψεις των επενδύσεων είχαν πέσει στο 0. Τελικά σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ και την Ε.Ε., το 2018 είχαμε απώλεια επενδύσεων 12,5% ΑΕΠ! Μιλάμε για 24 μονάδες, δηλαδή απόκλιση 43 δισ. ευρώ για ένα μόνο έτος.    

Το 2012-2015, σύμφωνα με στοιχεία του ΚΕΠΕ είχαμε προγραμματισμό επενδύσεων 37,6 δισ. ευρώ, εκ των οποίων και τέσσερεις επενδύσεις, άνω του ενός δις η καθεμιά. Την τετραετία ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ οι επενδύσεις καθυστερούν ή ακυρώνονται, το ΠΔΕ έχει «ψαλιδιστεί» κατά σχεδόν 2 δις και έχει εξαιρετικά χαμηλή απορρόφηση, ενώ οι ΔΕΚΟ είναι σε καθεστώς ουσιαστικής χρεοκοπίας.

Ο ίδιος ο Προϋπολογισμός 2019 είναι στηριγμένος σε μια στρεβλή παραδοχή: Προβλέπει ανάπτυξη 2% και πλεονάσματα 4%, ενώ ο στόχος αυτός θα έπρεπε ξεκάθαρα να είναι αντεστραμμένος, με το στόχο την ανάπτυξη στο 4% και πλεονάσματα που δεν θα ξεπερνούν το 2%.  Σε αυτό το πλαίσιο είναι μεγάλη διπλωματική επιτυχία του Κυριάκου Μητσοτάκη, η δέσμευση Weber για επανεξέταση των πρωτογενών πλεονασμάτων.

Αποκλίσεις όμως έχουμε και σε επίπεδο ΑΕΠ και σε θέσεις εργασίας. Σε σχέση με τις προβλέψεις του 2014, το 2018 έχουμε χάσει περίπου 34 δις προϊόντος και πάνω από 170.000 θέσεις εργασίας.

Αυτά είναι τα πραγματικά επιτεύγματα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και καμία προεκλογική παροχή ή μέτρο δε μπορεί να αναστρέψει την πραγματικότητα.

Καταρχάς ο Πρωθυπουργός προανήγγειλε μέτρα που η ίδια η κυβέρνησή του επέβαλε: το ΦΠΑ στην εστίαση, τον υψηλό φορολογικό συντελεστή 24% στα επεξεργασμένα τρόφιμα, την αύξηση στους συντελεστές της εισφοράς αλληλεγγύης. Παρόλες τις εξαγγελίες, ούτε καν μας φέρνει πίσω στα επίπεδα του 2014…

Και είναι μια πάγια τακτική της κυβέρνησης να παίρνει πίσω αυτά που η ίδια θέσπισε: πήρε πίσω την «προσωπική διαφορά» για τους παλιούς συνταξιούχους, αποκρύπτοντας ότι οι νέες συντάξεις που εκδίδονται τώρα είναι σημαντικά περικομμένες. Τις χήρες τις ταλαιπώρησε επί τρία χρόνια, τις έφτασε στα όρια των αντοχών τους, και έφερε κυριολεκτικά στο «και 5’» διορθωτική ρύθμιση, ακριβώς πάνω στη γραμμή που είχε ήδη εξαγγείλει η Νέα Δημοκρατία.

Εδώ και μια τετραετία το ασφαλιστικό βρίσκεται κυριολεκτικά «στον αέρα».

Την ίδια στιγμή, λοιδορούν και δε συζητάνε καν την πρόταση της Νέας Δημοκρατίας, η οποία εξασφαλίζει ένα ασφαλιστικό βιώσιμο και δίκαιο, που αποσυνδέει το ασφαλιστικό από το βραχνά του δημογραφικού και ταυτόχρονα στηρίζει την εργασία.

Αυτή η κυβέρνηση, που προχθές μας είπε ο Πρωθυπουργός ότι θα δώσει ειδικό φορολογικό συντελεστή στα μικρά ακριτικά νησιά, είναι η ίδια κυβέρνηση που κατήργησε το νησιωτικό ΦΠΑ. Που γέμισε τα νησιά μας με πρόσφυγες και μετανάστες, στοιβάζοντάς τους σε ακατάλληλες δομές και μη βοηθώντας τις τοπικές κοινωνίες. Τελευταία, συνέδεσαν το νησιωτικό ΦΠΑ με το μεταναστευτικό, θέτοντας ένα εκβιαστικό δίλημμα: ΦΠΑ ή υπεράριθμοι μετανάστες.

Ο απολογισμός της «υπερτετραετίας» ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ είναι ξεκάθαρα αρνητικός: στην οικονομία, την κοινωνία, τους θεσμούς. Οι προεκλογικές παροχές δε μπορούν να αναστρέψουν τη ζημιά που έχει γίνει, γιατί οι μέχρι σήμερα επιδόσεις της κυβέρνησης δείχνουν ότι ούτε μπορούν, αλλά ούτε και θέλουν να εφαρμόσουν πραγματικά φιλοεπενδυτική πολιτική. Όσο πιο γρήγορα αποχωρήσουν τόσο καλύτερα για τη χώρα.