Ιωάννα Καλαντζάκου-Τσατσαρώνη: Το συντομότερο εκλογές

Η οικονομία της χώρας αναμφίβολα βρίσκεται στην εντατική. Με τον προϋπολογισμό που κατέθεσε, η κυβέρνηση παραδέχεται ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε επ’ αόριστον αδυναμία δανεισμού από τις αγορές και προβλέπει ότι θα χρησιμοποιήσει εν μέρει τα ταμειακά διαθέσιμα ασφαλείας (το λεγόμενο «μαξιλάρι») για να αντιμετωπίσει τις ανάγκες του 2019. Οι διεθνείς αναταράξεις, με κυριότερη την ανησυχία για την Ιταλία που πλανάται πάνω από την Ευρώπη, επιδεινώνουν την κατάσταση και για την Ελλάδα.

Στο εσωτερικό, το χρηματιστήριο καταρρέει, μαζί και οι ελπίδες του τραπεζικού συστήματος να επανέλθει σε κανονικότητα. Μόνη προσδοκία  ένα σχέδιο ειδικού σχήματος για τα κόκκινα δάνεια…

Τον Οκτώβριο, μόλις έληξε η τουριστική περίοδος, κατεγράφη απώλεια 120 χιλιάδων θέσεων εργασίας, ενώ η μερική ή ευκαιριακή απασχόληση έφτασε το 62% των νέων προσλήψεων. Ο ΣΕΒ σημειώνει ότι το 25% των εργαζομένων αμείβεται με 500 ευρώ μηνιαίως. Και το ΙΟΒΕ επισημαίνει ότι παραμένουν εξαιρετικά χαμηλά τα ποσοστά όσων νέων τολμούν να ανοίξουν επιχείρηση. 

Την ίδια ώρα εκατομμύρια δανειολήπτες αγωνιούν για την τύχη των σπιτιών τους, ενόψει της κατάργησης του νόμου Κατσέλη και των 25.000 πλειστηριασμών που προγραμματίζονται για το 2019. 

Τι θα περίμενε κανείς να πράξει μία κυβέρνηση μπροστά σε τέτοιες προκλήσεις – και δη μια κυβέρνηση που φέρει την ευθύνη ότι φόρτωσε τη χώρα με πρόσθετη ζημία 100 δισεκατομμυρίων το 2015; 

Να παρουσιάσει μια σειρά συνεκτικών μεταρρυθμιστικών μέτρων, να πείσει τις αγορές για τη διαχειριστική της σοβαρότητα, να επιδιώξει την εθνική συνεννόηση και να προσελκύσει επενδυτικά κεφάλαια του εξωτερικού – τα μόνα διαθέσιμα καθώς οι Έλληνες, αποταμιευτές και επιχειρήσεις, έχουν εξαντληθεί από την υπερφορολόγηση.

Μια τέτοια προσέγγιση είναι όμως ξένη προς το πολιτικό DNA των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ταυτισμένο με τον λαϊκισμό, την εντυπωσιοθηρία και τον διχαστικό λόγο. Αντί ενός προγράμματος ανόρθωσης της χώρας, παρακολουθούμε μία ασίγαστη παροχολογία με υποσχέσεις επιδομάτων και προσλήψεων στο Δημόσιο. 

Αντί εθνικής συνεννόησης, λασπολογία και προσπάθεια χειραγώγησης της δικαιοσύνης για να σπιλωθούν οι πολιτικοί αντίπαλοι με αναδρομή σε υποθέσεις προ εικοσαετίας, την ώρα που η τωρινή κυβέρνηση «παράγει» το ένα σκάνδαλο μετά το άλλο. 

Αντί σοβαρής διαπραγμάτευσης με τους εταίρους της χώρας για τον περιορισμό των εξοντωτικών πλεονασμάτων, κοντόθωρα αιτήματα να εγκριθούν παροχές με προεκλογικό αντίκρισμα. 

Ο λαϊκισμός και η ευτέλεια διατρέχουν την κυβερνητική γραμμή πλεύσης ακόμη και σε θεσμικά ζητήματα, όπως η αναθεώρηση του Συντάγματος και οι σχέσεις με την Εκκλησία. 

Στην δε εξωτερική πολιτική, οι πρωτοβουλίες χωρίς εθνική συναίνεση και η επιπολαιότητα προκαλούν συνεχή απομείωση του κύρους της χώρας.

Οι καιροί είναι δύσκολοι και ο διαθέσιμος χρόνος για την πατρίδα μας τελειώνει. Αδιάφορη για τους κινδύνους, η κυβέρνηση βυθίζει την οικονομία σε τέλμα και τον πολιτικό λόγο στον βούρκο. 

Η παραμονή στην εξουσία και η απόλαυση των καρπών της εκτοπίζουν κάθε ίχνος κυβερνητικής υπευθυνότητας – από αυτήν που οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ποτέ δεν διέθεταν εν επαρκεία.

Η χώρα έχει άμεση ανάγκη μιας ολικής επανεκκίνησης. Και η μόνη ελπίδα να τη βρει διέρχεται από τη διενέργεια εκλογών. Το συντομότερο!

Το Άρθρο είναι της κ. Ιωάννας Καλαντζάκου-Τσατσαρώνη, Δικηγόρου, τ. Αντιπροέδρου Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών