Αντιπολίτευση: Μια θλιβερή παρέα εναντίον της Ακρόπολης

Ο φούρνος του Χότζα: Γιατί να μη βάλετε ξύλο; Γιατί να μη βάλετε ένα ωραίο γυαλί, να φαίνονται από κάτω και τα αρχαία; Γιατί να μη φτιάξετε μεταλλικές γέφυρες να περνάει ο κόσμος από πάνω και να μην πατάει καθόλου στο χώμα; Μάρμαρο έχει η Ακρόπολη, γιατί δεν κάνετε μαρμάρινη πλακόστρωση;

Και το πλεξιγκλάς παίζει όμως στις προτάσεις και οι εναέριες ιδέες δεν έχουν λείψει, που είναι αλήθεια θα μας έλυναν πολλά προβλήματα… Και φυσικά η κατακλείδα: Τι περιμένατε με τον Μητσοτάκη πρωθυπουργό; Για όλα αυτός φταίει. Αυτοπροσώπως. Ανέβηκε ένα πρωί στην Ακρόπολη και είπε, τι χάλια είναι αυτά, στρώστε την με τσιμέντο. Και η υπουργός Πολιτισμού. Που είναι και αρχαιολόγος, σα δεν ντρέπεται… Ξύπνησε μια μέρα και σκέφτηκε, βρε δεν τσιμεντώνουμε την Ακρόπολη…

Συνασπισμός αριστεράς και άκρας δεξιάς, μια θλιβερή παρέα αλλά μπροστά στον κοινό εχθρό ενωμένη. Έτσι ξαφνικά έπαψε η Ελλάδα να μιλάει για κορονοϊό, νέα κρούσματα και lockdown και βρέθηκε να συζητά -τρόπος του λέγειν- για το αρχαίο κάλλος, που ποδοπατά η Μενδώνη, παρέα μ’ έναν άγνωστο καθηγητή  -για τον Μανόλη Κορρέ ο λόγος- που νομίζει, ότι τα ξέρει όλα!

Και γέμισε το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με όλες τις κλίσεις της λέξης «τσιμέντο» και τα παράγωγά της… Εξυπνακίστικα σχόλια και κορώνες «αγανάκτησης» στην καλύτερη περίπτωση, χυδαιολογίες στη συνέχεια και βέβαια την μόνιμη επωδό: Φταίει η κυβέρνηση. Γιατί θέλει να καταστρέψει τη χώρα (αρχίζοντας από την Ακρόπολη). Γιατί θέλει να την παραδώσει στους ξένους (και ποιος θα την πάρει όμως, αν την έχει καταστρέψει πρώτα;). Γιατί θέλει να μας φιμώσει (Εδώ οι ψεκασμένοι μιλούν και για τσιπάκια, που μπορεί να έρχονται από άλλο πρότζεκτ, αλλά κολλάνε παντού).

Παλιά εθνική συνήθεια οι κραυγές προς οτιδήποτε ερεθίζει, υποτίθεται, το κοινό αίσθημα, συνοδευόμενες πάντα φυσικά, από την πλήρη άγνοια του αντικειμένου αλλά και από τη διατύπωση περισπούδαστων απόψεων, παντελώς ατεκμηρίωτων.

Με τον ΣΥΡΙΖΑ βεβαίως να ενορχηστρώνει την πολεμική μέσα από τις φωνές των οπαδών του και να συνδαυλίζει τα πράγματα. Πόσο γρήγορα όμως να ξεχάσουμε, ότι υπήρξε η χειρότερη κυβέρνηση των τελευταίων ετών και όσον αφορά τον πολιτισμό;

Που επί μία πενταετία δεν κατόρθωσε να ολοκληρώσει ένα σοβαρό έργο ούτε για την αρχαία πολιτιστική κληρονομιά, ούτε για τον σύγχρονο πολιτισμό, για τον οποίο κόπτεται τώρα, έχοντάς τον αφήσει επί των ημερών του στο έλεος των μνημονιακών συρρικνώσεων; Ότι έμειναν πίσω εντάξεις στα ευρωπαϊκά προγράμματα; Ότι επέμεινε εμμονικά στην άρνηση αναπτυξιακών έργων, όπως το Ελληνικό για παράδειγμα, φέρνοντας αδιανόητες αιτιολογίες, που όπως αποδείχθηκε δεν ευσταθούσαν ούτε στο ελάχιστο; Ότι επί πέντε χρόνια συζητούσε το μετρό της Θεσσαλονίκης, μη κατορθώνοντας να δώσει αποτελεσματική λύση για τα αρχαία του σταθμού Βενιζέλος και συνεχίζει ακόμη και σήμερα να λέει, ότι ο Μητσοτάκης καταστρέφει την πολιτιστική κληρονομιά της Θεσσαλονίκης; (Προφανώς μόλις τελειώσει με την Ακρόπολη…).

Τι κι αν η Μενδώνη λοιπόν έχει δώσει επαρκέστατες εξηγήσεις για τις εργασίες στην Ακρόπολη. Τι κι αν ο Κορρές θέλησε να αναλύσει το έργο, μιλώντας για μια αναγκαιότητα, η οποία έρχεται να διασώσει και όχι να καταστρέψει τα μνημεία, μαζί όμως και το πλήθος των επισκεπτών. Μάταια. Όσα ξέρει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος.

Θα είχε πολύ ενδιαφέρον όμως, αν μιλούσαν οι πρώην υπουργοί του στον πολιτισμό _κι ήταν και πολλοί_ που λογικά θα έπρεπε να ξέρουν, τι συνέβαινε στην Ακρόπολη. Μπορούν; Ή μήπως η κομματική πειθαρχία επιβάλλει και εδώ τύφλωση.