ΣΟΚ! Αυτός είναι ο πραγματικός λόγος που οι ξένοι θέλουν την Ελλάδα μέχρι το 2115

Αφήνοντας κατά μέρος τις αναμενόμενες αμετροεπείς εξαγγελίες κυβερνητικών στελεχών, το Eurogroup της 24^ης Μαΐου ήταν ένα μικρό Βατερλό για τη χώρα. Πέντε είναι τα βασικά συμπεράσματα που αβίαστα προκύπτουν.

Πρώτο, η έλλειψη εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση. Οι νόμοι που ψηφίστηκαν θα εξεταστούν στη λεπτομέρεια τους προκείμενου να επιβεβαιωθεί πως συνάδουν με τις συμφωνίες. Η δόση θα δοθεί σε…δόσεις –και μόνο εφόσον θα εκπληρωθούν και άλλα  προαπαιτούμενα. Η έμφαση είναι κυρίως στο ασφαλιστικό, στις ιδιωτικοποιήσεις, στην εταιρική διακυβέρνηση των τραπεζών, στην απελευθέρωση του τομέα της ενέργειας, στην πραγματική αποπληρωμή των χρεών του δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα (έτσι και η εμμονή στο καθαρό υπόλοιπο) και στη διαχείριση των κόκκινων δανείων. Είναι μία συσσωρευμένη έλλειψη εμπιστοσύνης για την οποία ευθύνονται όλες οι κυβερνήσεις της κρίσης και που έφτασε στο αποκορύφωμα της με τον Σύριζα.

Δεύτερο, η αποδοχή από τους δανειστές της σκληρότητας των μέτρων – μία μορφή επίδειξης ότι δεν φοβούνται το Grexit όσο το φοβόμαστε εμείς. Εμμένουν στα αυστηρά δημοσιονομικά μέτρα και στον απίθανο κόφτη, συνδυάζοντας τα με τις μεταρρυθμίσεις, όχι μόνο διότι τα πιστεύουν αλλά και επειδή τούτη τη στιγμή δεν υπάρχει πολιτικός του βεληνεκούς να σταθεί απέναντι στον Σόιμπλε. Και διότι δεν θέλουν να φορτώσουν τους δικούς τους φορολογούμενες με πρόσθετα βάρη.

Τρίτο, η διάθεση συνθηκολόγησης με το ΔΝΤ – τουλάχιστον για τώρα. Μία προσεκτική ανάγνωση της δήλωσης του Τόμσεν αποκαλύπτει ότι η πραγματική υποχώρηση του Οργανισμού ήταν να μην επιμείνει στην παρούσα φάση στα μέτρα που ζητούσε «εδώ και τώρα» για το χρέος. Πως μπορούσε, εξάλλου, όταν ο ρόλος του σήμερα είναι καθαρά συμβουλευτικός; Εξάλλου, το ΔΝΤ είχε προτείνει ως συμβιβασμό τον «κόφτη»– και τον κέρδισε. Για το μέλλον βλέπουμε: θα ποσοτικοποιήσουν τα μέτρα, θα εξετάσουν ξανά τη βιωσιμότητα του χρέους και ανάλογα θα υποβάλουν (αλλά ίσως και όχι αν τα νούμερα δεν βγαίνουν) σχετική πρόταση στο Δ.Σ. για να αποφασίσει (αλλά ίσως να και απορρίψει, ανάλογα με τις τότε συνθήκες και την ισορροπία δυνάμεων) νέο πρόγραμμα για την Ελλάδα. Στο τέλος του χρόνου! Δεν είναι παιδάκι ο Τόμσεν, όπως δεν είναι και η Λαγκάρντ. Κράτησαν όλες τις εναλλακτικές λύσεις τους ανοιχτές και δεν ανέλαβαν καμία υποχρέωση.

Τέταρτο, με εξαίρεση κάποια ψιλοπράγματα που θα εξεταστούν αμέσως (μικρή  εξομάλυνση πληρωμών και swaps επιτοκίων) η όποια σοβαρή (και πολιτικά επικερδής για τον Σύριζα) διευθέτηση αναβάλλεται για το 2018—το νωρίτερα. Τα ίδια που είχαν πει οι δανειστές στο παρελθόν—και δεν έκαναν.

Πέμπτο, η εμφανής πεποίθηση πως κέρδισαν το στοίχημα κατά των Σαμαροβενιζέλων: όλα αυτά τα μέτρα μόνο με την Πρώτη Φορά Αριστερά μπορούσαν να περάσουν. Συμπαγής παραμένει ο Σύριζα, οπότε ζητάνε κι άλλα μέτρα και τα παίρνουνε χωρίς πολλά-πολλά.

Έτσι, με ένα συμπληρωματικό μνημόνιο (ας το πούμε με το όνομα του, είναι το 4^ο) πορεύονται ο Σύριζα και η χώρα στο δρόμο της μόνιμης ύφεσης, της ανεργίας, της καταστροφής του παραγωγικού ιστού, της απώλειας των καλύτερων μυαλών της Ελλάδας. Τα γνωρίζουν όλα αυτά οι δανειστές μας πολύ καλά. Γι’ αυτό θέλουν τον έλεγχο επί της περιουσίας του δημοσίου για 99 χρόνια. Ιστορικά τόσα και περίπου άλλα τόσα κάνει η χώρα μας για να ξεπληρώσει τα διεθνή χρέη της.

Διαβάστε ακόμη:

http://www.mononews.gr/articlei-lex-gia-ellada-to-ladoma-tis-makroikonomikis-michanis-den-echi-diorthosi-ola-ta-provlimata/48397

Διαβάστε επίσης: 

http://www.mononews.gr/efimerida-tis-kiverniseos-pos-tha-axiopiithoun-ta-19-periousiaka-akinita-tou-teped/48381