Όλοι μας έχουμε μνήμες από ένα θυμωμένο παιδί, που συνήθιζε να ποδοπατά τα κάστρα από άμμο των άλλων παιδιών στην παιδική χαρά, επειδή δεν του έκαναν κάποιο χατίρι. Εκείνο που είχε έντονες εκρήξεις θυμού στην τάξη και αυτό που μάζευε τα καλύτερα παιχνίδια και τα ήθελε μόνο για τον εαυτό του.
Σύμφωνα με νέα έρευνα, αυτά τα είδη των παιδιών – συχνά επιθετικά σωματικά, συναισθηματικά, και αδιάφορα ως προς τα υπάρχοντα των άλλων – είναι πιο πιθανό να έχουν μεγαλώσει με ετεροθαλή και θετά αδέλφια. Οι κοινωνιολόγοι στο Πανεπιστήμιο του Michigan και στο Πανεπιστήμιο του Colorado-Boulder, μελέτησαν δεδομένα από περίπου 6.500 παιδιά και οικογένειες της Αμερικής, που βρέθηκαν μια υποβόσκουσα τάση: τα παιδιά που ζούσαν με πολυσύνθετες αδελφικές σχέσεις, ήταν 10% πιο επιθετικά από ό,τι τα παιδιά χωρίς ετεροθαλή ή θετά αδέλφια στην οικογένειά τους.
Τα ευρήματα αυτά, που δημοσιεύθηκαν αυτό το μήνα στο περιοδικό «Demography», βασίστηκαν σε εκθέσεις από τον βασικό γονέα κάθε παιδιού σχετικά με το πόσο συχνά το παιδί εμφανίζει επιθετική συμπεριφορά κατά την ηλικία των πέντε ετών. Προσθέτουν μια λεπτή διαφορά στην προηγούμενη επιστημονική συζήτηση σχετικά με την οικογένεια και την ανάπτυξη, η οποία επικεντρώθηκε στην κατάσταση της γονικής ένωσης, και όχι των αδελφών.
Αν και οι ερευνητές κατάφεραν να κλειδώσουν μία σχέση μεταξύ των καταστάσεων διαβίωσης στα ετεροθαλή αδέλφια και την επιθετικότητα, παρ’ όλα αυτά, δεν ξέρουν γιατί συμβαίνει αυτό.
Δεν είναι ότι τα μικρά παιδιά στις παραδοσιακές οικογενειακές δομές είναι εγγενώς πιο σταθερά από ό,τι εκείνα, που έχουν πιο πολύπλοκες σχέσεις με τα αδέλφια τους. Τα παιδιά στην τελευταία περίπτωση, μπορεί απλώς να έχουν πολύ περισσότερα θέματα, που πρέπει να ασχοληθούν, προτείνει η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Paula Fomby.
Για παράδειγμα: Η άφιξη ενός νέου παιδιού συχνά οδηγεί σε μια άνιση κατανομή των υλικών και συναισθηματικών πόρων μεταξύ των παιδιών μιας οικογένειας. Και η γονική απουσία – όπως σε όλες τις πολύπλοκες δομές των οικογενειών που υπάρχει έλλειψη τουλάχιστον του ενός βιολογικού γονέα από το σπίτι – είναι πολύ πιθανό να παίζει έναν βασικό ρόλο, επίσης.
Υπάρχει πολύ περισσότερη δουλειά που πρέπει να γίνει σε αυτές τις σχέσεις, δεδομένου ότι το ένα στα έξι παιδιά στις ΗΠΑ ζει με θετά ή ετεροθαλή αδέλφια πριν φτάσει καν στην ηλικία του νηπιαγωγείου.
