Για χρόνια η κυβέρνηση της Ιαπωνίας διαλαλούσε το στόχο που είχε, δηλαδή να αυξήσει τον αριθμό των γυναικών στις ανώτερες θέσεις εργασίας, τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα. Το 2003, ο τότε πρωθυπουργός Junichiro Koizumi πρότεινε ένα στόχο που θα έφτανε το 30% των γυναικών σε ηγετικούς ρόλους μέχρι το 2020. Ο τωρινός πρωθυπουργός Shinzo Abe ενθουσιάστηκε με αυτόν το στόχο, o oποίος θα είναι ένα βασικό χαρακτηριστικό της οικονομίας που σχεδιάζει να εφαρμόσει, για να αναπτυχθεί η οικονομία και το ονομάζει «Abenomics».
Εν τω μεταξύ, όμως, οι γυναίκες συνεχίζουν να παραμένουν πίσω, εξαιτίας της βαθύτατα σεξιστική κουλτούρας της Ιαπωνίας. Την περασμένη εβδομάδα, το Προεδρείο της ισότητας των φύλων της κυβέρνησης, υπέκυψε στην πραγματικότητα και προσάρμοσε το στόχο σε ένα πιο ρεαλιστικό 7 % μέχρι το 2021.
Υπήρχαν πρώιμες ενδείξεις ότι το 30% του στόχου, ίσως να είναι υπερβολικά φιλόδοξο. Τον Απρίλιο του 2014 το Υπουργείο Εργασίας της Ιαπωνίας υποσχέθηκε, να δώσει χρήματα στις επιχειρήσεις, που προωθούν τις γυναίκες σε ανώτερες θέσεις εργασίας. Μέχρι το Σεπτέμβριο του ίδιου έτους, παραδέχθηκε ότι ούτε μία εταιρεία δεν χρησιμοποίησε αυτή την προσφορά. Εν τω μεταξύ, πολλά στελέχη αμφισβήτησαν ανοιχτά, ότι ο στόχος θα μπορούσε να επιτευχθεί. Ανάμεσά τους ήταν και ο διευθύνων σύμβουλος της «Nissan» ο Carlos Ghosn (ένα από τα πιο προοδευτικά στελέχη στην Ιαπωνία), ο οποίος το περασμένο καλοκαίρι, δήλωσε, ότι είναι πιο ρεαλιστικός στόχος για την εταιρεία του το 10% των κορυφαίων θέσεων εργασίας να συμπληρωθεί από γυναίκες μέχρι τα τέλη Μαρτίου του 2017. Και, αυτό το καλοκαίρι, οι γυναίκες κατείχαν μόλις το 3,1% των διοικητικών θέσεων μεταξύ των 30 μεγαλύτερων εταιρειών της Ιαπωνίας.
Μέρος του προβλήματος είναι ο τρόπος, που αντιμετωπίζεται η εγκυμοσύνη στο χώρο εργασίας της Ιαπωνίας. Σχεδόν οι μισές γυναίκες στην Ιαπωνία, που απασχολούνται προσωρινά, κατηγορούνται ότι «προκαλούν προβλήματα», όταν μείνουν έγκυες, σύμφωνα με μια έρευνα, που ανακοινώθηκε από το Υπουργείο Εργασίας τον Νοέμβριο.
Οι γυναίκες συχνά αισθάνονται ότι, με δεδομένη την ιαπωνική κουλτούρα, πρέπει να επιλέξουν ρεαλιστικά, μεταξύ της ανατροφής της οικογένειάς τους ή της αφοσίωσης στην σταδιοδρομία τους.
Εν τω μεταξύ, η ηλικία των εργαζομένων της Ιαπωνίας χαμηλώνει σταθερά (σε πάνω από 1% ετησίως), και αυτός ο παράγοντας είναι ένας από τους λόγους που η κυβέρνηση προσπαθεί να κάνει τις γυναίκες, να συμμετέχουν περισσότερο στον εργασιακό χώρο. Το ποσοστό γεννήσεων της χώρας υποχώρησε σε χαμηλά ρεκόρ τον προηγούμενο χρόνο, όπως συνέβη και κατά τα προηγούμενα τρία χρόνια. Οι γυναίκες στην Ιαπωνία επίσης, αντιμετωπίζουν πιέσεις να εγκαταλείψουν τη σταδιοδρομία τους, για να φροντίσουν τους ηλικιωμένους συγγενείς, αντιμετωπίζοντας με ανεπαρκείς επιλογές τη φροντίδα και στα δύο άκρα του ηλικιακού φάσματος. Ο πληθυσμός γερνάει σε τέτοιο βαθμό, που μέχρι το 2017, ένας στους 17 θα έχει άνοια.
