O πρωτοπόρος Σάλλας και οι τεκτονικές αλλαγές που υποστηρίζονται από τον Γιάννη Στουρνάρα

Ένας πραγματικός οραματιστής, που για 25 χρόνια άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, συνδέοντας άρρηκτα το όνομά του με την Τράπεζα Πειραιώς, ο Μιχάλης Σάλλας, ανακοίνωσε την Τετάρτη την αποχώρησή του από την προεδρία της τράπεζας (της οποίας αναλαμβάνει πλέον επίτιμος πρόεδρος), σε μία κίνηση που σηματοδοτεί όχι μόνο το τέλος μίας εποχής, αλλά και το ξεκίνημα μίας άλλης εποχής, που φέρνει ένα εντελώς νέο, ανησυχητικό σκηνικό στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα.

Πρωτοπόρος και διορατικός, ο Μιχάλης Σάλλας έκανε κάτι πραγματικά πρωτοφανές για τα ελληνικά δεδομένα, αλλά και σπάνιο παγκοσμίως: Ξεκινώντας τον Δεκέμβριο του 1991 με 200 άτομα προσωπικό και μερίδιο μόλις 0,1% της ελληνικής τραπεζικής αγοράς, έφτασε 25 χρόνια αργότερα να ηγείται μίας τράπεζας με πάνω από 20.000 προσωπικό και μερίδιο αγοράς κοντά στο 30%. Διαδραμάτισε ακόμα καθοριστικό ρόλο στην αναδιάρθρωση του τραπεζικού συστήματος, πρωτοστατώντας στην ανάπτυξη νέων τραπεζικών προϊόντων που άλλαξαν για πάντα τον κλάδο των τραπεζών, ενώ όλοι του αναγνωρίζουν την τεράστια συμβολή της Τράπεζας Πειραιώς στη στήριξη της επιχειρηματικής κοινότητας και στην οικονομική πρόοδο της χώρας.

Γιατί όμως να θέσει τέλος σε αυτήν τη μεγάλη του πορεία, ενώ είχε ακόμα να προσφέρει πολλά; Ο ίδιος ανέφερε στα μέλη της τράπεζας πως στο νέο περιβάλλον που διαμορφώνεται μετά και την τελευταία ανακεφαλαιοποίηση «χρειάζεται η εμπειρία των παλαιών στελεχών, αλλά κυρίως οι δυνάμεις των νέων ανθρώπων, των νέων managers, οι οποίοι θα επωμισθούν το βάρος να οδηγήσουν την Τράπεζα στη νέα εποχή». Αυτή όμως είναι η μισή αλήθεια.

Η άλλη μισή είναι ότι η αποχώρηση του Μιχάλη Σάλλα είναι μία μόνο από τις τεκτονικές αλλαγές που συμβαίνουν και αναμένεται να συμβούν το επόμενο διάστημα στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, στο πλαίσιο μίας «ανανέωσης» που εγείρει πολλά ερωτηματικά, καθώς ουσιαστικά η ανανέωση αυτή δεν εξαρτάται τόσο από τις αποφάσεις των εν Ελλάδι διοικήσεων των τραπεζών, αλλά περισσότερο από τις αποφάσεις του ευρωπαϊκού μηχανισμού εποπτείας των τραπεζών (SSM).

Δεν θα ήταν υπερβολή να πει κανείς ότι ο SSM μετατρέπει (και μάλιστα με τις ευλογίες του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος, Γιάννη Στουρνάρα) το ελληνικό τραπεζικό σύστημα σε «πειραματόζωο», φέρνοντας στα πιστωτικά ιδρύματα της χώρας μας στελέχη από το εξωτερικό που δεν έχουν καμία σχέση με την ελληνική πραγματικότητα, ενώ παράλληλα προωθείται η απομάκρυνση από τα διοικητικά συμβούλια των τραπεζών, των στελεχών εκείνων που προέρχονται από τις επιχειρήσεις, προκειμένου να αντικατασταθούν από στελέχη με διεθνή (αλλά όχι ελληνική) τραπεζική εμπειρία στον ελεγκτικό/συμβουλευτικό κλάδο.

Ίσως μάλιστα πολλοί να μην είχαν καταλάβει τι είναι αυτό που συμβαίνει στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα το τελευταίο διάστημα, μέχρι που είδαν τον SSM να «μπλοκάρει» την υποψηφιότητα του Χρήστου Παπαδόπουλου για τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου της Τράπεζας Πειραιώς, μία κίνηση που εξέπληξε μόνο αυτούς που δεν είχαν υποψιαστεί τον ολοένα και πιο παρεμβατικό χαρακτήρα του ευρωπαϊκού μηχανισμού εποπτείας των τραπεζών.

Έτσι, αυτήν την ώρα η Τράπεζα Πειραιώς βρίσκεται με προσωρινή πρόεδρο και προσωρινό διευθύνοντα σύμβουλο, ενώ η κατάσταση δεν είναι καλύτερη στην Εθνική Τράπεζα, όπου η πρόεδρος Λούκα Κατσέλη βλέπει ήδη την πόρτα της εξόδου.

Και ενδεχομένως έπονται και άλλες τεκτονικές, όπως είπαμε, αλλαγές, και κυριολεκτούμε όταν λέμε πως στο νέο τραπεζικό τοπίο τίποτα δεν θα είναι πια ίδιο…

Διαβάστε ακόμα στο mononews.gr:

http://www.mononews.gr/o-pioneros-michalis-sallas-afini-tin-trapeza-pireos-se-asfales-limani/62786