Γερμανικές εκλογές: Γιατί το αποτέλεσμα τους δεν είναι καλό για την Αθήνα

Το “μούδιασμα” που προκάλεσε το αποτέλεσμα που έβγαλαν οι γερμανικές εκλογές σε Γερμανία και Ευρώπη, η Αθήνα το αισθάνεται… διπλό. Η άνοδος του ακροδεξιού AfD και ο… άβολος τριπλός συνασπισμός κομμάτων που βρίσκεται προ των πυλών αποτελούν παράγοντες που, με μία πρώτη ανάλυση, μόνο αρνητικοί μπορούν να χαρακτηριστούν για την Ελλάδα.

Το γεγονός ότι οι Χριστιανοδημοκράτες της Άνγκελα Μέρκελ έχασαν έδαφος προς τα δεξιά τους, με πολλούς ψηφοφόρους τους να γυρίζουν την πλάτη στην καγκελάριο και να στρέφονται προς τις αντιμεταναστευτικές κορώνες του AfD, δεν μπορεί παρά να επηρεάσει και την επόμενη κυβέρνηση της χώρας, ειδικά όσον αφορά στο προσφυγικό. Δεδομένη θα πρέπει να θεωρείται η σκλήρυνση της στάσης του Βερολίνου όσον αφορά στην υποδοχή προσφύγων, προκειμένου να αναχαιτιστεί το ανοδικό ρεύμα του AfD, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για τις χώρες πρώτης υποδοχής μεταναστών, δηλαδή κυρίως την Ελλάδα και την Ιταλία. Αντίθετα, οι χώρες του Βιζεγκραντ θα πρέπει να αισθάνονται πολύ ικανοποιημένες από την εξέλιξη αυτή.

Ο “συνασπισμός Τζαμάικα”

Όμως έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα, αυτό είναι ίσως το μικρότερο κακό για τη χώρα μας. Οι περισσότεροι κίνδυνοι προέρχονται από αυτόν τον παράδοξο “συνασπισμό Τζαμάικας” που φαίνεται ότι θα σχηματιστεί μεταξύ των Χριστιανοδημοκρατών, των (αριστεριστών) Πρασίνων και των φιλελεύθερων του FDP. Ο πιο προφανής κίνδυνος είναι η αστάθεια που θα είχε ένας τέτοιος συνασπισμός, στον οποίο θα περιλαμβάνεται ένα κόμμα (οι Πράσινοι) με εντελώς διαφορετική λογική από τα άλλα δύο, ενώ και το FDP δε συμφωνεί σε όλα με τους Χριστιανοδημοκράτες και είναι βέβαιο ότι και αυτή η “συγκατοίκηση” θα βγάλει προβλήματα. Επίσης, λόγω της δυσκολίας του εγχειρήματος, εκτιμάται ότι οι συζητήσεις για τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης θα τραβήξουν σε μάκρος, με αποτέλεσμα να επηρεαστούν αντίστοιχα και οι διαπραγματεύσεις για την ολοκλήρωση της τρίτης αξιολόγησης, την οποία η Αθήνα επιθυμεί το συντομότερο δυνατό.

Τι γίνεται όμως με το θέμα της ελληνικής οικονομίας; Πόσο θα στηρίξει η νέα κυβέρνηση τις προσπάθειες της Ελλάδας να επιστρέψει στην κανονικότητα; Με τη συγκυβέρνηση Χριστιανοδημοκρατών – Σοσιαλδημοκρατών η στήριξη αυτή ήταν δεδομένη, έστω κι αν ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε παρέμενε σκληρός επικριτής της χώρας μας. Όμως τώρα τα πράγματα δυσκολεύουν. Το FDP αξιώνει δικό του υπουργό Οικονομικών, που θα αντικαταστήσει τον… αιώνιο Σόιμπλε και θα είναι ακόμα πιο “σκληρός”, αφού θα ακολουθεί τη γραμμή του κόμματος που ανέκαθεν ήταν τιμωρητική έναντι της Ελλάδας και απολύτως αρνητική απέναντι στα ευρωπαϊκά προγράμματα διάσωσης εν γένει. Άρα, αν η Ελλάδα χρειαστεί τον Αύγουστο του 2018 πιστωτική γραμμή για να βγει από το τρίτο πρόγραμμα (όπως εκτιμάται ότι είναι το πιο πιθανό), η γερμανική κυβέρνηση θα είναι πολύ πιο δύσκολο να δεχτεί κάτι τέτοιο, τουλάχιστον χωρίς σκληρά ανταλλάγματα. Η Μέρκελ μπορεί να παραμένει επικεφαλής, όμως είναι αποδυναμωμένη.

Και τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα για το ελληνικό χρέος, αφού το FDP δε θέλει ούτε να ακούσει για ελάφρυνση, ενώ αντίστοιχη είναι η θέση του AfD και πολλών στελεχών των Χριστιανοδημοκρατών, που σίγουρα θα… εκδηλωθούν. Με άλλα λόγια, είναι ορατό το ενδεχόμενο να… πεθυμήσουμε τον Σόιμπλε!

Και αν εντάξουμε τη νέα γερμανική κυβέρνηση στο ευρύτερο πλαίσιο της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχουμε και εκεί αρνητικές επιπτώσεις για την Ελλάδα, καθώς η θέση του FDP είναι μεν υπέρ της Ευρώπης, αλλά υπέρ μίας Ευρώπης με αυστηρούς κανόνες, που θα “διώχνει” από την Ευρωζώνη όποια χώρα δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις της και θα λειτουργεί προς όφελος κυρίως των ισχυρότερων οικονομιών της ηπείρου (Γερμανία-Γαλλία), και λιγότερο των υπολοίπων. Άρα και από αυτήν την άποψη, η Ελλάδα βγαίνει αποδυναμωμένη από τις γερμανικές εκλογές…