Ένα ξεχωριστό συγκρότημα κατοικιών με μοναδική θέα στη Σκιάθο

Το συγκρότημα αφορά τρεις εξοχικές – εποχιακές κατοικίες κατασκευασμένες σε μια κατάφυτη βουνοπλαγιά της Σκιάθου με θέα προς τις δυτικές ακτές του νησιού και το ανατολικό Πήλιο.

Η τοποθέτηση των κτισμάτων στο χώρο έγινε με γνώμονα την ιδιωτικότητα της κάθε κατοικίας και τη θέα προς τη θάλασσα. Αποτέλεσμα η δημιουργία ενός οικιστικού συνόλου με σεβασμό προς το φυσικό του περιβάλλον.

Το φυσικό περιβάλλον οδήγησε τους μελετητές στη βασική αρχιτεκτονική επίλυση του συγκροτήματος, τη διάσπασή του δηλαδή σε επί μέρους όγκους, που ακολουθούν την έντονη κλίση του εδάφους και την τοποθέτησή τους σε γραμμική διάταξη, παράλληλα με τη θέα προς την θάλασσα.

Οι όψεις κατά μήκος των τριών κατοικιών διαφοροποιούνται επίσης σημαντικά αναλόγως με το προς τα πού είναι προσανατολισμένες, κρατώντας την ανατολική πλευρά που βλέπει προς το βουνό και το δρόμο πιο συμπαγή και κλειστή με κυρίαρχο στοιχείο την πέτρα, ενώ η όψη προς τη θάλασσα αντιμετωπίστηκε προσαρμόζοντας τους χώρους στη θέα δημιουργώντας όπου ήταν απαραίτητο μεγάλα ανοίγματα.

Ο σχεδιασμός φέρνει τις κατοικίες σε διάλογο με το περιβάλλον τους.

Το μέσα και το έξω γίνονται ένα, τόσο οπτικά όσο και λειτουργικά, αναδεικνύοντας τον καλοκαιρινό χαρακτήρα των σπιτιών. Κάθε κατοικία είναι σχεδιασμένη γύρω από μια εσωτερική αυλή, η οποία συνδέει τους δύο επιμέρους κτιριακούς όγκους που στεγάζουν τις λειτουργίες της διημέρευσης και της διανυκτέρευσης.

Η εσωτερική αυλή αποτελεί την καρδιά του σπιτιού, μέσω αυτής γίνονται όλες οι κινήσεις από τα υπνοδωμάτια προς το καθημερινό και η είσοδος στην κατοικία. Κάθε υπνοδωμάτιο είναι ένα ανεξάρτητο κελί με ξεχωριστή υπαίθρια είσοδο. Το καθημερινό και η βεράντα του είναι το σημείο συνάντησης των ενοίκων.

Επικρατέστερα υλικά η πέτρα, προϊόν εκσκαφής του συγκροτήματος, το ξύλο, τα καλάμια και οι ελαφριές μεταλλικές κατασκευές. Η αντίθεση των μεταλλικών συνδετικών στοιχείων και των μεγάλων γυάλινων ανοιγμάτων με τους στιβαρούς πέτρινους τοίχους αναδεικνύει τη σύνθεση και προσδίδει ελαφρότητα.

Με τη χρήση πέτρινων τοίχων προς το Βορρά, από όπου γίνεται και η είσοδος των κατοικιών, το συγκρότημα παρουσιάζεται ενιαίο και κλειστό, ενώ προς το Νότο ανοίγεται προς τη θέα, με τους ενδιάμεσους χώρους των κατοικιών να δημιουργούν στεγασμένες βεράντες και αυλές σε διαφορετικά επίπεδα αναδεικνύοντας τη συνέχεια του μέσα με το έξω. Μια συνέχεια τόσο λειτουργική όσο και οπτική, που επεκτείνει την κατοικία πέρα από τα όριά της.