Η καθυστέρηση των επενδύσεων στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και Ελευσίνας προκαλεί ανησυχία και εκνευρισμό

Την ώρα που ο πρόεδρος της Μάλτας απένειμε στον εφοπλιστή Γιώργο Προκοπίου, μέσα σε πανηγυρική τελετή, τον τίτλο του Εθνικού Τάγματος Αξίας για την προσφορά του στη ναυτιλία της Μάλτας, εκείνος επληροφορείτο ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας εξέδωσε απόφαση, με την οποία έκανε δεκτή προσφυγή του Δήμου Χαϊδαρίου και απαγόρευε την μεταβίβαση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά μέχρι να εκδικασθεί η κύρια αγωγή στο ΣτΕ στις 18 Ιανουαρίου του επόμενου έτους.

Την ίδια ημέρα, ο πρόεδρος του Εμπορικού Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιά Βασίλης Κορκίδης δήλωνε αισιόδοξος «για την επιχειρηματικότητα της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά με την επανεκκίνηση των δύο μεγάλων ναυπηγικών μονάδων του Σκαραμαγκά και της Ελευσίνας».

Ζητούσε την «ένταξη στον προγραμματικό σχεδιασμό του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών με την έγκριση ως έργο εθνικού επιπέδου, την ολοκλήρωση του κόμβου Σκαραμαγκά και την σύνδεση της Δυτικής Περιφερειακής Λεωφόρου Αιγάλεω με την Εθνική Οδό Αθηνών-Κορίνθου».

Είναι γεγονός ότι οι νομικές και οι γραφειοκρατικές διαδικασίες είναι χρονοβόρες σε παρόμοιες περιπτώσεις διαγωνισμών, ωστόσο η καθυστέρηση και η επιβράδυνση της ολοκλήρωσης της πώλησης των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά δημιουργεί ανασφάλεια ανάμεσα στους εργαζόμενους, αλλά και προβληματισμό στην ναυτιλιακή κοινότητα, δεδομένου ότι υπάρχουν μεγάλες προσδοκίες ανάπτυξης της ναυτιλιακής υποδομής.

Το ζητούμενο είναι η αγωνία να μην μετατραπεί σε απογοήτευση.

Το αρνητικό σκηνικό συμπληρώνεται και με την καθυστέρηση της κατάθεσης του σχεδίου εξυγίανσης των Ναυπηγείων Ελευσίνας.

Από τις 21 Οκτωβρίου, όταν ο υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων Άδωνης Γεωργιάδης ανακοίνωνε τη συνεργασία της ΟΝΕΧ του Πάνου Ξενοκώστα και του ιταλικού ναυπηγικού κολοσσού Fincantieri, όλοι περίμεναν ότι θα επισπεύδονταν οι διαδικασίες και θα λειτουργούσαν και πάλι και το Ναυπηγείο Ελευσίνας και τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά δίνοντας πολύπλευρη ώθηση στις ναυπηγοεπισκευαστικές εργασίες, στην ευρύτερη περιοχή του από τον Πειραιά μέχρι την Ελευσίνα, αλλά και στην ελληνική και εθνική οικονομία.

Δυστυχώς, όμως, δεν έχει κατατεθεί ακόμη το σχέδιο εξυγίανσης στη Βουλή και στο Πρωτοδικείο για τα Ναυπηγεία Ελευσίνας και υπάρχει εμπλοκή στο θέμα της ολοκλήρωσης της διαδικασίας πώλησης των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά.

Οι εργαζόμενοι στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά

Την δική τους αγωνία εκφράζουν οι εργαζόμενοι στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, οι οποίοι μέσω του σωματείου τους «Τρίαινα» από την αρχή απαιτούσαν: «να διασφαλιστούν στο σύνολό τους οι θέσεις εργασίας», «να διασφαλιστεί η καταβολή του συνόλου των οφειλομένων καθώς και των αποζημιώσεων όλων των συναδέλφων που αποχώρησαν», «να καταβάλει άμεσα το Ελληνικό Δημόσιο τα ποσά που έχει επιβάλει το ICC με απ’ ευθείας απόδοσή τους στους εργαζόμενους σύμφωνα με την τελευταία απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθήνας και καταβολή του υπολοίπου στον ειδικό διαχειριστή», να «λήξει επιτέλους το θέμα της ασφαλιστικής τακτοποίησης για το 18μηνο της εκ περιτροπής εργασίας» και να «ψηφιστεί η τροπολογία για την χρηματοδότηση της συνέχισης λειτουργίας των ναυπηγείων από το Πολεμικό Ναυτικό».

Ήδη, η κυβέρνηση έχει ικανοποιήσει το αίτημα τους για ασφαλιστική τακτοποίηση για το χρονικό διάστημα της 18μηνης εκ περιτροπής εργασίας, με τροπολογία που ψηφίστηκε από τη Βουλή.

Αρμόδιο ή όχι το Συμβούλιο της Επικρατείας

Στο θέμα της μεταβίβασης των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, υπάρχει ένα νομικό ζήτημα που πρέπει να απαντηθεί: αν είναι αρμόδιο το Συμβούλιο της Επικρατείας για να κρίνει την υπόθεση. Το Δ΄με την υπ΄ αριθμ. 317/2021 απόφαση της Επιτροπής Αναστολών, έκρινε ότι πρόκειται για διαφορά ιδιωτικού δικαίου, για την οποία δικαιοδοσία έχουν τα πολιτικά δικαστήρια και όχι το ΣτΕ.

Αν αυτό το σκεπτικό επικρατήσει και στην απόφαση του ΣτΕ και στη διαδικασία που θα κριθεί στις 18 Ιανουαρίου, τότε τα πράγματα περιπλέκονται ακόμη περισσότερο.

Αναλυτικότερα το Δ΄ Τμήμα του ΣτΕ στην απόφαση αναστολής για την μεταβίβαση του Ναυπηγείου Σκαραμαγκά αναφέρει: Ο οριστικός πλειοδότης, εφόσον ασκήσει στο υπό μεταβίβαση ακίνητο επιχείρηση ναυπηγείου, αποκτά αμέσως, εκ του νόμου, δικαίωμα να του παραχωρηθεί από το Ελληνικό Δημόσιο, η αποκλειστική χρήση του υφισταμένου αιγιαλού και του θαλασσίου χώρου, που βρίσκονται στο μέτωπο προς τη θάλασσα του υπό μεταβίβαση ακινήτου.

Όμως, τονίζει το ΣτΕ «η απόκτηση, συμβατικού δικαιώματος αποκλειστικής χρήσεως του αιγιαλού (και του αντίστοιχου θαλασσίου χώρου) συνεπάγεται, εξ αντικειμένου, απόλυτη αδυναμία ασκήσεως των δικαιωμάτων που απορρέουν από την κοινοχρησία του αιγιαλού (η οποία υφίσταται, κατά νόμο, ανεξαρτήτως της φυσικής ή τεχνικής διαμορφώσεώς του)».

Η αδυναμία αυτή δεν μπορεί να αρθεί ευχερώς σε περίπτωση ευδοκιμήσεως της αιτήσεως ακυρώσεως του εν λόγω Δήμου, διότι η συμβατική μορφή της παραχωρήσεως δεν υπόκειται ευθέως σε ακυρωτικό έλεγχο».

Το Ναυπηγείο Ελευσίνας

Η ONEX, του Πάνου Ξενοκώστα περιμένει την κατάθεση του σχεδίου εξυγίανσης, όμως μαζί της περιμένουν τις εξελίξεις, η αμερικανική αναπτυξιακή τράπεζα DFC (U.S. International Development Finance Corporation) και το ναυπηγείο Fincantieri.

Το ιταλικό ναυπηγείο επίγεται γιατί χρειάζεται τρία ναυπηγεία στην Ευρώπη για να ενισχύσει την κατασκευή φρεγατών και κορβετών, που ήδη έχει στο βιβλίο των παραγγελιών του. Το σχέδιο εξυγίανσης πρέπει να κατατεθεί στο Πρωτοδικείο σύμφωνα με τα άρθρα 106 β και δ του Πτωχευτικού Κώδικα.

Στο προσχέδιο που έχει συζητηθεί προβλέπεται “κούρεμα 50% των υποχρεώσεων του Ναυπηγείου που ανέρχονται σε 450 εκατ. ευρώ, μακροχρόνια αποπληρωμή των υπόλοιπων οφειλών, αποπληρωμή εξ ολοκλήρου των δεδουλευμένων των εργαζομένων που ανέρχονται σε 40 εκατ. ερυώ και επενδύσεις ύψους 150 εκατ. ευρώ σε μια δεκαετία.

Η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί ότι θα καταθέσει το σχέδιο εξυγίανσης έως το τέλος Δεκεμβρίου, αλλά οι ημέρες περνάνε και η αγωνία έχει κορυφωθεί για την τύχη του Ναυπηγείου και των εργαζομένων.

Διαβάστε ακόμη: