Γιώργος Φ. Πουλίδης: Ο εφοπλιστής επτά κρουαζιεροπλοίων που συγκρούστηκε με το “παγκόσμιο κατεστημένο της κρουαζιέρας”, αλλά η εταιρεία του Festival Cruises πτώχευσε και έγινε πρέσβης της Κύπρου στο Βατικανό

Ήταν Ιούλιος του 2001. Τότε έγινε και η παρθενική κρουαζιέρα του European Vision της Festival Cruises του νεότευκτου κρουαζιερόπλοιου που συνδέθηκε και με την επεισοδιακή συνεδρίαση της G8 η οποία έγινε στις 21 Ιουλίου του 2001. Η πρώτη συναυλία των εγκαινίων του πολυτελούς πλοίου δόθηκε στο λιμάνι της Γένοβα όπου είχε πλαγιοδετήσει. Εκεί η πολυμελής “Ορχήστρα Ιτάλια” μάγεψε με το Luna Rossa, που υποχρεώθηκε να το τραγουδήσει δύο φορές από τους ενθουσιασμένους επίσημους καλεσμένους του Γιώργου Πουλίδη.

Την επόμενη αναχώρησε το πλοίο από τη Γένοβα και κατέπλευσε διαδοχικά στο Πόρτο Φίνο, στη Σάντα Μαργαρίτα και στη Μασσαλία. Εκεί σε μια ανοιχτή για τους κατοίκους συναυλία, την οποία παρακολούθησαν πάνω από 10.000 πολίτες της πόλης, δόθηκε η αίσθηση ότι ο φιλόδοξος εφοπλιστής ήθελε να “κατακτήσει την παγκόσμια κρουαζιέρα” με ένα μοναδικό, πρωτοποριακό, καινοτόμο τρόπο, που ο ίδιος μόνο γνώριζε και οραματίστηκε.

Όταν στα πλαϊνά του κρουαζιερόπλοιου εμφανίστηκε η φωτογραφία του Γιώργου Πουλίδη, την οποία ο προτζέκτορας την είχε μεγεθύνει όσο ήταν και το πλοίο, τότε ο γιος ενός εκ των συνεταίρων του, μονολόγησε: “αν το έβλεπε ο πατέρας μου θα πάθαινε συγκοπή. Από την προβολή που έκανε ο Πουλίδης για τον εαυτό του, αλλά και από τις δαπάνες της εκδήλωσης”.

Όμως, Γιώργος Πουλίδης, με τις ναυπηγήσεις των νεότευκτων πλοίων που είχε παραγγείλει στο Ναυπηγείο στο Σαν Αζέρ και ήταν οι πρώτες που έγιναν στη προσπάθεια της Γαλλικής κυβέρνησης να ανατάξει και να επαναλειτουργήσει το ναυπηγείο, αλλά και με τις εντυπωσιακές και πανάκριβες τελετές εγκαινίων στο European Vision, είχε μπεί ήδη “στο μάτι του κυκλώνα”. Οι επενδυτές των μεγάλων εταιρειών κρουαζιέρας άρχισαν να ανησυχούν και ξεκίνησαν διερευνητικές επαφές, είτε να συμμετάσχουν στο μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας είτε να την εξαγοράσουν.

Ο Γιώργος Πουλίδης δημιούργησε την Festival Cruises το 1992. Ωστόσο, το 1994 απέκτησε το πρώτο κρουαζιερόπλοιο. Η συμμετοχή του εφοπλιστή Νικόλα Λαιμού και του Βασίλη Σαραντίτη, τους οποίους έπεισε για το εγχείρημα του, προσέδωσε μια επιχειρηματική δυναμική που βασίζοταν σε ένα πολύπλευρο γνωστικό πεδίο, ευκολότερη τραπεζική δανειοδότηση και κυρίως αποτελεσματική πρόσβαση σε θεσμικούς φορείς της Ευρώπης.

Το όραμα του Γιώργου Πουλίδη ήταν ρομαντικό και φιλόδοξο. Ήθελε να δημιουργήσει μια νέα γενιά κρουαζιεροπλοίων και να καταστήσει το όνομα της Festival Cruises ανάμεσα στις κορυφαίες εταιρείες της παγκόσμιας κρουαζιέρας.

Η Festival Cruises, η οποία ήταν γνωστή και ως First European Cruises in North America, ήταν μια ελληνική εταιρεία κρουαζιέρας που λειτούργησε μεταξύ 1994 και 2004. Ιδρύθηκε το 1992 από τον Έλληνα επιχειρηματία Γιώργο Πουλίδη χρησιμοποιώντας “κρουαζιερόπλοια από δεύτερο χέρι”. Όμως, η εταιρεία κατόρθωσε και ναυπήγησε τρία πλοία μεταξύ 1999 και 2002, αλλά αναγκάστηκε να κηρύξει πτώχευση το 2004.

Η εταιρεία ξεκίνησε τη λειτουργία της το 1994 αφού αγόρασε το MS The Azur από την Chandris Cruises. Το επόμενο έτος η εταιρεία απέκτησε την MS Starward από τη Norwegian Cruise Line, μετονομάζοντάς το πλοίο σε MS Bolero. Ένα τρίτο μεταχειρισμένο πλοίο ακολούθησε το 1997, όταν το MS Southern Cross εξαγοράστηκε από την CTC Lines και μετονομάστηκε σε MS Flamenco και προστέθηκε στο στόλο της Festival.

Η Festival Cruises απέκτησε το πρώτο της νεότευκτο πλοίο το 1999, όταν το MS Mistral παραδόθηκε από το Chantiers de l’Atlantique στη Γαλλία.

Το 2000 η Festival Cruises γνωστοποίησε ότι η εταιρεία θα συγχωνευόταν με την εταιρεία Peninsular and Oriental Steam Navigation Company (P&O), με την επωνυμία Festival Cruises υπό την πλειοψηφική ιδιοκτησία της P&O.

Το σχέδιο συγχώνευσης εγκαταλείφθηκε αργότερα το ίδιο έτος λόγω της χαμηλής αξίας των μετοχών της γραμμής κρουαζιέρας εκείνη την εποχή. Η πρόταση κρίθηκε ασύμφορη.

Εν τω μεταξύ, δύο επιπλέον νεότευκτα πλοία που βασίστηκαν σε μια διευρυμένη έκδοση του σχεδίου του πλοίου Mistral παραδόθηκαν το 2001 και το 2002 ως MS European Vision και MS European Stars, αντίστοιχα.

Παραλαμβάνοντας ο Γιώργος Πουλίδης, το κρουαζιερόπλοιο Mistral είπε:

“Το νέο κρουαζιερόπλοιο διαθέτει 783 καμπίνες, το οποίο έχει περάσει ήδη τις απαραίτητες δοκιμές στη θάλασσα και θα παραδοθεί στην εταιρία τον Ιούνιο του 2001. Ακολουθεί το “European Vision”, το όνομα που επιλέχθηκε για το δεύτερο μας πλοίο αντικατοπτρίζει το γεγονός ότι είμαστε εταιρία με κοσμοπολίτικο ύφος και οι περισσότεροι επιβάτες μας είναι από την Ευρωπαϊκή Ένωση, μια αρχή την οποία στηρίζουμε απόλυτα. Είναι μία άμεση αναφορά στην Ευρωπαϊκή σημαία και σε όλες τις χώρες κράτη-μέλη και ελπίζουμε ότι οι καλεσμένοι μας θα νιώσουν μεγαλύτερη υπερηφάνεια και ευχαρίστηση, ταξιδεύοντας μαζί του”.

Το «European Vision», ήταν ένα υπερσύγχρονο κρουαζιερόπλοιο 58.600 τόνων, κατασκευασμένο στα ναυπηγεία του St. Nazaire της Γαλλίας, είχε ικανότητα μεταφοράς 1.566 επιβατών σε 783 καμπίνες. Το «European Vision» στοίχισε περισσότερα από 309 εκατομμύρια ευρώ και ναυλώθηκε αντί 3,25 εκατομμυρίων ευρώ στην ιταλική κυβέρνηση για την διεξαγωγή της συνεδρίασης των G8. Σύμφωνα με τον ιταλικό Τύπο, τότε, τα δύο άλλα πολυτελή κρουαζιερόπλοια της Festival Croisieres, το «Azur» και το «Mistral» ναυλώθηκαν για να φιλοξενήσουν τις αντιπροσωπείες, αντί 3,4 εκατομμυρίων ευρώ.

Μετά την παράδοση των νεότευκτων πλοίων, το Bolero και το Flamenco ναυλώθηκαν σε άλλους ναυτιλιακούς φορείς εκμετάλλευσης.

Η Festival Cruises είχε μια επιλογή για δύο ακόμη πλοία του διευρυμένου σχεδίου Mistral, αλλά η εταιρεία αποφάσισε να μην χρησιμοποιήσει αυτήν την επιλογή. Ωστόσο, τα δύο πλοία κλάσης Mistral κατασκευάστηκαν για την MSC Cruises ως MSC Lirica και MSC Opera.

Η Festival Cruises χρεοκόπησε στις αρχές του 2004, με όλα τα πλοία της εταιρείας να παραδίδονται και στη συνέχεια να δημοπρατούνται σε άλλους φορείς εκμετάλλευσης. Το European Stars και το European Vision πουλήθηκαν στην MSC Cruises, το Mistral σε μια γαλλική επενδυτική ομάδα που την ναύλωσε στην Iberojet, το The Azur στη Mano Maritime, το Bolero στην Abou Merhi Lines και το Flamenco σε άλλη εταιρεία κρουαζιέρας.

Η πτώχευση της Festival Cruises ήρθε ως αποτέλεσμα της σύγκρουσης του Γιώργου Πουλίδη με τις εταιρείες κρουαζιέρας. Ο Ελληνας εφοπλιστής τα έβαλε και δικαστικά με τους ισχυρότερους ανταγωνιστές του και δεν δίστασε να προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για να καταγγείλει τον αθέμιτο ανταγωνισμό στον χώρο της κρουαζιέρας.

Ομως, οι ανταγωνιστές πίεσαν τις τράπεζες για τα δάνειά του, τα οποία ήταν σε καθυστέρηση και δημιούργησαν οικονομική ασφυξία στον άνθρωπο που φαινόταν ότι θα ανατρέψει τις μέχρι τότε ισορροπίες στην παγκόσμια κρουαζιέρα.

Το γεγονός ότι τιμήθηκε με το μετάλλιο της «Λεγεώνας της Ξένων» από τη γαλλική κυβέρνηση, δεν στάθηκε ισχυρό να μην στραφούν εναντίον του και οι γαλλικές τράπεζες.

H Festival ήταν μία από τις καλύτερες εταιρείες κρουαζιέρας στην Μεσόγειο στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Ο στόλος της αποτελούνταν από αξιόλογα πλοία που προσέφεραν άριστες υπηρεσίες.

Επισημαίνεται ότι τα κρουαζιερόπλοια της Festival κατασχέθηκαν σε μια περίοδο που η εταιρεία κέρδιζε συνεχώς μερίδια της ευρωπαϊκής αγοράς κρουαζιέρας. Όλοι τότε απέδωσαν την κατάσχεση από τις τράπεζες των πλοίων της Festival, στο γεγονός ότι ο Γιώργος Πουλίδης κατήγγειλε στην Κομισιόν την Carnival ότι με την εξαγορά της ιταλικής εταιρείας κρουαζιεροπλοίων Costa, αποκτά δεσπόζουσα θέση στις κρουαζιέρες της Ευρώπης.

Αλλά ας θυμηθούμε το σκηνικό της εποχής: Το έτος 1995 η Carnival είχε κατορθώσει να αγοράσει το πλειοψηφικό πακέτο μετοχών της «Ηπειρωτικής» των αδελφών Ανδρέα και Γιώργου Ποταμιάνου. Ωστόσο, αυτή η εξαγορά ματαιώθηκε ύστερα από έντονες παρασκηνιακές κυβερνητικές πιέσεις προς την εταιρεία του Μίκι Άρισον. Ήταν η εποχή που η ελληνική κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου ήθελε να πλέουν στο Αιγαίο κρουαζιερόπλοια με ελληνική σημαία.

Μερικά χρόνια αργότερα, το 1998 η Carnival ξεκίνησε επαφές με τον Γιώργο Πουλίδη για να εξαγοράσει την Festival. Μέτοχοι στην Festival ήταν ακόμα και οι Νικόλας Λαιμός και ο Βασίλης Σαραντίτης. Ωστόσο, αυτό το deal δεν είχε αίσιο τέλος επειδή θεωρήθηκε ότι η Carnival προσέφερε υποτιμημένο τίμημα.

Άλλοι υποστηρίζουν ότι ο Γ. Πουλίδης χάλασε την δουλειά επειδή πίστευε ότι το δημιούργημα του θα κατακτούσε τα επόμενα χρόνια την πρωτιά στην ευρωπαϊκή κρουαζιέρα.

Όμως, στην αδυναμία ρευστότητας της Festival, η Carnival, όπως αναφέρει το ρεπορτάζ εκείνης της περιόδου, πίεσε τα ναυπηγεία που ναυπήγησαν τη σειρά των European κρουαζιεροπλοίων και τις τράπεζες που είχαν δανειοδοτήσει το ναυπηγικό project και κατασχέθηκαν τα πλοία Mistral, European Vision και European Star της Festival.

Όπως δίδαξε η ιστορία, η δυναμική καταγγελία του Γιώργου Πουλίδη προς την Κομισιόν είχε αντίθετα αποτελέσματα από ό,τι περίμενε ο φιλόδοξος εφοπλιστής.

Να υπενθυμίσουμε ότι το 1998, σύμφωνα με τα στοιχεία των Lloyd’s, υπήρχαν 17 κρουαζιερόπλοια με ελληνική σημαία και γενικότερα ελληνικών συμφερόντων. Τα πλοία αυτά ανήκαν στην Royal Olympic Cruises, των οικογενειών Ποταμιάνου και Κιοσέογλου, στην Golden Sun Cruises, των Ανάργυρου Αγγελόπουλου, τα πλοία των Αντώνη Πριόβολου και Γαβριήλ Διακάκη, της Chios Breeze, των Λου Κολάκη και Μιχάλη Λάμπρου και φυσικά της Festival Cruises, του Γιώργου Φ. Πουλίδη.

Αρχικά η εταιρεία Festival είχε τα κρουαζιερόπλοια Bolero, Flamenco και The Azur, ενώ μετά από λίγο καιρό παρέλαβε από τα γαλλικά ναυπηγεία Chantiers de l’ Atlantique το Mistral το οποίο εγκαινίασε ο τότε γάλλος πρωθυπουργός Λιονέλ Ζοσπέν.

Η Γαλλική κυβέρνηση επένδυσε πάνω στον Γ. Πουλίδη. Ο λόγος ήταν ότι με την παραγγελία των πέντε κρουαζιερόπλοιων που είχε κάνει στα γαλλικά ναυπηγεία της Σαν Αζέρ είχε αναστήσει ολόκληρη την περιοχή.

Τότε, ο Γιώργος Πουλίδης, δήλωνε: «Η νέα παραγγελία αντανακλά την προσδοκία της Festival να καταστεί μια μεγάλη δύναμη στον χώρο της παγκόσμιας αγοράς κρουαζιέρας. Διευρύναμε το ναυπηγικό μας πρόγραμμα με περισσότερα και μεγαλύτερα πλοία της κλάσης Mistral, γιατί εμπιστευόμαστε την ευρωπαϊκή αγορά επιβατών που συνεχώς μεγαλώνει».

Το “European Stars” παρελήφθη τον Απρίλιο του 2002 και αποτέλεσε το έκτο πλοίο της εταιρείας. Αρχικά, είχε σχεδιαστεί να ονομαστεί το συγκεκριμένο κρουαζιερόπλοιο “European Dream” αλλά το όνομα “European Stars” ταίριαζε απόλυτα με την φιλοσοφία της εταιρείας.

Χαρακτηριστικό όλων των νεότευκτων κρουαζιερόπλοιων της Festival Cruises, ήταν το κοσμοπολίτικο ύφος εν πλω το οποίο υποστηριζόταν και από τις ονομασίες των καταστρωμάτων, εμπνευσμένες από όμορφα και ιστορικά Ευρωπαϊκά μέρη. Τα καταστρώματα του European Vision, είχαν χαρακτηριστικές Ευρωπαϊκές ονομασίες όπως: Oxford, Venice, Kiel, Sierre, Barcelona, Copenhagen, Biarritz, Olympia, Limassol.

Το καθένα από τα δύο νεότευκτα πλοία, European Vision European Stars, είχε χωρητικότητα 1.566 επιβατών σε δίκλινες καμπίνες και περιελάμβαναν 132 σουίτες με ιδιωτικά μπαλκόνια. Οι δημόσιοι χώροι των πλοίων είχαν: τέσσερα εστιατόρια, μπαρ, θέατρο, καζίνο, ντισκοτέκ, κέντρο υγείας-ομορφιάς και γυμναστήριο, μαγαζιά, συνεδριακό κέντρο και αίθουσα με υπερσύγχρονο τεχνολογικό εξοπλισμό γραφείου, Internet καφέ, παιχνίδια εικονικής πραγματικότητας, ειδική αίθουσα όπου μπορούν όσοι θέλουν να απολαύσουν το πούρο τους, τέσσερις πισίνες, αίθουσα μίνι-γκολφ, προσομοιωτή γκολφ, ειδικό τοίχο αναρρίχησης, κλαμπ εφήβων και παιδότοπο.

Οι δηλώσεις αυτές δεν άρεσαν στους παγκόσμιους παίκτες της κρουαζιέρας, οι οποίοι ουσιαστικά και έμμεσα αφάνισαν την Festival από την κρουαζιέρα.

Όμως, οι ικανότητες του Γιώργου Πουλίδη, αναγνωρίστηκαν από το Βατικανό και έγινε Πρέσβης της Κύπρου στην Αγία Έδρα.

Η Ελληνική Δημοκρατία πρόσφατα τίμησε τον Γιώργο Πουλίδη με τον “Ανώτερο Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος”

Η σχετική επίσημη τελετή απονομής έγινε στην Ελληνική Πρεσβεία παρά τη Αγία Έδρα, παρουσία του Διπλωματικού Σώματος Ελλάδος και Κύπρου καθώς και εκλεκτών φίλων του Γιώργου Πουλίδη.

Η Πρέσβης της Ελλάδος Αικατερίνη Γεωργίου, επιδίδοντας εκ μέρους της Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, Αικατερίνης Σακελλαροπούλου το σχετικό Μετάλλιο, υπογράμμισε τη σημασία της εν λόγω βράβευσης, “η οποία υπερβαίνει τα συνήθη τυπικά πλαίσια των προσόντων που διακρίνουν τα κατά καιρούς τιμώμενα πρόσωπα και αιτιολογούν τη βράβευσή τους, δίδοντας έμφαση στην ιδιαίτερη αξία της πολυετούς διπλωματικής δραστηριότητος και συμβολής του Γιώργου Πουλίδη, ο οποίος δεν περιορίσθηκε μονάχα στις διμερείς σχέσεις Κύπρου-Αγίας Έδρας, αλλά επεκτάθηκε δημιουργικά σε όλο το φάσμα των σχέσεων της Αγίας Έδρας με τον υπόλοιπο κόσμο”.

Επίσης, πρόσθεσε η Πρέσβης: “Αποτέλεσε και αποτελεί, όχι μόνον έναν απλό Πρύτανη του Διπλωματικού Σώματος παρά τη Αγία Έδρα, αλλά και προνομιακό ομιλητή πάντων εντός της Αγίας Έδρας, γεγονός το οποίο τιμά τον Ελληνισμό και συμβάλλει στην διεθνή παρουσία και εικόνα του”.

Όπως επισημάνθηκε τότε ο Πρέσβης Γιώργος Πουλίδης, “καίτοι δεν προέρχεται από τους εξ επαγγέλματος διπλωμάτες, διακρίνεται για την “έκτη αίσθηση,” προϊόν της ευρύτερης καλλιέργειας και απαύγασμα της διαχρονικής αρχοντιάς της ζωής, που παιδιόθεν διαθέτει. Υπηρετεί εδώ και δύο δεκαετίες ως Πρέσβης της Κύπρου. Κατά τη διάρκεια της μακράς και επιτυχούς θητείας του, επετεύχθη μεταξύ άλλων η εμβάθυνση και διεύρυνση των διμερών σχέσεων Κύπρου και Αγίας Έδρας, ενώ δύο Πάπες, ο Βενέδικτος ΙΣΤ΄ και ο Φραγκίσκος, επισκέφθηκαν επίσημα την Κύπρο. Είναι αυτονόητη η ευρύτερη σημασία των δύο Παπικών Επισκέψεων στη διηρημένη ακόμη Μεγαλόνησο”.

Ο Γιώργος Πουλίδης, αφού εξέφρασε την ιδιαίτερη χαρά και τιμή που ένιωσε, διότι παρά τις πολλαπλές διακρίσεις των οποίων έτυχε, τον τιμά ιδιαιτέρως η συγκεκριμένη διάκριση, διότι αφ’ ενός μεν προέρχεται από την Ελληνική Δημοκρατία, της οποίας είναι πολίτης καθότι Ελλαδίτης, αφ’ ετέρου δε διότι ο Φοίνικας ως σύμβολο αποτυπώνει τη δυναμική συνεχούς αναγέννησης της παγκόσμιας ελληνικής κληρονομιάς.

Ο Γιώργος Πουλίδης είναι ένας ιδιοφυής άνθρωπος, που ατύχησε στην κρουαζιέρα, ωστόσο έβαλε τα θεμέλια για μια άλλη αντίληψη για το πώς πρέπει να σχεδιάζονται και να λειτουργούν τα κρουαζιερόπλοια. Η Διπλωματία, όμως, τον κέρδισε και οι υπηρεσίες του αναγνωρίζονται από όλους.

Διαβάστε επίσης:

Μελίνα Τραυλού: «Οι Έλληνες και οι Ιάπωνες έχουν κοινές αξίες, οι οποίες θα διατηρηθούν και θα ακμάσουν»

247 ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες και τα 1.976 πλοία τους τιμήθηκαν για τη συμμετοχή τους στο πρόγραμμα AMVER