Ο εφοπλιστής Νίκος Βαρβατές
Σε ηλικία 69 ετών απεβίωσε χθες, Πέμπτη, ο Έλληνας εφοπλιστής Νίκος Βαρβατές, επικεφαλής της εταιρείας Naftotrade, η οποία δραστηριοποιείται κυρίως στη ναυτιλία μικρών αποστάσεων.
Ο Νίκος Βαρβατές, με καταγωγή από τη Σάμο, συνέχισε την οικογενειακή ναυτική παράδοση. Σπούδασε ναυπηγός στη Νάπολη και, εν συνεχεία, πήρε στα χέρια του το τιμόνι της Naftotrade.
Είχε, επίσης, διατελέσει πρόεδρος της Ένωσης Εφοπλιστών Μεσογειακών Φορτηγών Πλοίων, η οποία μετονομάστηκε σε Ένωση Εφοπλιστών Ναυτιλίας Μικρών Αποστάσεων.
Ο Νίκος Βαρβατές ήταν ένας άνθρωπος χαμηλών τόνων που κυκλοφορούσε στον Πειραιά. Έμενε στην Αγιά Σοφία, στα Μανιάτικα. Το χρήμα γι’ αυτόν ήταν μέσον και όχι αυτοσκοπός. «Επιτυχία είναι», έλεγε, «να είσαι συμφιλιωμένος με τον εαυτό σου και να κρατάς το μέτρο. Δεν είναι μόνο τα λεφτά».
Ενδεικτικό του χαρακτήρα του είναι και το γεγονός ότι άλλαξε το όνομα της Ένωσης από «Μεσογειακών Φορτηγών Πλοίων» σε «Ναυτιλίας Μικρών Αποστάσεων», προκειμένου να σπάσει το «φράγμα» που έλεγε ότι μπορούσαν να γραφτούν μόνο όσοι εφοπλιστές έχουν πλοία έως 4.500 τόνους.
Η κηδεία του θα γίνει το Σάββατο στις 11.30 το πρωί από τον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου Πειραιά.
ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΝΙΚΟΣ ΒΑΡΒΑΤΕΣ
Σαμιώτης, με πατέρα καραβοκύρη και παππού καραβομαραγκό, ο κ. Νίκος Βαρβατές έχαιρε μιας ναυτικής παράδοσης γενεών, την οποία έχει περάσει και στα παιδιά του.
Ξεκίνησε ως ναυπηγός και έφτασε να έχει μια από τις μεγαλύτερες ναυτιλιακές εταιρείες τσιμεντοφόρων στον κόσμο, τη Naftotrade, η οποία διαθέτει στόλο που αποτελείται από τσιμεντάδικα και φορτηγά πλοία.
Στα Μανιάτικα με ένα μικρό Ι.Χ.
Κυκλοφορούσε στον Πειραιά με ένα μικρό αμάξι. Έμενε στην Αγιά Σοφιά, στα Μανιάτικα. Απέφευγε την επίδειξη πλούτου και προτιμούσε την παρέα παλιών και στενών φίλων του. Εντονα πολιτικοποιημένος, είχε άποψη και έπαιρνε θέση στα τεκταινόμενα της πολιτικής και της οικονομικής – ναυτιλιακής ζωής της χώρας.
Ωστόσο το μεγάλο πάθος του ήταν, όπως γράφει το portcity.gr, ο Ολυμπιακός. Παρακολουθούσε τους αγώνες από τη σουίτα του α΄ ορόφου μαζί με άλλους «πωρωμένους γαύρους». Ακόμη και όταν οι «ερυθρόλευκοι» έπαιζαν εκτός έδρας και δεν μπορούσε για επαγγελματικούς λόγους να ακολουθήσει την ομάδα, πήγαινε στο εστιατόριο του γηπέδου «Καραϊσκάκη» και παρακολουθούσε τον αγώνα από την τηλεόραση μαζί με τους φιλάθλους.
Ενδεικτικό του χαρακτήρα του είναι και το γεγονός ότι άλλαξε το όνομα της Ενωσης από «Μεσογειακών Φορτηγών Πλοίων» σε «Ναυτιλίας Μικρών Αποστάσεων», προκειμένου να σπάσει το «φράγμα» που έλεγε ότι μπορούσαν να γραφτούν μόνο όσοι εφοπλιστές έχουν πλοία έως 4.500 τόνους.
Βλέποντας ότι η μεσογειακή ναυτιλία στη σύγχρονη εποχή φτάνει να έχει πλοία έως και 30.000 τόνους και -παρά το γεγονός ότι έμπαινε στα χωράφια άλλων εφοπλιστικών ενώσεων- προχώρησε και κατάργησε το όριο! Απομένει η απόφαση του δικαστηρίου η οποία θα εγκρίνει το καταστατικό και τότε θα μπορούν να γράφονται στην Ενωση Ναυτιλίας Μικρών Αποστάσεων ελεύθερα οι εφοπλιστές με μεγαλύτερο τονάζ, μεγαλώνοντας τη δύναμή της και ενισχύοντας την ικανότητα παρέμβασής της. Πρόκειται για τη μεγάλη ανατροπή στα «συνδικαλιστικά» του ελληνικού εφοπλισμού, η οποία γίνεται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Στις όποιες αντιρρήσεις απαντάει με ένα αφοπλιστικό χαμόγελο!
Αλλωστε οι «κολλητοί» του γνωρίζουν την αγαπημένη του ιστορία που δεν είναι άσχετη με τις αποφάσεις και τις κινήσεις του: «Στη Σάμο όπου γεννήθηκα, όταν ο καιρός ήταν μπουνάτσα, δεν κάναμε μπάνιο. Ηταν αδιάφορη για μας η θάλασσα, πληκτική. Για να κάνουμε μπάνιο έπρεπε να έχει φουρτούνα. Θέλαμε να παλεύουμε με τα κύματα».
