Ούτε ένα ευρώ δάνειο στην ΕΒΖ: Δώστε 10.000 δάνεια να ξεκινήσουν νέες δουλειές

Ας υποθέσουμε ότι είστε ο διευθύνων σύμβουλος (ή ο πρόεδρος, ή διευθυντικό στέλεχος) μίας μεγάλης τράπεζας. Έχετε μπροστά σας τον εκπρόσωπο μίας επιχείρησης η οποία το περασμένο έτος κατέγραψε ζημίες άνω των 72 εκατομμυρίων ευρώ, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές της ξεπερνούν τα 145 εκατομμύρια ευρώ, ενώ η χρηματιστηριακή της αξία είναι κάτω από 3 εκατομμύρια ευρώ. Και σας ζητά να χρηματοδοτήσετε την επιχείρησή του με δάνειο ύψους 12 εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία θα προστεθούν στα προηγούμενα δάνεια, ύψους 60 εκατ. ευρώ, που του έχει δώσει η τράπεζά σας. Πώς θα αντιδρούσατε;

α. θα βάζατε τα γέλια και θα τον πετούσατε έξω με τις κλωτσιές;

β. θα τον πετούσατε έξω με τις κλωτσιές χωρίς να βάλετε τα γέλια;

γ. θα του δίνατε δάνειο υπό όρους;

Κι όμως: στο εξωφρενικό αυτό σενάριο η Τράπεζα Πειραιώς απαντά το «γ»! Γιατί το εξωφρενικό αυτό σενάριο δεν είναι μία άσκηση επί χάρτου, αλλά μία πραγματικότητα – μία αδιανόητη πραγματικότητα που αφορά στην Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης (ΕΒΖ) και στις προσπάθειες που κάνουν (ακόμα!) κάποιοι να διασώσουν μία εταιρεία που θα έπρεπε να έχει βάλει λουκέτο εδώ και πολύ, πολύ καιρό…

Η Τράπεζα Πειραιώς, λοιπόν, το «παλεύει» όσο μπορεί για να δώσει στην ΕΒΖ μία… ασπιρίνη 12 εκατ. ευρώ για να θεραπεύσει έναν «καρκίνο» δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ. Θέτει βέβαια αυστηρούς όρους: Πώληση θυγατρικών στη Σερβία, μείωση μισθών, ρευστοποίηση περιουσιακών στοιχείων, μειωμένες επιδοτήσεις στους τευτλοπαραγωγούς. Όμως και πάλι, φαίνεται απολύτως απίθανο με τα σημερινά δεδομένα να καταφέρει η ΕΒΖ να ανακάμψει – εκτός αν στην Πειραιώς πιστεύουν στα… θαύματα.

Όμως παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της Πειραιώς να σώσει την ΕΒΖ, φαίνεται πως η ίδια… δεν θέλει να σωθεί, κάτι που δείχνουν οι μαζικές παραιτήσεις από τη διοίκηση της εταιρείας: Την άρχη έκανε πριν από λίγες ημέρες ο διευθύνων σύμβουλος κ. Δ. Γιαννακίδης, και ακολούθησαν ο πρόεδρος κ. Γ. Λάντζας και δύο εκτελεστικά μέλη του ΔΣ, ο κ. Π. Γιεμιντζής και ο κ. Κ. Τσικλιάς.

Γιατί όλες αυτές οι παραιτήσεις; Πολύ απλά, γιατί ενώ είχαν έρθει με υποσχέσεις ότι θα «ανοίξουμε και τα κλειστά  εργοστάσια», εκλήθησαν να υπηρετήσουν ένα σκληρό μνημόνιο για να σωθεί η εταιρεία – ίσως ήλπιζαν σε μία νέα κρατική ενίσχυση, όπως αυτή των 30 εκατ. ευρώ που «χάρισε» στην ΕΒΖ πριν από ένα χρόνο ο τότε αρμόδιος υπουργός Παναγιώτης Λαφαζάνης…

Τώρα όμως τι γίνεται; Με την ΕΒΖ ουσιαστικά «ακέφαλη», φαίνεται ακόμα πιο ξεκάθαρα ότι η ιστορική επιχείρηση δεν μπορεί να σωθεί. Έτσι, ίσως θα πρέπει να το σκεφτούν στην Τράπεζα Πειραιώς: 12 εκατομμύρια ευρώ δεν είναι ένα αμελητέο ποσό. Είναι πολλά λεφτά. Με 12 εκατομμύρια ευρώ μπορούν να ρίξουν κι άλλα χρέη στο… απύθμενο βαρέλι της ΕΒΖ, ή μπορούν εναλλακτικά να δανειοδοτήσουν 10.000 νέους με 12.000 ευρώ των καθένα για να δημιουργήσουν τις δικές τους επιχειρήσεις – επιχειρήσεις δυναμικές, εξωστρεφείς και καινοτόμες, που θα ενίσχυαν την οικονομική ανάκαμψη της χώρας, και όχι διαλυμένες και ζημιογόνες όπως η ΕΒΖ.

Αξίζει τελικά να στερήσει η τράπεζα τέτοιους πόρους από την αγορά για να τους κατευθύνει σε μία καταδικασμένη επιχείρηση; Μάλλον την απάντηση σε αυτό το ερώτημα θα πρέπει να τη δώσει η ίδια η Τράπεζα Πειραιώς…

Διαβάστε ακόμα στο mononews.gr: Γδύνονται για μία ψήφο… του Trump (Photos)