Αυτή είναι η αλήθεια. Δεν υπάρχει καμία συμφωνία κυβέρνησης με τρόικα

Χαρμόσυνα χτυπούν οι καμπάνες στα χωριά, “μέχρι τις 20 Μαρτίου θα έχουμε τεχνική συμφωνία με τους θεσμούς”, λένε στην κυβέρνηση. Τέλος τα βάσανά μας, η οικονομία θα πάρει πάλι τα πάνω της, η καρδιά όλων θα επιστρέψει από την Κούλουρη στη θέση της, όλοι στο Σύνταγμα το βράδυ για γλέντι με παραδοσιακούς χορούς.

Μόνο που υπάρχει ένα μικρό προβληματάκι σε αυτό το πανηγυρικό αφήγημα: στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει καμία συμφωνία με τους θεσμούς. Ούτε καν διαφαίνεται στον ορίζοντα κάποια ουσιαστική, χειροπιαστή συμφωνία. Το μόνο που διαφαίνεται είναι ένα… τσαπατσούλικο “μάζεμα” των εκκρεμοτήτων της διαπραγμάτευσης κάτω από το χαλί, όπου το ρόλο του χαλιού παίζει μία “τεχνική συμφωνία” (staff level agreement) που, αν όντως επιτευχθεί πριν τις 20 Μαρτίου, δεν θα είναι τίποτα παραπάνω από ένα χαρτί που απλώς θα εξηγεί στους υπουργούς Οικονομικών της ευρωζώνης ότι τόσο καιρό που συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με τους θεσμούς δεν ήταν όλα μάταια, αλλά υπάρχει μία πρόοδος.

Ποια είναι αυτή η “πρόοδος” όμως; Είναι αυτό το είδος “προόδου” για το οποίο μόνο μία κυβέρνηση σαν αυτήν των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα μπορούσε να πανηγυρίσει: μία συμφωνία ότι το 2018 το δημοσιονομικό κενό θα είναι μηδενικό, και επομένως δεν θα χρειαστούν νέα μέτρα για το ερχόμενο έτος (ως εδώ καλά), όμως από εκεί και πέρα όλα είναι ανοιχτά: οι διαφωνίες στα εργασιακά και τα ενεργειακά παραμένουν, όπως παραμένουν και οι απαιτήσεις των δανειστών για μέτρα ύψους 3,6 δις ευρώ το 2019 και το 2020 (μείωση αφορολογήτου, περικοπές συντάξεων), ενώ σε εκκρεμότητα βρίσκονται στο μεταξύ τα περίφημα “αντίμετρα” που προτείνει η κυβέρνηση, καθώς υπάρχει εμπλοκή με το τι είναι διατεθειμένοι να αποδεχθούν ως αντισταθμιστικό μέτρο οι θεσμοί.

Για να το πούμε απλά: συμφωνία δεν υπάρχει. Υπάρχει μόνο μία παραδοχή από την πλευρά του ΔΝΤ ότι τελικά η υπεραπόδοση έναντι των δημοσιονομικών στόχων θα επηρεάσει θετικά και τους στόχους του 2017 και του 2018, με αποτέλεσμα το 2018 να μην υπάρξει τελικά αυτό το δημοσιονομικό κενό που προέβλεπε το Ταμείο και να μη χρειαστούν νέα μέτρα. Όμως από το 2019 και μετά κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει. Ή μάλλον όλοι φοβόμαστε ότι ξέρουμε τι θα γίνει: η κυβέρνηση θα δεχθεί ό,τι της πλασάρουν οι θεσμοί, ποντάροντας στο βραχυπρόθεσμο επικοινωνιακό όφελος που θα έχει από το αφήγημα “ούτε ένα νέο μέτρο το 2018”, και από το 2019 και μετά θα έρθει η… κόλαση.

Όσο για την τελική συμφωνία, αυτή πολύ δύσκολα θα επιτευχθεί πριν τον Μάιο, και πλέον θα πρέπει να θεωρείται ρεαλιστικός στόχος το Eurogroup της 22ης Μαΐου, καθώς η τεχνική συμφωνία θα δώσει στην κυβέρνηση το περιθώριο να “τραβήξει” σε διάρκεια τη διαπραγμάτευση (ασχέτως αν αυτό θα επιβαρύνει σημαντικά την ελληνική οικονομία λόγω της παρατεταμένης αβεβαιότητας), αποβλέποντας σε μία πιο ευνοϊκή συμφωνίαμ με μοναδικό “μπαμπούλα” τη λήξη των ομολόγων τον ερχόμενο Ιούλιο, η οποία δεν μπορεί να καλυφθεί χωρίς εκταμίευση από τον ESM. Αυτό σημαίνει ότι μέχρι να καταλήξουν όλες οι πλευρές σε συμφωνία, να ψηφιστούν από τη Βουλή όλα τα προβλεπόμενα μέτρα, να δώσει το ΟΚ το Eurogroup, να εκταμιευθεί η επόμενη δόση… καλό χειμώνα!

Αλλά να μη σας χαλάμε το πάρτυ με τέτοιες λεπτομέρειες. Αν θέλετε να συνεχίσετε να πανηγυρίζετε, πανηγυρίστε ελεύθερα…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Στη Eurobank η δεύτερη άδεια διαχείρισης κόκκινων δανείων

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ποιες μεγάλες εταιρίες αναδιάρθρωσαν οι τράπεζες. Όλα τα ονόματα

ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ: Η τεχνική συμφωνία πλησιάζει, αλλά η συνολική συμφωνία πάει για Μάιο