Μύκονος: Γιατί όλοι-φέτος ειδικά-λατρεύουν να την μισούν;

Αυτό το καλοκαίρι η Μύκονος είναι το αγαπημένο hate θέμα της ελληνικής κοινωνίας, περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά, που τα «άκουγε» αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό. Οι αρνητικές κριτικές ξεκίνησαν από το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος, όταν οι Έλληνες που μπορούσαν εξέδραμαν για μια και μοναδική φορά στο πάλαι ποτέ αγαπημένο νησί. Σε αυτό το ξερόβραχο όπου πηγαίναμε όλοι τις εποχές της ψεύτικης ευδαιμονίας, τότε που όλα φάνταζαν ιδανικά, οι μισθοί των σημερινών σαραντάρηδων ήταν από πολύ καλοί έως εξαιρετικοί και οι κάρτες δίνονταν από τις τράπεζες κατά δεκάδες.

Φέτος οι Έλληνες που πήγαν Πάσχα και Ιούνιο δεν ξαναπάτησαν, αφού διαπίστωσαν ότι το νησί είναι απλησίαστο με τα σημερινά οικονομικά δεδομένα και οι τιμές υψηλότερες από πέρυσι. Ούτως η άλλως από το 2012 και μετά, η Μύκονος προσανατολίστηκε τουριστικά στον high class τουρισμό και στους Άραβες, Ρώσους, Λιβανέζους και Τούρκους επισκέπτες. Οι Έλληνες πέρασαν σε δεύτερη μοίρα και φέτος ειδικά σε τρίτη, κάτι όμως που όσο και να μην θέλουν να παραδεχτούν οι Μυκονιάτες χάλασε για τα καλά, αυτή την ισορροπία που λάτρεψαν οι ξένοι.

Το να συνυπάρχουν δηλαδή με Έλληνες στο Nammos ή στο Solymar, τα μυθικά απογευματινά πάρτι των οποίων μέχρι και πριν από εφτά χρόνια έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία. Τώρα την ίδια ώρα κυριαρχούν οι ανατολίτικες μελωδίες, οι ναργιλέδες και οι ξένες στην πλειοψηφία τους καλλονές, αυτές που έχουν πλημμυρίσει το νησί και κυκλοφορούν αναζητώντας την μια παρέα πλουσίων μετά την άλλη.

Οι Armand de Brignac που χύνονται ενίοτε στην άμμο της Ψαρρούς, οι φωσφορίζουσες συλλεκτικές Dom Perignon που ανοίγονται ανά τέσσερις στο Bomboniere και τα ουρλιαχτά που τις συνοδεύουν και τα δείπνα των χιλίων ευρώ στο Linq-Linq μοιάζουν πλέον βαρετά. Στην Μύκονο χάθηκε τα τελευταία χρόνια το fun, η ανεμελιά που υπήρχε κάποτε μπροστά από το «Άρωμα» και αυτό το mix & mach που δημιουργούσε τον ιδανικό συνδυασμό, τα οποία έδωσαν τη θέση τους σε άλλες συνιστώσες.

Φέτος, η σεζόν μέχρι τώρα είναι πτωτική-οι εκτιμήσεις λένε ότι το ποσοστό άγγιξε το 40% σε σχέση με τις περσινές αφίξεις-απόρροια πολλών καταστάσεων. Όταν το σουβλάκι έχει πλέον τέσσερα η πέντε ευρώ, όταν όπως αντιλήφθηκε κατόπιν εορτής επιχειρηματίας από την Αθήνα πλήρωσε για μια μερίδα πατάτες, μια πατατόπιτα, μια κόκα κόλα και ένα μικρό νερό είκοσι ευρώ, τότε σίγουρα κάτι δεν πηγαίνει καλά στο αραβόφωνο πλέον πριγκιπάτο της Μυκόνου.

Οι Έλληνες όμως δεν τρόμαξαν μόνο από την ακρίβεια, τρόμαξαν και από συμπεριφορές στις οποίες δεν ήταν συνηθισμένοι τα προηγούμενα χρόνια, αφού στο νησί με εξαίρεση κάποιους ισχυρούς του χρήματος, τους αντιμετωπίζουν περίπου σαν πληβείους. Σημαίνοντα ρόλο έπαιξαν και οι αθρόες εξαγορές μαγαζιών από ξένους επιχειρηματίες, οι οποίοι αφού έδωσαν ένα σκασμό λεφτά, τώρα θέλουν να αποσβέσουν όσο πιο γρήγορα γίνεται.

Κάπως έτσι, πληρώνεις είκοσι εφτά ευρώ στο Bomboniere για ένα τζιν τόνικ η τριάντα ευρώ για δύο καφέδες και ένα μπουκάλι νερό-Evian όμως- στο Nammos το οποίο δεν άλλαξε χέρια, αλλά άλλαξε τιμές. Κι επειδή ως γνωστόν όλοι θέλουν να γίνουν Nammos οι τιμές εκτοξεύτηκαν την φετινή σεζόν, οπότε ακόμη και πιστοί Έλληνες λάτρεις του νησιού τα πήραν στο κρανίο με την εν γένει αντιμετώπιση. Όταν με το καλημέρα σε μια παραλία του νησιού με εξαίρεση δυο η τρεις, αφήνεις από εκατό μέχρι εκατόν πενήντα ευρώ, αυτό ο Έλληνας που δεν έχει πλέον λεφτά δεν το αντέχει.

Έτσι, όχι μόνο δεν θα πάει αλλά θα ασκήσει και έντονη κριτική σε όλους αυτούς που προ κρίσης τον ήθελαν και τώρα τον διώχνουν με τον τρόπο τους. Με τον τρόπο τους όμως οι Μυκονιάτες «διώχνουν» φέτος και πολλούς ξένους φανατικούς του νησιού, που αντί για τα Ματογιάννια προτίμησαν την Costa Smerlada και το Porto Cervo στην Σαρδηνία, το Κάπρι, το Μονακό και την Κυανή Ακτή. Οι ξένοι δεν είναι χαζοί. Όταν πληρώνουν αδρά απαιτούν το καλύτερο και όταν δεν τους το προσφέρουν σε μια βίλα για την οποία πληρώνουν πέντε χιλιάδες την ημέρα, θα το βρουν αλλού. Επιπλέον, πολλοί δεν νοιώθουν πια ασφαλείς με όλα αυτά που συμβαίνουν φέτος.

Οι κλοπές σε πολυτελείς βίλες αυξήθηκαν κατά κόρον, οι ληστείες επίσης, είτε αφορούν χρυσά Rolex με διαμάντια είτε πολυτελή τζιπ που τα σπάνε για να πάρουν ότι βρουν. Όλα αυτά σε ένα νησί με δεκαοχτώ αστυνομικούς, που δεν προλαβαίνουν να πάρουν ανάσα και όπου η φοροδιαφυγή ζει και βασιλεύει, αφού οι αποδείξεις είναι είδος πολυτελείας. Πολλοί στοιχηματίζουν ότι μετά την φετινή σεζόν, οι εγχώριοι προύχοντες του επιχειρείν θα πρέπει να ανασκουμπωθούν και να δουν τι θα πράξουν, αν θέλουν η Μύκονος να γίνει κατά τι ελληνική, την ερχόμενη σεζόν.

Αν δεν θέλουν, ο Ρέμος του χρόνου θα μπορεί πλέον να μιλάει μόνο αγγλικά, η ακόμη καλύτερα αραβικά, όταν θα εμφανιστεί στο Nammos έχοντας προσθέσει και δυο-τρία ανατολίτικα σουξέ στο ρεπερτόριο του, ώστε να τον καταλαβαίνουν και οι τυχεροί θαμώνες.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:

http://www.mononews.gr/bloomberg-imni-3-firmes-ellinikon-krasion-ke-tous-dini-chriso-metallio/65527