• Big Story

    Μαρινόπουλοι: Haircut η χάος

    Οι κ. Παναγιώτης Πικραμένος και Λεωνίδας Μαρινόπουλος


    Μια λέξη επικρατεί στην κριτική που ασκείται στον Λεωνίδα και τον Δημήτρη Μαρινόπουλο. Επικρατεί η λέξη «απληστία». Δεν θα μπούμε στην ανάλυση των δεδομένων ούτε θα ψάξουμε επί της παρούσης για τα στοιχεία που συμβάλλουν σε αυτήν την «απληστία» αλλά θα σταθούμε στο περιεχόμενο και τον συμβολισμό της λέξης που έγινε τόσο δημοφιλής σε σχέση με την μεγάλη οικογένεια εμπόρων. Η απληστία είναι θεολογικός όρος καθώς περιλαμβάνεται στα επτά θανάσιμα αμαρτήματα όπως τα ορίζει η Magna Moralia της ηθικής. “Η απληστία είναι η πλεονεξία, κατάσταση στην οποία ο άνθρωπος θέλει όλο και περισσότερα”.

    Η απληστία είναι αντικείμενο μελέτης για τους ψυχολόγους και τους κοινωνιολόγους. Διαβάζουμε σε επιστημονικό σημείωμα, ότι ο άπληστος είναι πρόσωπο με ανάπηρη αυτοεκτίμηση. Έχει αισθήματα μειονεξίας, ανασφάλειες και με χαμηλά ποσοστά επιτυχίας, Έχει εμμονή με τη συγκέντρωση αγαθών και πόρων, χωρίς ηθικές αναστολές.

    Φρόιντ  

    Ευτυχώς το εμπόριο δεν βρίσκεται στα χέρια ούτε των επισκόπων ούτε των μαθητών του Φρόιντ. Αν θέλουμε λοιπόν να ασκήσουμε κριτική στους Μαρινόπουλος ας το κάνουμε με όρους της αγοράς, κατά προτίμηση με όρους της πιάτσας. Κι αφού μιλάμε για λιανεμπόριο, ας το κάνουμε λιανά. Η καταστροφή της μεγαλύτερης αλυσίδας σούπερ μάρκετ είναι καταστροφική για όλους. Είναι καταστροφική για τους εργαζόμενους, για τους προμηθευτές και για τους καταναλωτές.

    Οι παράπλευρες απώλειες θα είναι επίσης τεράστιες και ας λάβουμε υπ΄ όψιν όλες τις λεπτομέρειες που δεν έχουν αναφερθεί ως τώρα. Μια από αυτές, ενδεικτικά, έχει να κάνει με την ερημοποίηση στις περιοχές όπου βρίσκονται τα γιγάντια καταστήματα. Αν δεν γίνει εξαγορά, θα μείνουν άδεια κουφάρια χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων που θα συμπαρασύρουν σε ντόμινο την μικρής κλίμακας γειτονική οικονομία. Οι δραστηριότητες πέριξ των ερειπίων θα μαραζώσουν.   

    Karl Brullov. The last day of pompeii
    Karl Brullov. The last day of pompeii

    Ποιοι χαίρονται; 

    Χαίρονται μήπως οι ανταγωνιστές; Θεωρούν ότι μπορούν να σηκώσουν το βάρος της διάθεσης του 50% των προϊόντων που διατίθενται σε εθνική εμβέλεια; Με ποιες υποδομές και με ποιο προσωπικό; Θα δημιουργήσουν ορδές από δυσαρεστημένους πελάτες.

    Χαίρονται μήπως οι προμηθευτές; Θεωρούν ότι θα μπορέσουν να συνεχίσουν απρόσκοπτα την παραγωγή τους όταν δουν μια προσδοκία είσπραξης να μετατρέπεται σε βέβαιο κενό; Θα αναγκαστούν να περιορίσουν τη δραστηριότητα αν όχι να ακολουθήσουν στο κλείσιμο της επιχείρησης.

    Χαίρονται μήπως οι εργαζόμενοι; Θεωρούν ότι θα βρουν μια κακοπληρωμένη δουλειά αλλού με την ανεργία να πλησιάζει το 30%; Καλοπληρωμένη δουλειά δεν θα βρουν αλλού, αυτό είναι το μόνο βέβαιο.

    Χαίρονται μήπως οι Μαρινόπουλοι; Ρητορικό ερώτημα, δεν χρειάζεται απάντηση.

    Η στιγμή είναι ιστορική για όλους και τέτοιες στιγμές δεν υπάρχει περιθώριο για ηθικολογία και ψυχανάλυση. Πρέπει όλοι να βάλουν πλάτη, όχι από λύπηση, όχι από συναίσθημα ή γαλαντομία. Πρέπει να βάλουν πλάτη επειδή αυτό συμφέρει τους πάντες, τον κλάδο του λιανεμπορίου, τις τράπεζες και το ευρύ κοινό.

    Λεωνίδας Μαρινόπουλος (δεξιά)
    Λεωνίδας Μαρινόπουλος (δεξιά)

    Αν επιχειρήσουμε μια χαρτογράφηση όσων ασκούν σκληρή κριτική στον Λεωνίδα και τον Δημήτρη Μαρινόπουλο, θα δούμε ότι πρόκειται για άτομα και δομές που έχουν κερδίσει χρήμα από τους Μαρινόπουλους. Αν οφείλουν να τους στηρίξουν είναι επειδή στηρίζοντας, θα βγάλουν ξανά χρήμα ενώ πιέζοντας για την καταστροφή θα χάσουν και θα χάνουν μελλοντικά.

    Αντί της έξυπνης στήριξης διακρίνουμε φαινόμενα ανθρωποφαγίας και λαϊκισμό. Λένε ορισμένοι ότι πρέπει να εκποιηθούν τα περιουσιακά στοιχεία των επιχειρηματιών. Δηλαδή τί; Να πουληθεί ένα σπίτι και πέντε αυτοκίνητα; Δέκα σπίτια και πενήντα αυτοκίνητα; Η εκποίηση θα ικανοποιήσει ένα περί δικαίου αίσθημα και τον φθόνο όσων απολαμβάνουν την κατάρρευση. Σε καμία περίπτωση τέτοιες πρακτικές δεν φέρνουν ανάπτυξη, σε καμία περίπτωση τέτοιες πρακτικές δεν φέρνουν κέρδη.

    Η στήριξη του Λεωνίδα και του Δημήτρη Μαρινόπουλου είναι η έξυπνη λύση. Το λιντσάρισμα είναι μια άγονη ανοησία. Αυτό είναι λοιπόν το δίλημμα για τους παράγοντες της αγοράς, αν θα φερθούν έξυπνα ή ανόητα, πρωτίστως για τον εαυτό τους.   

    ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ:

    http://www.mononews.gr/marinopoulos-stirixi-apo-ton-zmina-heineken-amstel/55532

    ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

    http://www.mononews.gr/giati-trapezites-tou-londinou-tha-prepi-na-skeftoun-ti-metegkatastasi-tous-stin-frankfourti-se-periptosi-brexit/55612



    ΣΧΟΛΙΑ