H υποκρισία της τελικής ταχύτητας!

Όπως ίσως γνωρίζετε εντός Ε.Ε. παράγονται, λαμβάνουν έγκριση Τύπου, πωλούνται και κυκλοφορούν οχήματα με τελική πάνω από 300km/h.

Αναμφίβολα πρόκειται για μια τρύπα στο σύστημα με πρόφαση πως σε κάποια κομμάτια των Ευρωπαϊκών αυτοκινητόδρομων, δεν υπάρχουν όρια ταχύτητας. Αυτά όμως είναι λίγα και βαίνουν μειούμενα όσο περνάει ο καιρός. Συζητάμε για οδική ασφάλεια, χαμηλή κατανάλωση, οικονομία, υβριδικές μετακινήσεις και ταυτόχρονα επιτρέπεται η εισαγωγή και πώληση αυτοκινήτων που ξεπερνούν με ένα πάτημα του γκαζιού τα 200km/h.

Όπως ίσως γνωρίζετε οι αεροδυναμικές αντιστάσεις αποτελούν σημαντικό παράγοντα μετά τα 120km/h. Πάνω απ’ αυτό το όριο, η αύξηση της ταχύτητας είναι δυσανάλογα μικρή σε σχέση με την αύξηση της κατανάλωσης καυσίμου που απαιτείται για να επιτευχθεί.

Γι’ αυτό και τα όρια στους αυτοκινητόδρομους είναι 120-130km/h, γι’ αυτό στα 120km/h μετριούνται οι εκπομπές ρύπων, γι’ αυτό όλοι οι κατασκευαστές βελτιστοποιούν τις χαρτογραφήσεις των κινητήρων και τις κλιμακώσεις των κιβωτίων, ώστε σ’ αυτή την ταχύτητα να επιτυγχάνεται η καλύτερη απόδοση.

Σε δοκιμές της Honda F1 Racing πριν δεκαετίες στην αχανή έρημο του Σαλτ Λέικ στη Νεβάδα είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω από πρώτο χέρι ότι αν σε αφήσουν να οδηγήσεις ένα όχημα χωρίς ταχύμετρο σε μια αχανή έκταση χωρίς σημεία αναφοράς, που δίνουν αίσθηση της ταχύτητας, θα βρεθείς να κινείσαι με 140km/h. Αυτό συμβαίνει γιατί μέχρι αυτή την ταχύτητα αισθάνεται άνετα ο άνθρωπος, σύμφωνα με τις δυνατότητες των αισθητήριων οργάνων του.

Προφανώς όλοι όσοι έχουν ασχοληθεί σοβαρά με το θέμα γνωρίζουν καλά πόσο αντικοινωνικό, εγκληματικό και επικίνδυνο είναι να κινείσαι με ταχύτητες 150 – 200 – 250km/h σε δημόσιο δρόμο και μάλιστα παρατεταμένα: «Θα φτάσω πιο γρήγορα» λέει μόνο αυτός, που δεν έχει υπολογίσει πόσο χρόνο θα χάσει για έξτρα ανεφοδιασμό.

Τα ηλεκτρικά και υβριδικά αυτοκίνητα έχουν φτιαχτεί κυρίως για αστικές μετακινήσεις. Το σταθερό φορτίο γκαζιού οδηγεί την μπαταρία σε υπερθέρμανση και αυτό έχει άμεση επίπτωση στην αυτονομία. Ειδικά αν το σταθερό φορτίο είναι υψηλό, αν π.χ. ο οδηγός του ηλεκτρικού αυτοκινήτου θέλει να διατηρήσει μ.ω.τ πάνω από 140- 160km/h τότε η αυτονομία μπορεί να πέσει στο μισό και πιο κάτω.

Τι νόημα έχει εξάλλου να φτιάχνεις ένα αυτοκίνητο που καταναλώνει λίγο και να το πηγαίνεις τέρμα, εκτός προδιαγραφών. Προσθέστε ότι σε περίπτωση σύγκρουσης με τόσα km η πιθανότητα επιβίωσης είναι μηδαμινή. Όλα αυτά συνεκτίμησαν στην Volvo και αποφάσισαν να μειώσουν το μέγεθος υποκρισίας των κατασκευαστών θέτοντας τεχνητό όριο τελικής ταχύτητας σε όλα τα καινούργια τους αυτοκίνητα τα 180km/h.

Εκτός από το ανώτατο όριο ταχύτητας, κάθε αυτοκίνητο της Volvo στο εξής θα παραδίδεται με ένα Care Key, το οποίο επιτρέπει στους οδηγούς Volvo να θέτουν επιπλέον περιορισμούς στην ανώτατη ταχύτητα του αυτοκινήτου, για παράδειγμα, όταν το παραχωρούν σε άλλα μέλη της οικογένειάς τους ή σε νεότερους και άπειρους οδηγούς.

 

Τόσο το όριο των 180 km/h όσο και το Care Key στέλνουν ένα σαφές και ξεκάθαρο μήνυμα για τους κινδύνους της υπερβολικής ταχύτητας: «Πιστεύουμε ότι ένας κατασκευαστής αυτοκινήτων έχει ευθύνη να συνεισφέρει στη βελτίωση της οδικής ασφάλειας», δήλωσε η Μαλίν Έκχολμ (Malin Ekholm), επικεφαλής του Volvo Cars Safety Centre. «Το όριο ταχύτητας και το Care Key βοηθούν τους ανθρώπους να σκεφτούν και να συνειδητοποιήσουν ότι η υπερβολική ταχύτητα είναι επικίνδυνη, ενώ προσφέρουν επιπλέον ηρεμία και υποστηρίζουν την καλύτερη οδηγική συμπεριφορά».

Το ανώτατο όριο ταχύτητας προκάλεσε αντιφατικές αντιδράσεις όταν ανακοινώθηκε, με ορισμένους παρατηρητές να αμφισβητούν το δικαίωμα των κατασκευαστών αυτοκινήτων να επιβάλουν τέτοιους περιορισμούς μέσω της διαθέσιμης τεχνολογίας. Ωστόσο, η Volvo Cars πιστεύει ότι έχει υποχρέωση να συνεχίσει να αναλαμβάνει δράση που εντέλει σώζει ζωές, έστω και αν αυτό σημαίνει τη δυνητική απώλεια ορισμένων πελατών.

Το πρόβλημα με την υπερβολική ταχύτητα είναι ότι, μετά την υπέρβαση συγκεκριμένων ορίων, η in-car τεχνολογία ασφαλείας και οι έξυπνες υποδομές δεν επαρκούν πλέον για να αποφευχθούν σοβαροί τραυματισμοί και απώλειες ζωής σε περίπτωση ατυχήματος.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι περισσότερες δυτικές χώρες έχουν θέσει όρια ταχύτητας. Ωστόσο, η υπέρβαση των ορίων είναι συχνή και αποτελεί μία από τις πιο συνηθισμένες αιτίες θανάτων στο δρόμο. Εκατομμύρια ανθρώπων εξακολουθούν να λαμβάνουν πρόστιμα ταχύτητας κάθε χρόνο.

Οι έρευνες δείχνουν ότι οι άνθρωποι έχουν συνήθως περιορισμένη κατανόηση των κινδύνων που σχετίζονται με την υπερβολική ταχύτητα. Ως αποτέλεσμα, πολλοί άνθρωποι συχνά οδηγούν υπερβολικά γρήγορα και αποτυγχάνουν να προσαρμόσουν αποτελεσματικά την ταχύτητά τους στις κυκλοφοριακές συνθήκες.