• Think Tanks

    Πώς η γήρανση του πληθυσμού αλλάζει την Ιαπωνία

    • worldeconomicforum.org


    Η Ιαπωνία γερνάει. Σχεδόν το ένα τρίτο του πληθυσμού της είναι άνω των 65 ετών. Υπάρχουν 2,3 δισεκατομμύρια άνθρωποι στη δεκαετία των 70. Και υπάρχουν περισσότεροι άνθρωποι από ποτέ που γιορτάζουν τα 100ά τους γενέθλια.

    Η χώρα έχει τον γηραιότερο πληθυσμό στον κόσμο – με σημαντικά περισσότερα άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών από την Ιταλία, την επόμενη γηραιότερη χώρα.

    Η παγκόσμια μεταστροφή προς έναν πιο γερασμένο πληθυσμό είναι ένας μετασχηματισμός που ήδη διαμορφώνει τις κυβερνητικές πολιτικές και επηρεάζει τις κοινωνίες και τις οικονομίες σε όλο τον κόσμο. Δείτε πού εμφανίζονται ήδη οι ρυτίδες στην Ιαπωνία.

    1. Οικονομία

    Η Ιαπωνία ήταν μια από τις πιο αργά αναπτυσσόμενες οικονομίες της G7 πέρυσι και έχει σταθερά έναν από τους χαμηλότερους ρυθμούς αύξησης του ΑΕΠ στην ομάδα. Οι φιλικές προς την ανάπτυξη πολιτικές υπό τον πρωθυπουργό Shinzo Abe – τα λεγόμενα Abenomics – έφεραν κάποια σημαντικά αποτελέσματα, σημειώνει το ΔΝΤ στην τελευταία έκθεσή του για τη χώρα, αλλά χρειάζεται ενισχυμένες πολιτικές για την αντιμετώπιση των προκλήσεων της γήρανσης του πληθυσμού και του συρρικνούμενου πληθυσμού.

    Ο πληθυσμός της Ιαπωνίας μειώθηκε κατά περίπου 1 εκατομμύριο από το 2012 έως το 2017. «Αυτό θα μειώσει την ανάπτυξη και την παραγωγικότητα λόγω της συρρίκνωσης και της γήρανσης του εργατικού δυναμικού και της στροφής προς την κατανάλωση, ενώ οι δημοσιονομικές προκλήσεις θα μεγεθυνθούν με τις αυξανόμενες κυβερνητικές δαπάνες που συνδέονται με την ηλικία και τη συρρίκνωση της φορολογικής βάσης», αναφέρει το ΔΝΤ.

    Οι δημογραφικές προβολές και οι σχετικές προβολές για τις δαπάνες στην υγεία και τις συντάξεις που σχετίζονται με την ηλικία θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε περαιτέρω σημαντική πτώση του πραγματικού ΑΕΠ και αύξηση του λόγου του δημόσιου χρέους προς το ΑΕΠ.

    1. Παραγωγικότητα

    Η Ιαπωνία αντιμετωπίζει ήδη έλλειψη εργατικού δυναμικού και το εργατικό δυναμικό της θα μειωθεί κατά 8 εκατομμύρια ακόμη έως το 2030, εκτός εάν υπάρξουν αλλαγές, εκτιμά ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ).

    Η διοίκηση του Abe εισάγει πολιτικές που υποστηρίζουν τους ξένους εργαζόμενους και ενθαρρύνουν τη συμμετοχή των γυναικών στο εργατικό δυναμικό, το οποίο είναι ιδιαίτερα περιορισμένο. Η επανένταξη εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας αποτελεί επίσης μια πρωτοβουλία που αρχίζει να αποφέρει καρπούς.

    1. Κοινωνία

    Η Ιαπωνία έχει την υψηλότερη αναλογία εξάρτησης από ηλικιωμένους μεταξύ των κρατών του ΟΟΣΑ – υπάρχει ένα άτομο άνω των 65 ετών για κάθε δύο άτομα ηλικίας μεταξύ 20 και 64 ετών. Και αυτή η αναλογία αυξάνεται. Επιπλέον, οι κοινωνικές τάσεις, όπως οι γυναίκες που παντρεύονται αργότερα και κάνουν λιγότερα παιδιά ή καθόλου παιδιά, έχουν προκαλέσει πτώση του συνολικού ποσοστού γεννήσεων τις τελευταίες δεκαετίες.

    Αυτή είναι μια ωρολογιακή βόμβα για το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης της Ιαπωνίας, το οποίο αγωνίζεται να καλύψει το κόστος ενός ηλικιωμένου πληθυσμού με λιγότερους εργαζομένους που πληρώνουν φόρους.

    1. Υγεία

    Οι δαπάνες για την υγεία και τη μακροχρόνια περίθαλψη στην Ιαπωνία αναμένεται να αυξηθούν απότομα ως ποσοστό του ΑΕΠ κατά τα επόμενα χρόνια: περισσότεροι άνθρωποι θα χρειαστούν περισσότερη φροντίδα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

    Προσθέστε σε αυτό το συρρικνούμενο εργατικό δυναμικό και υπάρχει πραγματικός κίνδυνος η χώρα να έχει πολύ λίγους επαγγελματίες στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης για να παρέχουν την απαιτούμενη φροντίδα.

    Η προώθηση της μετάβασης από τα νοσοκομεία στο σπίτι είναι ένας τρόπος με τον οποίο η κυβέρνηση προσπαθεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, προωθώντας τη περίθαλψη με αίτημα του ασθενούς, την αυτοθεραπεία και την απομακρυσμένη παρακολούθηση των ασθενών στα σπίτια τους.

    Έχει εισαγάγει ένα πρόσθετο μηνιαίο ασφάλιστρο που καταβάλλεται από τα άτομα άνω των 40 ετών για να καλύψει το κόστος της περίθαλψης αργότερα στη ζωή τους.

    Και τα carebots – ρομπότ που βοηθούν τους ηλικιωμένους – είναι πιθανό να γίνουν πραγματικότητα στο όχι πολύ μακρινό μέλλον.

    Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο world economic forum.org και συγγραφέας είναι η Charlotte Edmond



    ΣΧΟΛΙΑ