Βιώνουμε την περίοδο εφαρμογής ενός εκτάκτου εργατικού δικαίου που νομοθετήθηκε στη χώρα μας, αλλά και στην Ευρώπη. Στην Ελλάδα δόθηκε προτεραιότητα στην ενίσχυση του εισοδήματος των εργαζομένων και στην διασφάλιση των θέσεων της εργασίας, δηλαδή στην απαγόρευση των απολύσεων. To τελευταίο πρόγραμμα Συν-Εργασία επιβεβαιώνει και τα δύο. Παρόλο , όμως, το αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο η καθημερινότητα καταγράφει γεγονότα που αποτελούν κρούσματα μείωσης μισθού και εξαναγκασμού σε παραίτηση , δηλαδή απόλυση.

Ποιες είναι , όμως, αυτές οι περιπτώσεις και με ποια τεχνάσματα οι εργοδότες εκδηλώνουν παραβατική συμπεριφορά θα εξηγήσουμε κατωτέρω.

Η μείωση μισθού για τους εργαζομένους που επανέρχονται στην εργασία τους συντελείται παράνομα με τον εξαναγκασμό των εργαζομένων στην υπογραφή νέων συμβάσεων με εικονικό ωράριο εργασίας. Έτσι, ενώ καταρχήν απαγορεύεται η μεταβολή των όρων εργασίας για διάστημα 45 ημερών όσων εργαζομένων τελούσαν σε αναστολή της συμβάσεως εργασίας τους, η απαγόρευση αυτή δεν ισχύει όταν «συμφωνήσουν» σε κάτι τέτοιο. Στην περίπτωση αυτή , ο εργαζόμενος παρέχει εργασία σε ώρες που δεν δηλώνονται.

Άλλη περίπτωση μείωσης μισθού με παράνομο τρόπο αποτελεί η παροχή εργασίας από τον εργαζόμενο, ενώ βρίσκεται σε αναστολή σύμβασης εργασίας του. Ο εργαζόμενος συνήθως παρέχει εργασία και ο εργοδότης του καταβάλλει μειωμένο μισθό , αφού το υπόλοιπο συμπληρώνεται από την αποζημίωση ειδικού σκοπού.

Τελευταία περίπτωση μείωσης μισθού συντρέχει, όταν ο εργοδότης υιοθετεί συστήματα εκ περιτροπής απασχόλησης στην πραγματικότητα, όμως, απασχολεί τον εργαζόμενο περισσότερες ημέρες από αυτές που δηλώνει ως επίσημη απασχόληση.

Όπως, αναφέραμε ανωτέρω, οι απολύσεις απαγορεύονται την περίοδο αυτή με τις προϋποθέσεις που ορίζει ο νόμος. Εξαίρεση του κανόνα αυτού αποτελούν οι περιπτώσεις εξαναγκασμού σε οικειοθελείς αποχωρήσεις, κυρίως με την εκβιαστική τακτική ότι στην αντίθετη περίπτωση θα εφαρμοστούν συστήματα εκ περιτροπής απασχόλησης που θα επιφέρουν καταστροφική περικοπή των μισθών. Άλλη περίπτωση εξαναγκασμού σε παραίτηση – συγκαλυμμένη απόλυση, συναντάμε στην αυθαίρετη εργοδοτική πρωτοβουλία να μεταβάλλονται τα εργασιακά . καθήκοντα ενός εργαζομένου. Στην περίπτωση αυτή η πρόφαση του εργοδότη συνδέεται με κατ’ επίφαση διεκπεραίωση αναγκών της επιχείρησης λόγω της απουσίας του λοιπού προσωπικού είτε σε αναστολή είτε σε εκ περιτροπής εργασία. Η παράνομη συμπεριφορά συνίσταται στη σκόπιμη ανάθεση , υποβαθμισμένων καθηκόντων, προκειμένου να εξαναγκαστούν ψυχολογικά οι εργαζόμενοι να υποβάλλουν την παραίτησή τους. Γι’ αυτό και στην συγκυρία αυτές οι περιπτώσεις mobbing πολλαπλασιάζονται και τα δικαστήρια θα κληθούν να τις αντιμετωπίσουν.

Όσες, λοιπόν, από τις παραπάνω περιπτώσεις που καθημερινά συναντάμε στα δικηγορικά μας γραφεία αναχθούν στη δικαιοσύνη, ενδιαφέρουσα θα είναι η νομολογία που θα προκύψει και οι ομοιότητες αυτής με εκείνης της μνημονιακής συγκυρίας.

Βιώνουμε την περίοδο εφαρμογής ενός εκτάκτου εργατικού δικαίου που νομοθετήθηκε στη χώρα μας, αλλά και στην Ευρώπη. Στην Ελλάδα δόθηκε προτεραιότητα στην ενίσχυση του εισοδήματος των εργαζομένων και στην διασφάλιση των θέσεων της εργασίας, δηλαδή στην απαγόρευση των απολύσεων. To τελευταίο πρόγραμμα Συν-Εργασία επιβεβαιώνει και τα δύο. Παρόλο , όμως, το αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο η καθημερινότητα καταγράφει γεγονότα που αποτελούν κρούσματα μείωσης μισθού και εξαναγκασμού σε παραίτηση , δηλαδή απόλυση.

Ποιες είναι , όμως, αυτές οι περιπτώσεις και με ποια τεχνάσματα οι εργοδότες εκδηλώνουν παραβατική συμπεριφορά θα εξηγήσουμε κατωτέρω.

Η μείωση μισθού για τους εργαζομένους που επανέρχονται στην εργασία τους συντελείται παράνομα με τον εξαναγκασμό των εργαζομένων στην υπογραφή νέων συμβάσεων με εικονικό ωράριο εργασίας. Έτσι, ενώ καταρχήν απαγορεύεται η μεταβολή των όρων εργασίας για διάστημα 45 ημερών όσων εργαζομένων τελούσαν σε αναστολή της συμβάσεως εργασίας τους, η απαγόρευση αυτή δεν ισχύει όταν «συμφωνήσουν» σε κάτι τέτοιο. Στην περίπτωση αυτή , ο εργαζόμενος παρέχει εργασία σε ώρες που δεν δηλώνονται.

Άλλη περίπτωση μείωσης μισθού με παράνομο τρόπο αποτελεί η παροχή εργασίας από τον εργαζόμενο, ενώ βρίσκεται σε αναστολή σύμβασης εργασίας του. Ο εργαζόμενος συνήθως παρέχει εργασία και ο εργοδότης του καταβάλλει μειωμένο μισθό , αφού το υπόλοιπο συμπληρώνεται από την αποζημίωση ειδικού σκοπού.

Τελευταία περίπτωση μείωσης μισθού συντρέχει, όταν ο εργοδότης υιοθετεί συστήματα εκ περιτροπής απασχόλησης στην πραγματικότητα, όμως, απασχολεί τον εργαζόμενο περισσότερες ημέρες από αυτές που δηλώνει ως επίσημη απασχόληση.

Όπως, αναφέραμε ανωτέρω, οι απολύσεις απαγορεύονται την περίοδο αυτή με τις προϋποθέσεις που ορίζει ο νόμος. Εξαίρεση του κανόνα αυτού αποτελούν οι περιπτώσεις εξαναγκασμού σε οικειοθελείς αποχωρήσεις, κυρίως με την εκβιαστική τακτική ότι στην αντίθετη περίπτωση θα εφαρμοστούν συστήματα εκ περιτροπής απασχόλησης που θα επιφέρουν καταστροφική περικοπή των μισθών. Άλλη περίπτωση εξαναγκασμού σε παραίτηση – συγκαλυμμένη απόλυση, συναντάμε στην αυθαίρετη εργοδοτική πρωτοβουλία να μεταβάλλονται τα εργασιακά . καθήκοντα ενός εργαζομένου. Στην περίπτωση αυτή η πρόφαση του εργοδότη συνδέεται με κατ’ επίφαση διεκπεραίωση αναγκών της επιχείρησης λόγω της απουσίας του λοιπού προσωπικού είτε σε αναστολή είτε σε εκ περιτροπής εργασία. Η παράνομη συμπεριφορά συνίσταται στη σκόπιμη ανάθεση , υποβαθμισμένων καθηκόντων, προκειμένου να εξαναγκαστούν ψυχολογικά οι εργαζόμενοι να υποβάλλουν την παραίτησή τους. Γι’ αυτό και στην συγκυρία αυτές οι περιπτώσεις mobbing πολλαπλασιάζονται και τα δικαστήρια θα κληθούν να τις αντιμετωπίσουν.

Όσες, λοιπόν, από τις παραπάνω περιπτώσεις που καθημερινά συναντάμε στα δικηγορικά μας γραφεία αναχθούν στη δικαιοσύνη, ενδιαφέρουσα θα είναι η νομολογία που θα προκύψει και οι ομοιότητες αυτής με εκείνης της μνημονιακής συγκυρίας.