ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Λίγες ώρες μετά την καταψήφιση της κυβέρνησης Μπαϊρού στην Εθνοσυνέλευση και την επίσημη υποβολή παραίτησης του πρωθυπουργού, ο Εμανουέλ Μακρόν καλείται να επιλέξει νέο πρόσωπο για τη θέση του επικεφαλής της γαλλικής κυβέρνησης. Η προοπτική πρόωρων εκλογών απομακρύνθηκε άμεσα, με το Ελιζέ να ξεκαθαρίζει ότι «ο πρόεδρος έλαβε γνώση του αποτελέσματος και θα ορίσει νέο πρωθυπουργό τις επόμενες ημέρες».
Ωστόσο, το νέο πρόσωπο θα πρέπει να εξασφαλίσει κοινοβουλευτική ανεκτικότητα, σε μια Βουλή βαθιά κατακερματισμένη και χωρίς απόλυτες πλειοψηφίες. Η επιλογή του νέου πρωθυπουργού είναι πολιτικά κρίσιμη και περιπλέκεται από τις συνεχείς αποτυχίες προηγούμενων «συμβιβαστικών λύσεων».
Ακολουθούν τα πέντε επικρατέστερα σενάρια:
1. Συνέχιση της κεντρώας γραμμής
Το πιο ασφαλές – και ίσως αναμενόμενο – σενάριο είναι η επιλογή ενός ακόμη κεντρώου προσώπου, κοντά στην πολιτική φιλοσοφία του Μακρόν. Ο υπουργός Άμυνας Σεμπαστιάν Λεκορνί, ο υπουργός Εσωτερικών Ζεράλ Νταρμανέν και η υπουργός Εργασίας Κατρίν Βοτράν είναι ονόματα που συζητούνται έντονα.
Ωστόσο, η αποτυχία του Μπαϊρού να πείσει την Εθνοσυνέλευση αποδεικνύει ότι η συγκεκριμένη προσέγγιση δεν εγγυάται κυβερνητική σταθερότητα.
2. Στροφή προς την Αριστερά
Μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση θα ήταν ο διορισμός ενός αριστερού πρωθυπουργού, κυρίως από τους μετριοπαθείς Σοσιαλιστές της συμμαχίας Nouveau Front Populaire (NFP), οι οποίοι έχουν διαχωρίσει τη θέση τους από τον Ζαν-Λυκ Μελανσόν και την Ανυπότακτη Γαλλία.
Ο Ολιβιέ Φορ, επικεφαλής των Σοσιαλιστών, δήλωσε ανοιχτός στο ενδεχόμενο να αναλάβει την πρωθυπουργία. Ωστόσο, η πρότασή του δεν φαίνεται να συγκεντρώνει στήριξη ούτε από την Ανυπότακτη Γαλλία, ούτε από τη Δεξιά, καθιστώντας τη συγκεκριμένη επιλογή πολιτικά εύθραυστη.
3. Συμμαχία με τη Δεξιά
Ένα τρίτο σενάριο περιλαμβάνει στροφή προς τη δεξιά πτέρυγα της Βουλής, συγκεκριμένα τους Ρεπουμπλικάνους (LR). Ονόματα όπως ο Μπρούνο Ρεταγιό έχουν ακουστεί, αλλά ο ίδιος απέκλεισε κάθε ενδεχόμενο συνεργασίας με πρωθυπουργό από την Αριστερά και δήλωσε ότι δεν ενδιαφέρεται για το Ματινιόν.
Με μόλις 49 έδρες, η LR μπορεί να προσφέρει κρίσιμη στήριξη, όχι όμως σταθερή κυβερνητική βάση. Επιπλέον, οι διαφορές σε βασικά πολιτικά ζητήματα, όπως η δημοσιονομική πολιτική και η μετανάστευση, παραμένουν αγεφύρωτες.
4. Επιλογή “από τα παλιά”
Αν ο Μακρόν επιδιώξει ισορροπία μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς, θα μπορούσε να αναζητήσει μια προσωπικότητα εκτός των ενεργών κομματικών μηχανισμών, αλλά με πολιτικό βάρος. Ο πρώην πρωθυπουργός Μπερνάρ Καζνέβ, ο Ζαν-Ιβ Λεντριάν ή ο Πιερ Μοσκοβισί είναι τέτοια παραδείγματα.
Αυτά τα πρόσωπα προσφέρουν θεσμική εμπειρία και πολιτική μετριοπάθεια, αλλά ενδέχεται να μη συγκινούν μια κοινωνία που δείχνει όλο και πιο απαιτητική για πολιτική ανανέωση.
5. Τεχνοκρατική λύση
Η τελευταία επιλογή θα ήταν ο διορισμός ενός τεχνοκράτη πρωθυπουργού, ως λύση ανάγκης. Ο Τιερί Μποντέ και ο διοικητής της Τράπεζας της Γαλλίας, Φρανσουά Βιλερουά ντε Γκαλό, έχουν αναφερθεί ως πιθανοί υποψήφιοι.
Αν και τέτοιες επιλογές μπορεί να φέρουν προσωρινή σταθερότητα, θα ερμηνευτούν πιθανώς ως παραδοχή πολιτικής ήττας από τον Μακρόν και θα ενισχύσουν την αφήγηση της ακροδεξιάς περί «τεχνοκρατικής ελίτ».
Εάν κανένα πολιτικό προφίλ δεν μπορεί να λειτουργήσει, ο Μακρόν θα μπορούσε να προσπαθήσει να βρει έναν πρωθυπουργό που να θεωρείται τεχνοκράτης. Πριν από τον διορισμό του Μπαρνιέ τον περασμένο Σεπτέμβριο, τα γαλλικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν το όνομα του Τιερί Μποντέ, επικεφαλής του Οικονομικού, Κοινωνικού και Περιβαλλοντικού Συμβουλίου.
Ένας πιο γνωστός τεχνοκράτης θα ήταν ο σημερινός διοικητής της κεντρικής τράπεζας, Φρανσουά Βιλερουά Ντεγκαλό.
Παρ’ όλα αυτά, ο διορισμός ενός τεχνοκράτη θα ήταν μια σιωπηρή παραδοχή του Μακρόν ότι η πολιτική έχει αποτύχει, ενώ η ακροδεξιά έχει δηλώσει ότι δεν θα συμφωνούσε με τον σχηματισμό μιας τέτοιας κυβέρνησης.
Διαβάστε επίσης
Ισραήλ: Εντολή εκκένωσης της πόλης της Γάζας
Αραγτσί: Συνάντηση στην Αίγυπτο με τον επικεφαλής του ΔΟΑΕ Γκρόσι για το πυρηνικό πρόγραμμα Ιράν
ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ
