Meklit Hadero at The Cafe Hotel in Los Angeles, Calif. on Sept. 27, 2012.
Η Meklit Hadero μένει στο Berkeley της California και το σπίτι της μοιάζει με το όνειρο κάθε εκλεκτικού ταξιδευτή. Η μουσική της συνδυάζει folk, jazz με τις επιρροές της Ανατολικής Αφρικής να δημιουργήσει έναν ήχο που αποκαλεί “Αιθιοπίας-τζαζ”.
Κρατάει σημειώσεις του τι συμβαίνει γύρω της, είτε αυτό είναι birdsong ή ο ήχος μιας κατσαρόλα με φακές σιγοβράζει στην κουζίνα της και τα μεταφέρει στα κομμάτια της. Η 36χρονη έχει κυκλοφορήσει δύο σόλο άλμπουμ, έκανε μια παγκόσμια περιοδεία και συνεργάστηκε με Quinn DeVeaux του Blue Beat Review στο Meklit & Quinn, ένα soul άλμπουμ. Συνιδρυτής της Ανατολικής Αφρικής μουσικούς, οι άνθρωποι γυρω της την βλέπουν «συλλογική, κάθεται στο διοικητικό συμβούλιο του Yerba Buena Center for the Arts και συνεργάζεται με το γιατρό Charles Limb μελετώντας τη μουσική και τον εγκέφαλο. Hadero είναι «μια πολύ σπάνια καλλιτέχνης που είναι γεμάτη ακεραιότητα και φέρνει ένα τεράστιο ποσό της ψυχής … όχι μόνο για τη μουσική της, αλλά στη συνεργασία με τους γύρω της», λέει η Deborah Cullinan, Διευθύνων Σύμβουλος της Yerba Buena Center for the Arts.
Ακούει μελωδίες σε καθημερινή βάση από τότε που ήταν παιδί. Γεννήθηκε στην Addis Ababa, , σκεφτόταν Amharic, η μητρική της γλώσσα της, μπορείτε να τα ακούσετε στο TED με την ομιλία της παρακάτω. Όταν Hadero ήταν 2 ετών, η οικογένειά της εγκατέλειψε το καταπιεστικό καθεστώς και μετανάστευσε στην πόλη της Iowa . Τα επόμενα χρόνια η Hadero πήγε στο Brooklyn, στη Βόρεια Φλόριντα, όπου η αμερικανική φυλετική δυναμική πρόσθεσε ένα ακόμα στρώμα στην εμπειρία της. Μέχρι την ηλικία των 24, όταν ξεκίνησε τη μουσική της καριέρα, είχε ήδη ζήσει σε 11 μέρη.
Όταν μετακομίζεις συχνα, “δεν κάνεις υποθέσεις για το τι είναι φυσιολογικό», λέει. Είναι σίγουρη οτι είναι σε θέση “να αντιμετωπίσει κάθε τύπο προσώπου.”
“Δημιουργεί μια αίσθηση οικειότητας και συγκίνησης που είναι πραγματικά όμορφο,» λέει ο Cullinan. Αυτή οικειότητα δεν είναι μόνο στην μορφή της, αλλά και με το το έργο της με το “Έργο του Νείλου” (Nile Project), που συνίδρυσε με την Μίνα Girgis, μια αιγυπτιακή εθνομουσικολόγος, το 2011. Η πρώτη τους περιοδεία στις ΗΠΑ με το Πρόγραμμα του Νείλου ήταν η “πιο δημιουργική περίοδο της ζωής μου», λέει ο Hadero. Έγραψε περίπου 25 τραγούδια σε τρεις μήνες. Με επτά χρόνια songwriting, πότε δεν υπήρξε τόσο παραγωγική. Στη συνέχεια, λέει, ένιωσε άνετα να αποκαλέσει τον εαυτό συνθέτη. Με το να στηρίζει την μουσική των άλλων άλλαξε και η δική της.
Μπορεί να είναι δύσκολο να διατηρήθουν σχέσεις με την οικογένεια και τους φίλους και η ρουτίνα με όλη αυτή την κινητικότητα αλλα η Hadero τώρα προσπαθεί να κάνει πράγματα που της επιτρέπουν να είναι σε ένα μέρος, για να νιώθει τους ρυθμούς της καθημερινής ζωής. Αυτές τις μέρες, ένα συγκεκριμένο κομμάτι της ψυχής της που κατέχει την φαντασία της είναι το “This Was Made Here” , μια νέα εργασία εμπνευσμένη απ’τον Mulatu Astatke, το λεγόμενο νονός της Αιθιοπιακής-τζαζ. Συνδυάζοντας την εμπειρία Hadero στην Αμερική και της Αιθιοπιακής διασποράς, το “This Was Made Here” θα κάνει το ντεμπούτο του στο Yerba Buena Center for the Arts τον επόμενο μήνα. Μετά από αυτό? Δεν είναι σίγουρη. Αλλά κατά κάποιο τρόπο, αυτή η αβεβαιότητα φαίνεται να την ηρεμεί.
