Θα την πληρώσει κανείς; Η ανικανότητα και οι προσπάθειες να σώσουν την παρτίδα

Το ότι σύσσωμος ο κρατικός μηχανισμός απέτυχε παταγωδώς να αντιμετωπίσει έγκαιρα και με σχέδιο την πυρκαγιά που εξελίχθηκε σε εθνική τραγωδία έχει γραφεί και αναλυθεί κατά κόρον. Είναι αναφαίρετο δικαίωμα των πολιτών και δίκαιη απαίτηση να έχει το κράτος έτοιμο σχέδιο αντιμετώπισης όχι μόνο κρίσεων, αλλά και ακραίων φαινομένων, όπως η πυρκαγιά της περασμένης εβδομάδας, που κόστισε τη ζωή σε περισσότερους από 90 συμπολίτες μας.

Όπως προκύπτει από μαρτυρίες ανθρώπων σε θέσεις-κλειδιά σε όλη αυτή την ιστορία, υπήρχε χρόνος, έστω και λίγος, και έπρεπε μέσα στο διάστημα αυτό να βρεθεί ο τρόπος για να συντονιστεί ο κρατικός μηχανισμός, να σωθεί ακόμη ένας. Είναι ανατριχιαστικές οι ιστορίες διασωθέντων, οι οποίοι περιέγραφαν πώς, μέσα στην αγωνία τους και την απόγνωσή τους, προσπαθούσαν να απομακρυνθούν από την πύρινη λαίλαπα μέσα από τα δαιδαλώδη μικρά στενά της περιοχής, χωρίς κάποιος να αναλάβει την ευθύνη και να τους δώσει οδηγίες προς ποια κατεύθυνση να κινηθούν, ποιον δρόμο να πάρουν για να γλιτώσουν από την κόλαση της φωτιάς.

Η εθνική αυτή τραγωδία στοίχισε απείρως στην εικόνα της κυβέρνησης, το κλίμα είναι ιδιαιτέρως βαρύ και δύσκολο να αναστραφεί, ακόμη κι αν υπάρξουν καρατομήσεις μέσα στις επόμενες ημέρες, όπως άφησε να εννοηθεί ο πρωθυπουργός στη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου.

Όλες οι προσπάθειες, όλοι οι χειρισμοί για την αναστροφή του κλίματος πέφτουν στο κενό, προσκρούουν πάνω στην ψυχρή εικόνα που εξέπεμψαν τα μέλη της κυβέρνησης, τα οποία μέσα στην αγωνία τους αποσείσουν τις ευθύνες τους για την καταστροφή, δεν είχαν έναν πιστευτό λόγο συμπόνιας για το πένθος, στο οποίο βυθίστηκε η ελληνική κοινωνία, δεν έδειξαν να μπορούν να μπουν στη θέση αυτών που βίωσαν την απώλεια.

Οι πρώτες ώρες που ακολούθησαν την τραγωδία, κι ενώ ακόμη μετράμε νεκρούς, δεν ήταν οι κατάλληλες για να κουνήσουμε το δάχτυλο στους πολίτες που έχτισαν αυθαίρετα στην περιοχή, παρ’ όλο που τα κρατικά ταμεία γεμίζουν εδώ και δεκαετίες από τα ποσά που καταβάλλουν οι ιδιοκτήτες για να τα νομιμοποιήσουν. Δεν προείχε να ασκηθεί ξανά κριτική στα μέσα ενημέρωσης για τον τρόπο που κάλυψαν τα γεγονότα, δεν ήταν της παρούσης να μπει εμπάργκο από το Μέγαρο Μαξίμου σε συγκεκριμένο τηλεοπτικό σταθμό.

Για την ακρίβεια, αυτές οι ώρες ήταν οι πλέον ακατάλληλες για να ασχοληθεί η κυβέρνηση με αυτά τα θέματα. Επειδή προείχαν άλλα, πιο σοβαρά για την κοινωνία που βράζει από αγανάκτηση, κι όποιος από την κυβέρνηση δεν το καταλαβαίνει αυτό, δεν παρέχει καλές υπηρεσίες.

Σε μια προσπάθεια να αμβλυνθούν όλα τα παραπάνω, αποφασίστηκε να σηκώσει πάνω του όλο το βάρος της πολιτικής ευθύνης ο πρωθυπουργός, που θεωρείται το ισχυρότερο επικοινωνιακό χαρτί όλης της κυβέρνησης. Κάλεσε, δε, και τους υπουργούς του να πράξουν το ίδιο, μπερδεύοντας ακόμη περισσότερο τα πράγματα, αφού δεν είναι ακόμη σαφές πώς ακριβώς μεταφράζεται αυτή η ευθύνη κι αν τελικά θα την πληρώσει κάποιος για όσα τρομερά συνέβησαν.

Είναι πολύ πιθανό, όπως προκύπτει από δημοσιογραφικές πληροφορίες, να υπάρξουν αλλαγές προσώπων στην κυβέρνηση μέσα στις επόμενες ημέρες. Είναι, όμως, αμφίβολο ότι μια τέτοια κίνηση θα σώσει την παρτίδα, που χάθηκε μέσα στις στάχτες της καμένης γης.