Καρόλα Ράκετε, καπετάνιος Sea Watch 3
Στο πλευρό της πλοιάρχου Καρόλα Ρακέτε συμπαραστέκονται 13 ελληνικές οργανώσεις και απευθυνόμενες στους ευρωπαϊκούς θεσμούς και στις πολιτικές δυνάμεις και τις πολιτειακές και δικαστικές αρχές της Ιταλίας, ζητούν να προστατεύσουν τα δικαιώματα της Καρόλα Ρακέτε, των ανθρώπων που διέσωσε και να απελευθερωθεί άμεσα η Καρόλα Ρακέτε, αλλά και να απαλλαχθεί από όλες τις κατηγορίες.
Οι οργανώσεις με κοινή ανακοίνωσή τους τονίζουν ότι η «πράξη της Καρόλα Ρακέτε, αλλά και αυτή της Pia Κlemp, που κατηγορείται για διευκόλυνση της παράνομης μετανάστευσης στην Ιταλία γιατί προχώρησε σε θαλάσσια διάσωση, δεν μπορούν να είναι ποινικά κολάσιμες, γιατί ήταν όχι μόνο ηθικά ορθές αλλά και σύμφωνες με το διεθνές δίκαιο».
Οι υπογράφουσες οργανώσεις είναι:
1) ΑΡΣΙΣ – Κοινωνική Οργάνωση Υποστήριξης Νέων
2) Γιατροί του Κόσμου
3) Γιατροί χωρίς Σύνορα
4) Διεθνής Αμνηστία-Ελληνικό Τμήμα
5) Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου
6) Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες
7) Ελληνικό Φόρουμ Μεταναστών
8) Generation 2.0 Red
9) Greenpeace – Ελληνικό Τμήμα
10) HumanRights360
11) Κέντρο Ημέρας – Βαβέλ
12) Refugee Support Aegean
13) Αλληλεγγύη – Solidarity Now
Το πλήρες κείμενο των 13 έχει ως εξής:
«Στις 30 Ιουνίου, η Καρόλα Ρακέτε, πλοίαρχος του διασωστικού σκάφους Sea-Watch 3 αποβίβασε στην Λαμπεντούζα 42 ανθρώπους που διέφυγαν από τη Λιβύη και διεσώθησαν στη Μεσόγειο. Συνελήφθη έπειτα από δύο εβδομάδες παραμονής του σκάφους σε διεθνή ύδατα. Σήμερα, αντιμετωπίζει σοβαρές διώξεις και το ενδεχόμενο καταδίκης σε πολυετή φυλάκιση, διότι εισήλθε, αναγκαστικά, στα ιταλικά ύδατα και ελλιμένισε το σκάφος στη Λαμπεντούζα, αψηφώντας την απαγόρευση των Ιταλικών αρχών.
Η Ιταλία, υλοποιώντας την πολιτική αποτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει υιοθετήσει νομοθετικά μέτρα που ουσιαστικά ποινικοποιούν τη διάσωση ανθρώπων στη θάλασσα με την απαγόρευση εισόδου και ελλιμενισμού στα λιμάνια της χώρας των διασωστικών πλοίων, μέσω της επιβολής προστίμων και στερητικών της ελευθερίας ποινών.
Η λύση, όμως, απέναντι στον εκτοπισμό των ανθρώπων, που γίνεται λόγω απόλυτης ανάγκης, δεν μπορεί να είναι η επιστροφή τους σε χώρες που θα τεθούν υπό καθεστώς παράνομης κράτησης, εκτεθειμένοι/ες σε βασανιστήρια, ή θα ζήσουν σε συνθήκες κινδύνου για τη ζωή και τη σωματική τους ακεραιότητα. Μία τέτοια χώρα είναι και η Λιβύη, όπου οι άνθρωποι που επιστρέφουν φυλακίζονται σε κέντρα κράτησης για αόριστες περιόδους και υφίστανται συστηματική βία, όπως έχει τεκμηριωθεί σε πολλές εκθέσεις.
Η συνδρομή των πλοιάρχων στους ανθρώπους που κινδυνεύουν στη θάλασσα ανεξάρτητα από την ιθαγένειά τους, το καθεστώς τους και τις συνθήκες στις οποίες διασώζονται, αποτελεί υποχρέωση που επιβάλλει το διεθνές δίκαιο. Παράλληλα, τα κράτη έχουν την υποχρέωση συνεργασίας σε περιπτώσεις διάσωσης και οφείλουν να επιτρέψουν την αποβίβαση των διασωθέντων σε τόπο ασφαλή. Η πράξη της Καρόλα Ρακέτε, αλλά και αυτή της Pia Κlemp, που κατηγορείται για διευκόλυνση της παράνομης μετανάστευσης στην Ιταλία γιατί προχώρησε σε θαλάσσια διάσωση, δεν μπορούν να είναι ποινικά κολάσιμες, γιατί ήταν όχι μόνο ηθικά ορθές αλλά και σύμφωνες με το διεθνές δίκαιο.
Η ποινικοποίηση της διάσωσης στη θάλασσα αποτελεί την τελευταία πράξη μιας σειράς μέτρων που παλαιότερα θα ήταν αδιανόητα σε ένα κράτος δικαίου. Η κανονικοποίηση και νομιμοποίησή τους δεν μπορεί παρά να οδηγήσει σε περισσότερους αποκλεισμούς, ενίσχυση της ακροδεξιάς ρητορικής, θέτοντας σε διακινδύνευση τις δημοκρατικές εγγυήσεις και τα δικαιώματα όλων μας στην Ευρώπη.
Οι υπογράφουσες οργανώσεις απευθυνόμαστε στους ευρωπαϊκούς θεσμούς και στις πολιτικές δυνάμεις και τις πολιτειακές και δικαστικές αρχές της Ιταλίας, ζητώντας τους να προστατεύσουν τα δικαιώματα της πλοιάρχου Καρόλα Ρακέτε, των ανθρώπων που διέσωσε, το κράτος δικαίου και, τελικά, την αξία της αλληλεγγύης στην Ευρώπη. Ζητάμε να απελευθερωθεί άμεσα η Καρόλα Ρακέτε, και να απαλλαχθεί από όλες τις σχετικές κατηγορίες».
