• Top Stories

    Σε μόλις 5 μήνες 162 οι νεκροί στην Ευρώπη. Γιατί όμως;

    • NewsRoom

    epa04988268 YEARENDER 2015 APRIL Bodies of slain terror suspects are laid in a mortuary as local residents flock to have a peek at the bodies at Garissa Level 5 Hospital in Garissa town, located near the border with Somalia, some 370 kms northeast of the capital Nairobi, Kenya, 04 April 2015. Five suspects have been arrested in connection with the killing of 148 people at a Kenyan university campus by al-Shabaab, the Interior Ministry said 04 April. In the deadliest attack yet by al-Shabaab, gunmen stormed the Moi University campus at dawn on 02 April, gunning down students who they identified as Christians because they could not answer questions about the Koran. EPA/DAI KUROKAWA ATTENTION EDITORS: PICTURE CONTAINS GRAPHIC CONTENT


    Ήταν 13 Νοεμβρίου του 2015 όταν όλοι θεωρούσαν ότι η Ευρώπη μάτωσε. Ότι η Ευρώπη άλλαξε. Τα σημερινά όμως δεδομένα μαρτυρούν με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο ότι αυτό ήταν μόνο η αρχή.

    Σε διάστημα 5 μηνών λοιπόν, η Ευρώπη χτυπήθηκε δύο φορές από την τρομοκρατία του ISIS, με συνολικό αριθμό νεκρών τους 162. Στις 13 Νοεμβρίου του περασμένου έτους όταν το Παρίσι δέχτηκε τρία τρομοκρατικά χτυπήματα σε τρία διαφορετικά σημεία με αποτέλεσμα 128 νεκρούς και τώρα, σήμερα, ήταν η σειρά των Βρυξελλών, όπου οι τρομοκρατικές ενέργειες έλαβαν μέρος στο αεροδρόμιο των Βρυξελλών,  και σε τέσσερις σταθμούς metro με αποτέλεσμα 34 νεκρούς μέχρι στιγμής. Και στις δύο πόλεις οι τραυματίες ήταν δεκάδες.

    Η πράξεις αυτές είναι σίγουρα καταδικαστέες, και μη αποδεκτές. Οι θύτες θα πρέπει να κάτσουν άμεσα στο ειδώλιο του κατηγορουμένου, όπως γίνεται σε δημοκρατικές χώρες.

    Είναι ταυτοχρόνως όμως, λυπηρό το γεγονός ότι η Ευρώπη στρέφεται προς τον εαυτό της καλλιεργώντας φασιστικά αισθήματα, ρατσιστικά και φοβικά. Και αυτές οι ενδείξεις επαληθεύονται από 3 καταστάσεις που έχουν δημιουργηθεί, και καλό είναι να τις θυμηθούμε.

    Πρώτον, αυτό που είδαμε να συμβαίνει στο Παρίσι και γενικότερα στη Γαλλία μετά τα χτυπήματα μόνο δημοκρατικό δεν ήταν. Γέμισαν τους δρόμους από τις στρατιωτικές δυνάμεις και μισθοφόρους, πέρασαν σε νομοθεσία αυτά τα οποία είχαν ήδη κάνει οι Η.Π.Α,  δηλαδή νόμιμη η οπλοφορία αστυνομικών ακόμα και όταν είναι εκτός υπηρεσίας αλλά και έλεγχος από αστυνομικές δυνάμεις οποιαδήποτε στιγμή οπουδήποτε και σε οποιονδήποτε. Ενώ έκλεισαν και τα σύνορα.

    Δεύτερον, η στάση των Ευρωπαίων πολιτών άλλαξε εξ’ ολοκλήρου. Και αυτό φάνηκε από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στα οποία πόσταραν εικόνες ρατσιστικές, φασιστικές και ιδεολογικά αποξενωμένες από τα δημοκρατικά αισθήματα. Το ίδιο συμβαίνει και τώρα στο twitter.

    Τρίτον, όλες οι ευρωπαϊκές χώρες στράφηκαν προς το εσωτερικό τους, κλείνοντας σύνορα, όπως για παράδειγμα τώρα με τις χώρες των Βαλκανίων και την Ελλάδα. Τα εθνικιστικά -όπως έχουμε όλοι δεχτεί να τα ονομάζουμε μην τυχόν και προσβληθούν- έχουν αυξήσει κατά πολύ τα ποσοστά τους, βάζοντας έτσι στίγματα της ιδεολογίας τους στην κοινωνία.

    Είναι ευρέως γνωστό ότι οι λαοί έχουν κοντή μνήμη. Και αυτό που αποδεικνύεται τώρα είναι ότι οι λαοί της Ευρώπης θέλουν να φαίνονται άμοιροι των ευθυνών τους. Γιατί δεν είναι δυνατόν να θεωρούν ότι τα θύματα είναι οι ίδιοι και ότι δεν έχουν φταίξει πουθενά.

    Δεν είναι επίσης δυνατόν να μην αναρωτιούνται για ποιο λόγο συμβαίνουν όλα αυτά. Γιατί η αλήθεια εκεί κρύβεται.

    Η καρκινώδης μορφή που έχει εκλάβει ο καπιταλισμός- αν και πολλοί αναφέρουν ότι πάντα έτσι ήταν- είναι υπεύθυνη για πολλά από τα ευρωπαϊκά δεινά.

    Αυτό που θα πρέπει να ειπωθεί είναι το ότι η Γαλλία ήταν μαζί με τις Η.Π.Α στην ηγεσία του ΝΑΤΟ στις επιθέσεις στη Συρία, έχοντας ως απώτερο σκοπό την εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου που διαθέτει η χώρα. Ως πρόσχημα βέβαια, είχε άλλοτε την ανάγκη για να βοηθήσει τον Άσαντ και το καθεστώς του, άλλοτε να κερδίσει έδαφος με σκοπό να δημιουργηθεί ανεξάρτητη-ουδέτερη «ομάδα» που να μην είναι υποστηριχτές του ISIS ή του Άσαντ. Ομάδα η οποία δημιουργήθηκε και εν τέλει διασπάστηκε σε καθεστωτικούς υπέρ του Άσαντ ή του ISIS.

    Ο πόλεμος που εκτυλίσσεται στη Συρία είναι ιμπεριαλιστικός. Είναι πόλεμος των τάξεων και συγκεκριμένα των χωρών, ώστε να αναδειχθεί μία και μοναδική κυριαρχία. Ήταν και είναι λάθος η εμπλοκή των μεγάλων δυνάμεων σε θέματα που δεν τους αφορούσαν.

    Πράγματι, οι λαοί -που είναι και τα μοναδικά θύματα- δεν φέρουν άμεσα ευθύνη. Ευθύνη έχουν όμως όταν ψηφίζουν. Όταν σιωπούν απέναντι σε αποτρόπαιες πράξεις που πραγματοποιούνται από τους ηγέτες τους.

    Η ειρήνη όταν υπάρχει σε ένα μέρος μόνο δεν μπορεί να μείνει για πολύ. Είτε η ανθρωπότητα θα τελειώσει τους πολέμους είτε οι πόλεμοι θα αποτελειώσουν την ανθρωπότητα, όπως είχε πει και ο πρώην Αμερικανός Πρόεδρος Τζων Κέννεντυ.



    ΣΧΟΛΙΑ