ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Γιατί το ΧΑ θα πάει στις 1.550 μονάδες, ποιοι αγοράζουν μανιωδώς τράπεζες και Mytilineos, το μέλλον του Εξάρχου, τι είπε ο Περιστέρης για ΤΕΝΕΡΓ και Κ.Μ, η νίκη Χατζηδάκη, το δάκρυ του Πιέρ, ένα deal που ψήνεται και ένα quiz με τον Νικόλαο και την Μ από το Μονακό
Tesla: Ο Μασκ απέλυσε ολόκληρη ομάδα μάρκετινγκ που είχε δημιουργήσει έναν χρόνο πριν
Apple: Απέλυσε τουλάχιστον 600 εργαζόμενους μετά την ακύρωση των projects για τα αυτοκίνητα και τις οθόνες
Συνταγματικές κρίθηκαν οι διατάξεις του Μνημονίου ΙΙ και η 6/2012 Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου που καθιέρωσαν τον περιορισμό των εγγυήσεων των απολύσεων των εργαζομένων. Στην απόφαση αυτή κατέληξε η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου με το σκεπτικό ότι τα μέτρα αποσκοπούν, μεταξύ άλλων, στην τόνωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, ενώ είναι προαπαιτούμενα για την εκταμίευση των ενισχύσεων.
Πέντε εργαζόμενοι στο ΚΤΕΛ Χαλκιδικής (οδηγοί και εισπράκτορες) απολύθηκαν μετά την ισχύ του Μνημονίου ΙΙ (νόμος 4046/2012). Αρχικά δικαιώθηκαν από το Μονομελές Πρωτοδικείο Χαλκιδικής, αλλά το ΚΤΕΛ άσκησε αναίρεση στον Άρειο Πάγο και έτσι τέθηκε θέμα συνταγματικότητας του άρθρου 5 της ΠΥΣ 6/2012.
Με την ΠΥΣ καταργήθηκαν οι λεγόμενες «ρήτρες μονιμότητας» από όσους κανονισμούς εργασίας περιλαμβανόντουσαν τέτοιες ρυθμίσεις αυξημένης προστασίας των εργαζομένων από τις καταγγελίες των συμβάσεων εργασίας.
Το ΚΤΕΛ Χαλκιδικής κατά τις επίμαχες 5 απολύσεις δεν εφάρμοσε τις διατάξεις του γενικού κανονισμού προσωπικού των ΚΤΕΛ που περιλαμβάνει «ρήτρες μονιμότητας» για την προστασία των εργαζομένων με συμβάσεις εργασίας και περιορίζει τα δικαιώματα του εργοδότη για ελεύθερη καταγγελία των συμβάσεων εργασίας.
Αντίθετα, εφάρμοσε τις εργατικές διατάξεις για τις απολύσεις (νόμοι 2012/1920 και 3198/1951) με το επιχείρημα ότι «ρήτρες μονιμότητας» του γενικού κανονισμού προσωπικού των ΚΤΕΛ έχουν καταργηθεί με την ΠΥΣ 6/2012.
Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου με την υπ’ αριθμ. 11/2017 απόφασή της, έκρινε ότι τόσο το Μνημόνιο ΙΙ όσο και εν λόγω ΠΥΣ και ειδικά το άρθρο 5 αυτής το οποίο καταργεί τις «ρήτρες μονιμότητας» που προστατεύουν τους εργαζόμενους, δεν προσκρούουν στις επιταγές των άρθρων 26 και 43 του Συντάγματος.
Τα νομοθετήματα αυτά, σύμφωνα με τους αρεοπαγίτες, αποσκοπούν στην τόνωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων και για αυτό έγινε και η μείωση αποδοχών στον ιδιωτικό τομέα, γιατί «διαφορετικά στερεί την δυνατότητα εξυγίανσης των επιχειρήσεων μέσω της μείωσης του εργασιακού κόστους».
Σύμφωνα με τους αρεοπαγίτες πρόθεση του νομοθέτη ήταν να ισχύσουν οι ρυθμίσεις αυτές περί κατάργησης των ρητρών μονιμότητας «άμεσα ως κανόνες δικαίου της Ελληνικής έννομης τάξης, όπως προκύπτει και από την αιτιολογική έκθεση κατά την οποία, συνιστούν πλήρης κανόνες δικαίου, άμεσης εφαρμογής δεδομένου ότι οι προβλέψεις του Μνημονίου ΙΙ αποτελούν μέτρα που πρέπει να υιοθετηθούν πριν την εκταμίευση των ενισχύσεων και επιβάλλεται η άμεση ενσωμάτωσή τους στην εσωτερική έννομη τάξη».
