Γιατί ο Αλέξης δεν αξίζει το φιλί της ζωής  

Μετά την οριστική προκήρυξη των εθνικών εκλογών και την επίσημη ανακοίνωση των υποψήφιων βουλευτών του Κινήματος Αλλαγής, ήρθε η ώρα όλοι να σκεφτούμε πολιτικά, να αναλογιστούμε κάθε μέρα των τελευταίων ετών, να αξιολογήσουμε όσα μας έταξαν πως θα κάνουν… και όσα τελικά έκαναν… και καθένας μας να κάνει δύο κρίσιμες επιλογές, ποιο ψηφοδέλτιο θα επιλέξει να ρίξει στην κάλπη και γιατί… και ποιόν υποψήφιο θα επιλέξει να του δώσει ένα σταυρό προτίμησης ώστε να τον εκπροσωπήσει την επόμενη μέρα και γιατί…

Αυτές οι δύο επιλογές, που θα αποτυπωθούν ταυτόχρονα στις εκλογές της 7ης Ιουλίου, θα συνοψίσουν την πολιτική εμπειρία κάθε πολίτη τα τελευταία χρόνια δια του ψηφοδελτίου που θα ρίξει στην κάλπη… και την ίδια στιγμή δια του σταυρού προτίμησης σε έναν υποψήφιο, την απόφαση για πολιτική ανανέωση του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει επενδύσει πολλά εδώ και χρόνια… στην άλωση και εξαφάνιση του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ με τελευταίο παράδειγμα τις μεταγραφές των γενίτσαρων, ώστε δια της ατόπου απαγωγής να καταστεί αυτόματα ο ένας από τους δύο πόλους του “νέου” δικομματισμού μαζί με τη ΝΔ.

Αυτή είναι μία προσωπική στρατηγική επιλογή του Τσίπρα, γιατί αντιλαμβάνεται πως με όχημα το “ΣΥΡΙΖΑ/“Προοδευτική Συμμαχία” και έχοντας “εξαφανίσει” το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, ίσως μπορέσει να εξασφαλίσει την προσωπική του επιβίωση τα επόμενα πολιτικά χρόνια.

Είναι βέβαιο πως εάν αυτό δεν το πετύχει στις εκλογές της 7ης Ιουλίου, μετά τη συντριπτική ήττα του από τη ΝΔ στις Ευρωεκλογές και την επερχόμενη ήττα του στις εθνικές εκλογές, ο Τσίπρας θα υποστεί την εσωστρέφεια, τη σταδιακή απομόνωση της σημερινής ηγετικής του ομάδας, την περαιτέρω μείωση των ποσοστών του, ή/και τελικά τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ.

Σενάριο εφιαλτικό για τον Τσίπρα προσωπικά, αλλά μάλλον του αξίζει.

Εάν είχε κάνει όλα όσα είχε υποσχεθεί… για τις συντάξεις, τον κατώτατο μισθό, τον ΕΝΦΙΑ, τις θέσεις εργασίας, τα διόδια, τη μείωση φόρων άμεσων και έμμεσων, τη βελτίωση του συστήματος υγείας, τη βελτίωση της Παιδείας, τη δίκη της Χρυσής Αυγής, την τήρηση κάθε άρθρου του Συντάγματος, την ασφάλεια, την ανάπτυξη, κ.λπ., θα έλεγα χαλάλι του…, μπορεί και να άξιζε τις σκαφάτες διακοπές με τα πούρα…

Αλλά δεν τις άξιζε, η καθημερινότητα όλων των υπολοίπων (των πολλών) έγινε χειρότερη και μόνο η δική του καθημερινότητα (και των φίλων του…) έγινε πουράτη, σκαφάτη και τελικά πάρα πολύ καλύτερη…

Είμαστε πολλοί οι πολίτες που έχουμε εκφραστεί διαχρονικά από τον πολιτικό και αξιακό χώρο του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, πολίτες προοδευτικοί αλλά ταυτόχρονα Πατριώτες και το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ μας εξέφρασε κοινοβουλευτικά με τη στάση του κατά της “Συμφωνίας των Πρεσπών”.

Είμαστε πολλοί οι πολίτες που δε μπορούμε να ξεχάσουμε την κυβερνητική συμπόρευση για τέσσερα χρόνια με κάθε ακροδεξιό ΑΝΕΛ/Καμμένο, τα παρακολουθήματα του οποίου… τρύπωσαν για να διασωθούν -και τους δέχτηκαν περιχαρείς-, στο ΣΥΡΙΖΑ.

Η επιλογή του ψηφοδελτίου του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ πρέπει να γίνει πολιτικά ώστε να έχουν βήμα έκφρασης οι προοδευτικοί πολίτες της μεσαίας τάξης που αισθάνονται και είναι πατριώτες, αλλά και στρατηγικά…

Πριν την κάλπη, πρέπει στρατηγικά ο καθένας μόνος του να αναλογιστεί, εάν και με όποιο επιχείρημα… θέλει να κάνει αυτό το μεγάλο δώρο στον Τσίπρα προσωπικά, στο ΣΥΡΙΖΑ, στις ακροδεξιές και λαϊκοδεξιές συνιστώσες του και στους Γενίτσαρους…

Τη χαρά να δουν τη λάσπη και την προπαγάνδα τους ενάντια στο ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ να πιάνει τόπο και ο Τσίπρας/ΣΥΡΙΖΑ να γίνεται αυτονόητα ο ένας πόλος του νέου δικομματισμού και de Facto εκφραστής των προοδευτικών ανθρώπων που κατά τα λοιπά δε διανοούνται να τον ψηφίσουν, αλλά το σκέφτονται… εάν θα ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ.

Δεν πρέπει να δώσουμε ούτε τώρα, ούτε μετεκλογικά, το φιλί της ζωής στον Τσίπρα, “χαρίζοντας” του προσπάθειες ετών, ειδικά των τελευταίων ετών, προσπάθειες από όλες τις ηγεσίες, τα στελέχη και κάθε έναν πολίτη ξεχωριστά, για να σταθεί με αξιοπρέπεια όρθια η Δημοκρατική, Φιλοευρωπαϊκή, Προοδευτική, Πλουραλιστική και κυρίως Πατριωτική Παράταξη.

Για να συνεχίσουν να έχουν μία ιστορικά σαφή και όχι μία ευκαιριακή και ψευδεπίγραφη πολιτική έκφραση… Πολίτες που ψηφίζουν προοδευτικά και όχι συντηρητικά, που είναι πατριώτες χωρίς να είναι φασίστες ούτε ακροδεξιοί, που θεωρούν τη σταθερότητα της χώρας απαραίτητη και επωφελή για όλους μας συνθήκη, που θέλουν την Αθήνα απόλυτα ασφαλή και όχι μέσα στην ανομία, που έχουν ευρωπαϊκή αντίληψη, που ήταν και είναι η μεγάλη και πονεμένη από τον Τσίπρα μεσαία τάξη της Ά Αθηνών, η ραχοκοκαλιά του ΠΑΣΟΚ, τα όνειρα και τον αυτοπροσδιορισμό της οποίας της τα έκλεψε συνειδητά και “ταξικά” ο Τσίπρας δια του ΣΥΡΙΖΑ.

Για να μη βρει πολιτικό χώρο και πουλήσει ξανά και “προνομιακά” ιδεοληψία, κανακεύοντας τους γενίτσαρους, όπου με σκυμμένα κεφάλια κάνουν “προοδευτικό” αέρα στο πούρο του αφέντη μη και σβήσει πρόωρα… και στηρίζουν τα προσωπικά τους εισοδήματα όπως και των λίγων κοντά στην εξουσία… (την περίοδο 2015-2019) στα έσοδα που βγαίνουν από τις τσέπες των πολλών μεσαίων και μικρομεσαίων, αυτών που για τον Τσίπρα και τον Τσακαλώτο είναι θέμα ταξικό “να τους τα πάρουν”.

Υποστηρίζω όμως και μάχομαι για την πολιτική ανανέωση του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και για τη διεύρυνσή του και συμμετέχω παραταξιακά στις εκλογές ‪της 7ης Ιουλίου, για να υπερασπιστώ τη διαχρονική διαδρομή αυτού του πολιτικού χώρου, το αξιακό και πολιτικό πλαίσιο του του ΠΑΣΟΚ, της Δημοκρατικής Παράταξης και σήμερα του ΚΙΝΑΛ.

Για να εκφράσω και να υπερασπιστώ, τώρα, αλλά και μετεκλογικά ως μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΚΙΝΑΛ, την αυτονομία και τη μη συμπόρευση σε καμία περίπτωση με την ηγετική ομάδα -την κυβερνώσα ομάδα 2015 έως 2019- του ΣΥΡΙΖΑ.

Τα δεδομένα όμως της πολιτικής συγκυρίας είναι:

– Ένα “μπλε τσουνάμι” πλημμύρισε τη χώρα, όπως αυτό αποτυπώθηκε στις πρόσφατες ευρωεκλογές.

– Ο Τσίπρας έχει ήδη εξαργυρώσει στις διπλές εκλογές (και στο δημοψήφισμα) του 2015: τη λάσπη που πέταξε στο ΠΑΣΟΚ από το 2010 και μετά, τις ψευδείς υποσχέσεις του προγράμματος της Θεσσαλονίκης και του ΟΧΙ του δημοψηφίσματος, της προδομένης ελπίδας της μεσαίας τάξης για τη μείωση του ΕΝΦΙΑ ως δείγμα σεβασμού στη δουλειά και στις αποταμιεύσεις ετών… (που της το υποσχέθηκε και ποτέ δεν το έπραξε, ενώ την “τιμώρησε” και την εξουθένωσε για να την υποτάξει και να την ελέγξει).

Αυτή η μεσαία τάξη που την εξαπάτησε, του απάντησε ξεκάθαρα στις πρόσφατες ευρωεκλογές ότι θέλει να τον στείλει στο σπίτι του.

Την καταλαβαίνω…, είμαι κι εγώ μέλος της και μπορώ να την εκφράσω.

Μια προοδευτική μεσαία τάξη που αποτελείται από ανθρώπους που εργάστηκαν πολύ και στερήθηκαν κάνοντας αποταμίευση… για να φτιάξουν κάτι και να το αφήσουν στα παιδιά τους… και σήμερα ελπίζουν και θέλουν ένα “νέο” ΠΑΣΟΚ.

Με άλλα πρόσωπα.

Γιατί δε φταίει ο πολιτικός μας χώρος για τίποτα από όσα μας έχουν κατηγορήσει.

Πρόσωπα βεβαίως και έχουν ευθύνες.

Η ψήφος στο ΚΙΝΑΛ και ο σταυρός προτίμησης σε εμένα στην Ά Αθήνας, θα είναι ταυτόχρονα ψήφος αλλαγής σε πρόσωπα και απελευθέρωσης από το δίλημμα μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.

Με τη ΝΔ οι διαφορές μας είναι δομικά ιδεολογικές.

Με τον Τσίπρα δεν έχουμε τίποτα κοινό.

Με τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουμε να χωρίσουμε κάτι, εξαπατήθηκαν… και το ξέρουν.

Μπορούμε, και θα ξαναβρεθούμε.

 

Ως μέλος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., εκλεγμένο μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΚΙΝΑΛ, εκφράζοντας την εμπιστοσύνη των πολιτών της Α’ Αθήνας, θα υπηρετήσω μετά τις εκλογές, όλα τα παραπάνω.

Δημήτρης Καρέλας

Υποψήφιος Α’ Αθήνας ΚΙΝΑΛ

Μέλος Κεντρικής Επιτροπής ΚΙΝΑΛ

www.karelas.eu