Ο καταιγισμός των ψεμάτων – αλλά και τα κοντά τους ποδάρια

Στην διάρκεια της προεδρίας Tramp, ορισμένα ΜΜΕ παρακολουθούσαν σε καθημερινή βάση τα ψέματα που έλεγε ο πρόεδρος και τα δημοσίευαν με την διάψευση τους. Στο τέλος αποκαλύφθηκε ότι στην τετραετία ο ανεκδιήγητος είχε πει πάνω από 37.000 ψέματα και διαστρεβλώσεις της αλήθειας.

Θα πρότεινα στην κυβέρνηση να αντιγράψει τις ΗΠΑ στην καταγραφή των ψεμάτων και των διαστρεβλώσεων του ΣΥΡΙΖΑ και των ταγών του, να διευρύνει την Ομάδα Αλήθειας και να της δώσει μεγάλη δημοσιότητα. Είναι τόσα τα ψέματα που δεν θα προλαβαίνουν.  Είναι φανερό, εξάλλου, ότι στον ΣΥΡΙΖΑ πάνε να «σηκώσουν την λαϊκή οργή», όπως ξεκάθαρα αναφέρει εφημερίδα που τους στηρίζει, προβάλλοντας μία εικόνα αναλγησίας και διαφθοράς για την κυβέρνηση και ειδικά για τον πρωθυπουργό. Δυστυχώς, στην εποχή μας, η εικονική πραγματικότητα συχνά υπερισχύει της απτής – γι’ αυτό η κυβέρνηση δεν πρέπει να αντιμετωπίσει την προσπάθεια χωρίς απάντηση – και μάλιστα ηχηρή.

Χθες, ο Θ. Σκυλακάκης ανέδειξε το ψέμα της ηθικής υπεροχής του ΣΥΡΙΖΑ και της αδιαφορίας της Ν.Δ. Η γνωστή έξωση της δημοσιογράφου έγινε με πλειστηριασμό που αποφασίστηκε επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και με βάση τη νομοθεσία ΣΥΡΙΖΑ. Δεν άκουσα, δεν είδα, την Κα Αχτσιόγλου να βγαίνει και να λέει ότι οφείλει να αλλάξει η νομοθεσία.

Με επιδεξιότητα διοχετεύτηκαν ειρωνικά σχόλια για μία φράση του πρωθυπουργού στην Πάτρα. Με απλή ειλικρίνεια ο Μητσοτάκης έθεσε το διακύβευμα των επόμενων εκλογών: ποιος θα κυβερνήσει την χώρα; Ο ΣΥΡΙΖΑ με τον Αλέξη Τσίπρα ή η Ν.Δ. με τον Μητσοτάκη;

Η ειρωνεία αναδεικνύει την εγγενή προκατάληψη. Αυτό δεν είναι πράγματι το ερώτημα στο οποίο ο πολίτης θα κληθεί να απαντήσει; Η αλήθεια ενοχλεί; Εκτός κι αν  ειδικά στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ τρέφουν όνειρα να αντιγράψουν τους Καμμένο—ΑΝΕΛ. Φαντάζομαι ότι ο Ανδρουλάκης δεν θέλει να παίξει αυτόν τον ρόλο – είναι εξάλλου ο μόνος που θα είναι διατεθειμένος να του δώσει ο Τσίπρας. Επιπλέον, ιστορικά, δεν έχουμε περιπτώσεις όπου ο ελάσσων εταίρος σε κόμμα με τόσο αριστερές καταβολές όσο ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε ποτέ να επιβιώσει. Κι αν στην Ιταλία υπήρξαν κάποιες παρόμοιες περιπτώσεις, ήταν πάντα βραχύβιες και θνησιγενείς.

Ένα άλλο υποστηρικτικό του ΣΥΡΙΖΑ μέσο (όχι πως ο Μητσοτάκης έχει βάλει στην τσέπη του όλα τα ΜΜΕ) θεωρεί ότι ο προϋπολογισμός καταδικάζει το κοινωνικό κράτος στην αφάνεια. Μια γρήγορη εξέταση βασικών μεγεθών λαμβάνοντας υπόψη ότι μερικές δαπάνες αυτής της μορφής καταχωρούνται και σε άλλους κωδικούς εκτός του υπουργείου εργασίας και κοινωνικών υπηρεσιών, δείχνει ότι το σύνολο των δράσεων για κοινωνικές υπηρεσίες ανέρχεται σε πάνω από 63 δις. – δηλαδή στο 1/3 του ΑΕΠ.

Αναμφίβολα, στην εποχή κρίσεων που ζούμε, η στήριξη των ευπαθών (κάθε μορφής) ομάδων είναι αναγκαία. Το ποσό είναι ήδη τεράστιο για μία οικονομία όπως η δική μας, που δεν έχει τις αντοχές να δώσει περισσότερα. Αλλά, πάντως, αν οι δράσεις είναι στοχευμένες και όχι οριζόντιες, τα θετικά αποτελέσματα θα είναι πολλαπλά.

Άλλο, έτσι, η υπερβολή και το ψέμα και άλλο η αντικειμενική δυνατότητα της χώρας. Φαντάζομαι, όμως, ότι προκειμένου να κατακτήσει την εξουσία (προσοχή όχι μόνο την κυβέρνηση) ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ταγοί του δεν έχουν κανένα ενδοιασμό να παραδώσουν την χώρα στις ορέξεις της Τουρκίας, ακυρώνοντας (το πραγματικό νόημα της λέξης «επαναδιαπραγμάτευση») τις αμυντικές συμφωνίες καθώς και τα εξοπλιστικά προγράμματα που έχει υπογράψει η χώρα.

Διαβάστε επίσης