• LIFE&STYLE

    Οι νέοι σεξουαλικοί “παράδεισοι” στο Λάος και στη Βιρμανία

    • NewsRoom


    Σεξουαλικοί παράδεισοι: Στον Μαρκ- έναν 65 χρονο συνταξιούχο από το Λονδίνο- πήρε λίγο χρόνο για να καταλάβει για ποιο λόγο τόσοι πολλοί λευκοί μεσήλικες τριγύριζαν στο καταγώγιο – μπαρ κάτω από το  ξενοδοχείο του, στο Βιεντιάνε του Λάος, όταν το είχε επισκεφθεί το 2013.Μετά από μέρες παρατήρησε ντόπιες γυναίκες να μπαίνουν στο μπαρ. Και τότε ήταν που ο Μαρκ κατάλαβε ότι αυτοί οι τύποι δεν ήταν αυτό που θα λέγαμε τυπικοί τουρίστες, ούτε είχαν έρθει εκεί , ακριβώς ,για να θαυμάσουν τον πολιτισμό της χώρας, τους ναούς του 16 ου αιώνα ή τους φαντασμαγορικούς της καταρράκτες..

    Ήταν τότε που ουσιαστικά το Λάος άρχισε να παίρνει μια πιο « καυτή» στροφή ακολουθώντας τους ανταγωνιστές γείτονες του, Μιανμάρ και Μπαγκλαντές. Αν και καμία από τις τρεις χώρες δεν θεωρούνται επίσημα σεξουαλικοί τουριστικοί προορισμοί, στην πραγματικότητα δε χάνουν την ευκαιρία να εκμεταλλεύονται και αυτή τη δυνατότητα.Η κυβέρνηση της Ταϊλάνδης άλλωστε επέβαλλε πολύ αυστηρούς νόμους στη δική της παγκοσμίου φήμης σεξουαλική βιομηχανία μετά τις αποκαλύψεις αναρίθμητων περιπτώσεων παιδεραστίας. Είτε το έκανε προσχηματικά είτε πραγματικά – καθώς η οικονομία της στηρίζεται σχεδόν αποκλειστικά στον σεξουαλικό τουρισμό- έδωσε τη δυνατότητα και στις διπλανές χώρες να επενδύσουν σε ένα επικίνδυνο μεν αλλά  προσοδοφόρο  τομέα.

    Αυτές οι χώρες ωστόσο δεν έχουν στην πραγματικότητα τη δυνατότητα και τα μέσα για να αποτρέψουν τη σωματεμπορία και άλλα κακουργήματα.Για παράδειγμα η Βιρμανία, πρόσφατα αρνήθηκε μεν την είσοδο σε αρκετούς παιδεραστές διεθνούς φήμης αλλά χιλιάδες άλλοι κατόρθωσαν να μπουν στη χώρα με άνεση..

    Για ορισμένους παιδεραστές , η αναζήτηση νέων προορισμών είναι μέρος της πρόκλησης και του κινδύνου μέσα στον οποίο επιλέγουν να ζουν, εκτιμά ο Claren Flanagan , διευθυντής της υπηρεσίας για την προστασία του παιδιού « Save the children». Πράγματι μόνο μερικά λεπτά χρειάζονται στα πιο « βαλτώδη» μονοπάτια του διαδικτύου για να δει κανείς ότι η σεξουαλική βιομηχανία επεκτείνεται σε νέα εδάφη. « Η Βιρμανία είναι η νέα γεύση του μήνα» , γράφει ένας άνδρας με το ψευδώνυμο Αλεχάντρο. « Φαίνεται ότι όλοι θέλουν να δοκιμάσουν ένα κομμάτι από το νέο κέικ», συμφωνεί ο έτερος συνομιλητής της ομάδας στα κοινωνικά δίκτυα που ανταλλάσσουν συνθηματικά μηνύματα. Ένας άλλος με το ψευδώνυμο Sam είναι πιο αυθόρμητος « Νομίζω ότι οι γυναίκες του Λάος είναι φοβερές!» λέει.

    Πριν από μερικά χρόνια με το ζόρι μπορούσε να πάρει κάποιος visa για να ταξιδέψει στη Μιανμάρ.Φέτος, η χώρα περιμένει 3 εκατομμύρια τουρίστες.

    Αν και δεν έχει καταγραφεί σε επίσημα έγγραφα, η σεξουαλική εργασία αποτελεί ζωτικό τμήμα της οικονομίας αυτών των χωρών. Η απόδειξη είναι ότι ο σεξουαλικός τουρισμός παρουσιάζει ραγδαία άνοδο.Έαν μέρος του σεξουαλικού τουρισμού είναι η αναζήτηση νέων προορισμών, αυτές οι χώρες της νοτιανατολικής Ασίας ταιριάζουν στις προτιμήσεις των ενδιαφερόμενων.Πριν από μερικά χρόνια με το ζόρι μπορούσε να πάρει κάποιος visa για να ταξιδέψει στη Μιανμάρ.Φέτος, η χώρα περιμένει 3 εκατομμύρια τουρίστες.

    Στο κομμουνιστικό Λάος, οι  τουρίστες που τους αρέσουν οι προκλήσεις «προξενούν» ήδη το 12% του ΑΕΠ της χώρας, σύμφωνα με το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ταξιδιών και Τουρισμού και από τη στιγμή που το Μπαγκλαντές δεν είχε απομονωθεί από εκείνες τις χώρες, στις μέρες μας επένδυσε  και εκείνο σε αυτού του είδους τον τουρισμό. Αποτέλεσμα; Η συμβολή του στην φτωχή οικονομία της Ασιατικής χώρας τετραπλασιάστηκε από το 2012!

    Και μην κάνετε λάθος: Aκόμα και εάν δεν γράφεται στα βιβλία, η σεξουαλική εργασία μπορεί να γίνει ζωτικό κομμάτι της οικονομίας.Στα μέσα της δεκαετίας του 90 , λίγο πριν την κορύφωσή του, ο σεξουαλικός τουρισμός συνέβαλε στο ΑΕΠ της Ταϊλάνδης, 27 δις δολάρια, σύμφωνα με τα στοιχεία της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας. Όπως είναι φυσικό, δεν τα πήραν όλα οι πόρνες.Επωφελήθηκαν τα ξενοδοχεία, οι διεφθαρμένοι αστυνομικοί, τα μπαρ, τα εστιατόρια, τα τουριστικά πρακτορεία, τα καμπαρέ, οι σάουνες και φυσικά οι κλινικές.Αυτό γιατί το 2007 το 19% των ελεύθερων  επαγγελματιών «σεξουαλικών εργατών» ήταν φορείς του HIV.

    Σήμερα, οι περισσότεροι τουρίστες σεξουαλικής αναζήτησης γνωρίζουν πολύ καλά το ρόλο τους στην οικονομία αυτών των χωρών. Ένας Αμερικανός, για παράδειγμα, που επισκέφθηκε τις Φιλιππίνες και ξόδεψε 50 δολάρια τη βραδιά για να κάνει σεξ με ένα κορίτσι, μπορεί να έχει πείσει τον ευατό του ότι συμβάλλει στο κοινό καλό της χώρας « από τη στιγμή που το σεξ είναι συναινετικό και δεν υπάρχει κακοποίηση, σωματεμπορία ή ναρκωτικά»

    Στα μέσα της δεκαετίας του 90 , λίγο πριν την κορύφωσή του, ο σεξουαλικός τουρισμός συνέβαλε στο ΑΕΠ της Ταϊλάνδης, 27 δις δολάρια, σύμφωνα με τα στοιχεία της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας.

    Αλλά σε πολλούς από τους νέους  προορισμούς, η σωματεμπορία, και η διακίνηση ναρκωτικών περιλαμβάνονται ανεπίσημα στο μενού του σεξουαλικού τουρισμού, όπως η απεχθής εκμετάλλευση των παιδιών.Άλλη μία πληγή της διαστροφικής τάσης ορισμένων ανθρώπων είναι τα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα. Άλλωστε η κυβέρνηση της Ταϊλάνδης πήρε αυστηρά μέτρα για να περιορίσει την είσοδο των παιδεραστών στη χώρα όταν η ανησυχία για τη δημόσια υγεία λόγω των σεξουαλικά μεταδιδόμενων ασθενειών πήρε επικές διαστάσεις.

    Ακόμα και στα φιλανθρωπικά ιδρύματα ή στα ορφανοτροφεία , που αποτελούν για πολλούς τουριστικό προορισμό προσφοράς και αλληλεγγύης, « εντοπίστηκαν κίνδυνοι σεξουαλικής εκμετάλλευσης ευάλωτων παιδιών» όπως αποκάλυψε ο Van   der Dorine Keur, ειδικός σε θέματα σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών και του τουρισμού στο μη κερδοσκοπικό ECPAT International.

    Η κυβέρνηση της Ταϊλάνδης πήρε αυστηρά μέτρα για να περιορίσει την είσοδο των παιδεραστών στη χώρα όταν η ανησυχία για τη δημόσια υγεία, λόγω των σεξουαλικά μεταδιδόμενων ασθενειών, πήρε επικές διαστάσεις.

    Εν τω μεταξύ, το Διαδίκτυο μπορεί πανεύκολα να  παρακάμψει την αστυνομία καθώς οι άνδρες της δεν έχουν την κατάρτιση και την τεχνογνωσία να ελέγξουν τα chat rooms.Οι κυβερνήσεις σε αυτές τις μικρές χώρες δεν έχουν την παραμικρή ικανότητα να εντοπίσουν τους ύποπτους παιδεραστές. Ούτε έχουν τα μέσα και την εξωτερική βοήθεια να συλλάβουν τα κυκλώματα. Από την άλλη δεν έχουν ούτε τη διάθεση βλέποντας ότι η μοναδική περίπτωση να αποκτήσουν λίγο χρήμα παραπάνω είναι να κάνουν τα στραβά μάτια μπροστά στο έγκλημα. Η λύση, όμως, όπως όλοι γνωρίζουμε είναι η πρόληψη και όχι η καταστολή. Κρατώντας το εμπόριο του σεξ στο σκοτάδι κερδίζεις πολύ περισσότερα, αφορολόγητα ενώ περιορίζεις και τα δικαιώματα του εργαζόμενου.Αν όμως είχε πρόσβαση στην εκπαίδευση και στη μόρφωση θα μπορούσε και ο ίδιος να αναγνωρίζει στον ευατό του ότι δεν αξίζει να τον υποβάλλει σε αυτό το μαρτύριο.Γιατί θα μάθαινε ένα βασικό πράγμα.Να σέβεται τον συνάνθρωπο του.



    ΣΧΟΛΙΑ