Ένα ατμοσφαιρικό και μινιμαλιστικό διαμέρισμα επί της οδού Αρεοπαγίτου (pics)

Οι αρχιτέκτονες ανέλαβαν την ανάπλαση ενός διαμερίσματος, σε μία από τις πολυκατοικίες της οδού Αρεοπαγίτου. Κλήθηκαν να μεταμορφώσουν το χώρο σε ένα σύγχρονο loft με έμφαση στη λεπτομέρεια και τη λειτουργικότητα.

Ένα από τα κύρια προβλήματα που αντιμετώπισαν οι μελετητές ήταν η λειτουργική ενοποίηση των χώρων υποδοχής, με ανασταλτικό παράγοντα την ύπαρξη δομικών στοιχειών διαστάσεων, ικανών για τη διάσπαση των χρηστικών ενοτήτων και της οπτικής.

Έτσι, μελετηθήκαν τρεις παράλληλες λειτουργικές ζώνες, με οριζόντια και κάθετη επικοινωνία μεταξύ τους: των καθιστικών, της τραπεζαρίας και του εκθεσιακού πετάσματος. Έτσι, εντάχθηκε στη γραμμική σχέση των χώρων και η κουζίνα, με την ταυτόχρονη συμμετοχή των δύο βασικών αξόνων κίνησης της κατοικίας.

Η ανάγκη ύπαρξης εκθεσιακής προβολής της πρωτότυπης συλλογής φωτογραφικών μηχανών του ιδιοκτήτη, έδωσε την έμπνευση στους μελετητές για να δημιουργήσουν το καμπύλο πέτασμα που ρέει στο χώρο, αναιρώντας τις γωνίες του περιγράμματος. H υπάρχουσα κλειστή κουζίνα, διατηρήθηκε μόνο ως θέση.

Ο χώρος, εγκιβωτίστηκε σε κρυστάλλινο πέτασμα, με ανάλαφρη αίσθηση διαφάνειας και δυνατότητα οπτικής επαφής με τους χώρους υποδοχής και την ανεμπόδιστη θεά στην Αρεοπαγίτου και το λόφο του Λυκαβηττού. Οι βασικοί τοίχοι της εισόδου και του σαλονιού επενδυθήκαν με κατασκευές από ξύλο δρυός, αποκτώντας την αισθητική ενιαίων επιφανειών, με χρηστικούς χώρους αποθήκευσης, όπου το επέτρεπαν οι υφιστάμενες γωνίες και τα βάθη των δομικών στοιχείων.

Η βιβλιοθήκη στο χώρο της τραπεζαρίας εντάχθηκε στο σύστημα των ξύλινων επενδύσεων, σε απόλυτα λιτές γραμμές, που συνάδουν με την επιλογή των κινητών στοιχειών του χώρου. Τα υπνοδωμάτια σχεδιάστηκαν με γνώμονα την απλότητα και την λιτή πολυτέλεια ξενοδοχειακού καταλύμματος, χωρίς περιττά στοιχεία. Χρωματικές αποχρώσεις του ανοικτού γκρι, του χακί και της άμμου, αναδεικνύουν τις φόρμες των γύψινων ψευδοροφών, όπου ενταχθήκαν τα φωτιστικά στοιχειά και οι μονάδες κλιματισμού.

Το αρχικό ξύλινο δάπεδο σε ψαροκόκκαλο, διατηρήθηκε και αποκαταστάθηκε, παραμένοντας στο φυσικό χρώμα της δρυός, υπόμνηση της αισθητικής της δεκαετίας του ’50. Τα δάπεδα στους υπόλοιπους χώρους της κατοικίας επενδύθηκαν με σύγχρονο προεπεξεργασμένο δάπεδο δρυός, τονίζοντας τη συνύπαρξη της νέας τεχνολογίας με την παλαιά.

Το τελικό αποτέλεσμα είναι ένα ατμοσφαιρικό περιβάλλον, με μινιμαλιστική άποψη, που σέβεται τις μνήμες και αναδεικνύει το χώρο σε μία εκδοχή τολμηρού σχεδιασμού και επεξεργασίας υλικών, νέων τεχνολογιών και πρωτοποριακών τάσεων.

Στοιχεία έργου:
Αρχιτεκτονική μελέτη – μελέτη εφαρμογής – επιμέλεια: Micro Team Architects (Γεώργιος Κονδύλης – Ντιάνα Γιαννοπούλου)
Συνεργάτες: Σπύρος Κωτσιόπουλος, Βιβή Παπανδρέου
Χρόνος κατασκευής κτιρίου: 1953
Χρόνος μελέτης ανάπλασης: Φεβρουάριος 2009
Χρόνος κατασκευής: Μάιος – Ιούλιος 2009
Φωτογραφίες: Δημήτρης Πούπαλος
Περιφέρεια: Αττική