Bill Gates: Δεν έχουμε τα εργαλεία για να ξανανοίξουμε τις οικονομίες

“Δεν έχουμε τα εργαλεία για να ξανανοίξουμε τις οικονομίες” αναφέρει μεταξύ άλλων ο Bill Gates στο τελευταίο κείμενό του στο Gatesnotes για την πανδημία, στο οποίο τονίζει την ανάγκη να επενδυθούν δισεκατομμύρια για να γλιτώσουμε τρισεκατομμύρια.  Στα προβλήματα που εντοπίζει είναι και η μειωμένη μας γνώση και κατανόηση της ασθένειας με αποτέλεσμα να ακούμε συχνά αντιφατικά νέα. Η γνώση μας για την ασθένεια θα μας βοηθήσει με εργαλεία και πολιτικές, αλλά ακόμη υπάρχουν ορισμένα βασικά πράγματα που ακόμα δεν καταλαβαίνουμε.

Όπως εξηγεί, μπορεί επίσης να ακούγεται σαν να έχουμε όλες τις επιστημονικές  λύσεις που απαιτούνται για να ανοίξουμε ξανά την οικονομία, αλλά στην πραγματικότητα δεν τις έχουμε.  Όλοι πρέπει να συνεργαστούν για να κατανοήσουν την ασθένεια και να αναπτύξουν εργαλεία για την καταπολέμησή της και η παγκόσμια καινοτομία είναι το κλειδί για τον περιορισμό των ζημιών. Αυτό περιλαμβάνει καινοτομίες στις κλινικές δοκιμές, στις θεραπείες, τα εμβόλια και τις πολιτικές για τον περιορισμό της εξάπλωσης, ελαχιστοποιώντας παράλληλα τις ζημιές στις οικονομίες και την ευημερία.Οι καινοτομίες είναι απαραίτητες για  να λάβουμε ενημερωμένες αποφάσεις σχετικά με την αντιμετώπιση της πανδημίας.

Αναφορικά με τη δράση του Gates Foundation τονίζει ότι  επείγει η συγκέντρωση χρημάτων για την ανάπτυξη νέων εργαλείων. “Θεωρώ  ότι πρέπει να ξοδέψουμε δισεκατομμύρια για να εξοικονομήσουμε τρισεκατομμύρια. Κάθε επιπλέον μήνας που απαιτείται για τη λήψη του εμβολίου είναι ένας μήνας όπου η οικονομία δεν μπορεί να επιστρέψει στο φυσιολογικό. Ωστόσο, δεν είναι σαφές πώς θα συνεργαστούν οι χώρες για να συντονίσουν τη χρηματοδότηση. Κάποιοι θα μπορούσαν να πάνε απευθείας στον ιδιωτικό τομέα, αλλά απαιτούν να δοθεί προτεραιότητα στους πολίτες τους. Υπάρχει πολλή συζήτηση μεταξύ των κυβερνήσεων, του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, του ιδιωτικού τομέα και των ιδρυμάτων μας για το πώς να οργανώσουμε αυτές τις προσπάθειες.

Μάλιστα συγκρίνει την Πανδημία Ι με τον  Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο για τον οποίο πολλές καινοτομίες, εμφανίστηκαν όπως ραντάρ, οι αξιόπιστες τορπίλες και το σπάσιμο κώδικα,  οι οποίες έφεραν το τέλος του πολέμου πιο γρήγορα. Το  ίδιο εκτιμά ότι θα γίνει με την πανδημία. “Διαχωρίζω την καινοτομία σε πέντε κατηγορίες: θεραπείες, εμβόλια, δοκιμές, παρακολούθηση επαφών και πολιτικές ανοίγματος . Χωρίς κάποιες προόδους σε καθέναν από αυτούς τους τομείς, δεν μπορούμε να επιστρέψουμε στην επιχείρηση ως συνήθως ή να σταματήσουμε τον ιό”.

Εξηγώντας τις συνέπειες της πανδημίας στην οικονομία αναφέρει:

“Το οικονομικό κόστος που καταβλήθηκε για τη μείωση του ποσοστού εξάπλωσης είναι άνευ προηγουμένου. Η μείωση της απασχόλησης είναι ταχύτερη από οτιδήποτε έχουμε βιώσει ποτέ. Ολόκληροι τομείς της οικονομίας κλείνουν. Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτό δεν είναι μόνο το αποτέλεσμα των κυβερνητικών πολιτικών που περιορίζουν τις δραστηριότητες. Όταν οι άνθρωποι ακούνε ότι μια μολυσματική ασθένεια εξαπλώνεται ευρέως, αλλάζουν τη συμπεριφορά τους. Δεν υπήρχε ποτέ η επιλογή να έχουμε την ισχυρή οικονομία του 2019 το 2020”.

Μάλιστα επισημαίνει ότι ακόμη και αν οι οικονομίες ανοίξουν αυτό δεν σημαίνει ότι θα επιστρέψουν στην προ πανδημίας κανονικότητα.

“Οι πλουσιότερες χώρες βλέπουν μειωμένα τα κρούσματα και αρχίζουν να σκέφτονται πώς να ανοίξουν. Ακόμη και όταν όμως μια κυβέρνηση χαλαρώνει τους περιορισμούς στη συμπεριφορά, δεν θα ξαναρχίσουν αμέσως όλοι τις δραστηριότητες που επιτρέπονται. Θα χρειαστεί πολύ καλή επικοινωνία, ώστε οι άνθρωποι να καταλάβουν ποιοι είναι οι κίνδυνοι και να αισθάνονται άνετα να επιστρέψουν στη δουλειά ή στο σχολείο. Αυτή θα είναι μια σταδιακή διαδικασία, με μερικούς ανθρώπους να βιάζονται να κάνουν ό, τι πλέον θα επιτρέπεται και άλλοι να επανέρχονται πιο αργά. Μερικοί εργοδότες θα χρειαστούν αρκετούς μήνες για να απαιτήσουν οι εργαζόμενοι να επιστρέψουν. Μερικοί άνθρωποι θέλουν να αρθούν οι περιορισμοί πιο γρήγορα και μπορεί να επιλέξουν να παραβιάσουν τους κανόνες, κάτι που θα θέσει σε κίνδυνο όλους. Οι ηγέτες πρέπει να επιμείνουν  στη συμμόρφωση”.

Και καταλήγει: “Η Μελίντα και εγώ μεγαλώσαμε μαθαίνοντας ότι ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν η καθοριστική στιγμή της γενιάς των γονιών μας. Με παρόμοιο τρόπο, η πανδημία COVID-19 – η πρώτη σύγχρονη πανδημία – θα καθορίσει αυτήν την εποχή. Κανένας που ζει με πανδημία δεν θα την ξεχάσει ποτέ. Και είναι αδύνατο να   εκτιμήσουμε τον πόνο που αισθάνονται οι άνθρωποι τώρα και θα συνεχίσουν να αισθάνονται για τα επόμενα χρόνια.

Το βαρύ κόστος της πανδημίας για τους χαμηλόμισθους και τους φτωχούς είναι μια ιδιαίτερη ανησυχία για τη Μελίντα και εμένα. Η ασθένεια πλήττει δυσανάλογα τις φτωχότερες κοινότητες και τις φυλετικές μειονότητες. Ομοίως, ο οικονομικός αντίκτυπος της καραντίνας, πλήττει το χαμηλότερο εισόδημα, τους λιγότερο ευνοημένους εργαζομένους. Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα πρέπει να διασφαλίσουν ότι, καθώς ανοίγει η χώρα, η ανάκαμψη δεν θα κάνει την ανισότητα ακόμη χειρότερη από ό, τι είναι ήδη.

Ταυτόχρονα, είμαστε εντυπωσιασμένοι με το πώς ο κόσμος συγκεντρώνεται για να πολεμήσει αυτόν τον αγώνα. Κάθε μέρα, μιλάμε με επιστήμονες σε πανεπιστήμια και μικρές εταιρείες, διευθύνοντες σύμβουλους φαρμακευτικών εταιρειών ή αρχηγούς κυβερνήσεων για να βεβαιωθούμε ότι τα νέα εργαλεία που έχω συζητήσει θα είναι διαθέσιμα το συντομότερο δυνατό. Και υπάρχουν τόσοι πολλοί ήρωες που θαυμάσετε αυτή τη στιγμή, συμπεριλαμβανομένων των επαγγελματιών υγείας στην πρώτη γραμμή. Όταν ο κόσμος τελικά ανακηρύξει την Πανδημία I, θα έχουμε όλοι να τους ευχαριστήσουμε για αυτό.