Bernard Arnault: Γιατί ο Mr. Louis Vuitton επενδύει τώρα στα media

Την ώρα που ο δισεκατομμυριούχος Bernard Arnault βρισκόταν -τον περασμένο μήνα-  στα διεθνή πρωτοσέλιδα για την προσπάθεια του να αποσύρει τον όμιλο πολυτελών ειδών Moët Hennessy Louis Vuitton (LVMH) από τη συμφωνία των 16 δισ. δολαρίων για την εξαγορά του αμερικανικού κοσμηματοπωλείου Tiffany & Co., μία άλλη επιχειρηματική κίνηση του πλουσιότερου άνδρα της Ευρώπης στην Γαλλία, πέρασε απαρατήρητη.

Η επενδυτική εταιρεία του Arnault απέκτησε μερίδιο άνω του 5% στην Lagardere SCA,  έναν όμιλο που κάποτε δραστηριοποιούνταν σε πολλούς τομείς, από αυτοκίνητα και αεροπλάνα μέχρι το διάστημα, και τώρα επικεντρώνεται στα μέσα ενημέρωσης, τις εκδόσεις και τα καταστήματα λιανικής σε αεροδρόμια και σιδηροδρομικούς σταθμούς. Η εξαγορά αυτή αποτελεί πρόδρομο του ομίλου Arnault να αποκτήσει μεγαλύτερο ρόλο σε αυτές τις δραστηριότητες, αναφέρουν πληροφορίες.

Γιατί ο Arnault, γνωστός ως ο πιο επιτυχημένος επενδυτικός τραπεζίτης της Γαλλίας, αφού απέκτησε μια σειρά από εμπορικά σήματα πολυτελείας – από τα Dior και Fendi έως τα  Louis Vuitton, Hennessy Cognac και Dom Perignon Champagne – θέλει να αποκτήσει μερίδιο σε έναν όμιλο όπως η Lagardere;

Για όσους τον γνωρίζουν, η απάντηση είναι: για την πολιτική επιρροή.

Στα περιουσιακά στοιχεία της Lagardere περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων το Paris Match, το περιοδικό με τις γυαλιστερές σελίδες γεμάτες φωτογραφίες, που συχνά έχει δώσει ώθηση στους υποψήφιους για την προεδρία της Γαλλίας, ο ραδιοφωνικός σταθμός Europe 1 και η εβδομαδιαία εφημερίδα Le Journal du Dimanche. Ενώ ο τομέας μέσων μαζικής ενημέρωσης του ομίλου καταγράφει απώλειες και έχει περιορισμένο βάρος εκτός των συνόρων της Γαλλίας, εντός της χώρας – όπου οι επιχειρήσεις και η πολιτική είναι αλληλένδετες – έχει επιρροή.

Η τεράστια περιουσία του Arnault – ανέρχεται περίπου στα 86 δισεκατομμύρια δολάρια σύμφωνα με τον Bloomberg Billionaires Index – τον καθιστά ήδη ένα πρόσωπο με μεγάλη επιρροή στη Γαλλία. Ωστόσο, η απόκτηση μεγαλύτερης επιρροής δεν έβλαψε ποτέ κανέναν, δήλωσε ο Remy Le Champion, συν-επικεφαλής του δημοσιογραφικού προγράμματος του Γαλλικού Ινστιτούτου Τύπου στο Πανεπιστήμιο Paris-Assas.

«Ο Bernard Arnault έχει πρόσβαση σε όποιον θέλει στην κυβέρνηση», είπε. “Ωστόσο, τα οφέλη που απορρέουν από την ιδιοκτησία μέσων μαζικής ενημέρωσης αντισταθμίζουν με το παραπάνω το σχετικά περιορισμένο κόστος για την εξαγορά, για έναν άνθρωπο του οποίου η περιουσία ξεπερνά τα 80 δισεκατομμύρια”.

Πάρτε για παράδειγμα την υπόθεση με την Tiffany. Ο Arnault μπόρεσε να στηριχθεί στη γαλλική κυβέρνηση για βοήθεια προκειμένου να αποχωρήσει από τη συμφωνία. Η LVMH εξασφάλισε επιστολή από τον Υπουργό Εξωτερικών Jean-Yves Le Drian που ζήτησε να καθυστερήσει η συμφωνία λόγω της εμπορικής διαμάχης ΗΠΑ-Γαλλίας, την οποία η εταιρεία χρησιμοποίησε ως βασικό λόγο για την απόσυρση της.

Η LVMH αρνήθηκε ότι έπαιξε ρόλο στην απόκτηση της επιστολής, αλλά ο Le Drian είπε στο κοινοβούλιο ότι απάντησε σε ένα ερώτημα από την εταιρεία και είπε σε συνέντευξή του ότι είναι «καθήκον του να προστατεύει τα γαλλικά συμφέροντα», συνδυάζοντας αποτελεσματικά τις προτεραιότητες της εταιρείας με εκείνες της χώρας.

Σημειώνεται ότι ο όμιλος LVMH που ελέγχεται από την Arnault κατέχει την Les Echos, καθημερινή οικονομική εφημερίδα της Γαλλίας και την εφημερίδα Le Parisien. Επίσης, ως λάτρης της κλασσικής μουσικής ελέγχει το ραδιοφωνικό σταθμό Radio Classique.

Η αγορά μεριδίου στην Lagardere θα επιτρέψει στον δισεκατομμυριούχο να ισχυροποιήσει την παρουσία του στα μέσα ενημέρωσης και επίσης να δημιουργήσει στενότερους δεσμούς μεταξύ των ομοειδών επιχειρήσεων των δύο ομίλων, ανέφεραν αναλυτές της Oddo BHF. Η LVMH κατέχει το δίκτυο καταστημάτων αφορολόγητων ειδών DFS και συμμετέχει στον όμιλο Madrigall, ιδιοκτήτη του κορυφαίου εκδοτικού οίκου Gallimard.

Ο Arnault σχεδιάζει επίσης να αγοράσει μερίδιο 40% στον όμιλο μέσων ενημέρωσης που κατέχει το ισχυρό επιχειρηματικό περιοδικό Challenges, δήλωσε ο επικεφαλής του, Claude Perdriel στην Le Monde αυτό το μήνα.

Η εποχή του Διαδικτύου έπληξε τις επιχειρήσεις των μέσων μαζικής ενημέρωσης, συρρικνώνοντας τη βάση των πελατών τους και τα διαφημιστικά τους έσοδα και τις οδήγησε στην αναζήτηση πλούσιων επιχειρηματιών, πρόθυμων να τους παρέχουν οικονομική στήριξη. Κατά την τελευταία δεκαετία, η κυκλοφορία του Paris Match της Lagardere – κάποτε το περιοδικό με τις καλύτερες πωλήσεις στη Γαλλία – μειώθηκε στις 100.000 από άνω των 500.000.

Για τον Arnault, ο οποίος έχει χρηματοδοτήσει μια σειρά δραστηριοτήτων στη Γαλλία, η αγορά μεριδίου στην Lagardere είναι επίσης ένας τρόπος για να υποστηρίξει έναν γαλλικό βιομηχανικό όμιλο.

Ο όμιλος ξεκίνησε από τον Jean-Luc Lagardere, ο οποίος έπαιζε τένις με τον Arnault μέχρι το θάνατό του το 2003. Πλέον αντιμετωπίζει προβλήματα, με τον γιο του Jean-Luc, Arnaud Lagardere, να βρίσκεται στο στόχαστρο του ακτιβιστή επενδυτή Amber Capital εδώ και περισσότερα από δύο χρόνια λόγω κακής διαχείρισης.

Το 2016, προέκυψε μια διαμάχη, όταν η Les Echos και η Le Parisien επέλεξαν να μην δημοσιεύσουν μια παρουσίαση για το ντοκιμαντέρ «Merci Patron». Το ντοκιμαντέρ του Francois Ruffin, αριστερού ακτιβιστή που έγινε μέλος του κοινοβουλίου, ήταν μια κριτική του ομίλου LVMH και της δύναμης των πλουσίων. Ένα χρόνο αργότερα, οι δημοσιογράφοι της Les Echos επέκριναν μία απόφαση της διοίκησης της εφημερίδας να αφαιρέσει τον όνομα του Ruffin από το κείμενο ενός αρθρογράφου.

Ωστόσο, πολλές από τις εκδόσεις που ανήκουν στον Arnault δηλώνουν ότι υπήρξαν περιορισμένα παραδείγματα λογοκρισίας. Ο Pierre Louette, διευθύνων σύμβουλος του ομίλου Les Echos-Le Parisien, χαρακτήρισε τους δεσμούς του με τον ιδιοκτήτη ως «φυσικές, ρευστές και φυσιολογικές”.

Ωστόσο, η Les Echos αντιμετώπισε με επιείκεια το ζήτημα του κατά πόσον η LVMH στηρίχθηκε στην κυβέρνηση για να αποχωρήσει από τη συμφωνία με την Tiffany, χαρακτηρίζοντας την εξέλιξη ως «παράπλευρη απώλεια» στον εμπορικό πόλεμο μεταξύ Γαλλίας και ΗΠΑ.

«Δεν νομίζω ότι κάποιος σηκώνει το τηλέφωνο και παραπονιέται στους δημοσιογράφους όταν στον Bernard Arnault δεν αρέσει ένα άρθρο της Les Echos», είπε ο Le Champion. “Μάλλον, μιλάμε για αδιόρατη επιρροή, εικασίες, αυτο-επιβαλλόμενα όρια”.

Ακολουθήστε το mononews.gr στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση