Θα ήταν μάλλον επιεικές να πει κανείς ότι η παγκόσμια ανάπτυξη αυτή τη στιγμή ασθμαίνει. Και η κατάσταση αυτή δεν πρόκειται να αλλάξει σύντομα, κατά την εκτίμηση του Raman Srivastava, ανώτατου στελέχους της Standish Mellon Asset Management.
Ωστόσο, λέει ο ίδιος, υπάρχει ένα πράγμα που στ’ αλήθεια θα έδινε μία τεράστια ώθηση στην παγκόσμια οικονομία, όμως καμία χώρα δεν θέλει να το κάνει: Δημοσιονομική χαλάρωση.
«Αυτό που πρέπει να συμβεί είναι μία συντονισμένη δημοσιονομική απάντηση σε παγκόσμιο επίπεδο, προκειμένου να ενισχυθεί η ζήτηση», δηλώνει στο Business Insider ο Srivastava. «Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει προθυμία να γίνει αυτό, και αυτός είναι ο λόγος που δε νομίζουμε ότι τα ποσοστά (ανάπτυξης) και ο πληθωρισμός θα πάνε πουθενά».
Σύμφωνα με τον Srivastava, οι κεντρικές τράπεζες έχουν επιχειρήσει να δώσουν ώθηση στην ανάπτυξη με όλο και χαμηλότερα (και πλέον ακόμα και αρνητικά) επιτόκια και προγράμματα αγοράς ομολόγων. Αλλά σε αυτό το σημείο, τέτοιες κινήσεις δεν είναι πια αποτελεσματικές.
«Η πρώτη απόπειρα για πράγματα όπως η ποσοτική χαλάρωση απέσπασε μία ισχυρή απάντηση από τις αγορές», λέει ο Srivastava. «Οπότε, τώρα δεν υπάρχει καμία πραγματική απάντηση πια. Οι αγορές βασικά λένε ότι δεν υπάρχουν και πολλά περισσότερα που να μπορούν να κάνουν. Περαιτέρω μειώσεις επιτοκίων δε θα βοηθήσουν, περισσότερη δημοσιονομική χαλάρωση θα βοηθήσει».
Σε αυτό το σενάριο, το έναυσμα θα ήταν μία μεγάλη εισροή χρημάτων από την κυβέρνηση, με τη μορφή της ανάπτυξης υποδομών, της απασχόλησης στο δημόσιο κλπ. Αυτό θα ενίσχυε την απασχόληση, την αύξηση των μισθών και θα κάλυπτε το κενό ζήτησης στον ιδιωτικό τομέα.
Το πιο σοβαρό εμπόδιο στην υλοποίηση αυτού του σεναρίου, εκτιμά ο Srivastava, είναι η πολιτική. Όπως σημειώνει, δεν υπάρχει ιδιαίτερη διάθεση για ένα μεγάλο, χρηματοδοτούμενο από το χρέος πακέτο χαλάρωσης σε παγκόσμια κλίμακα, και ειδικά στις Ηνωμένες Πολιτείες.
«Κοιτάξτε τις ΗΠΑ, είμαστε στη μέση μίας εκλογικής χρονιάς, δεν πρόκειται να υπάρξει μία ανακοίνωση για ένα τεράστιο πακέτο χαλάρωσης σε αυτό το περιβάλλον», σχολιάζει ο Srivastava. «Θα χρειαζόμασταν πραγματικά κάτι δραματικό οικονομικά για να καταστεί εφικτή η χαλάρωση».
Κατά τον ίδιο, αν ο πρόεδρος Obama ανακοίνωνε ένα τέτοιο πακέτο, οι σημερινοί υποψήφιοι για την προεδρία των ΗΠΑ θα το εκμεταλλεύονταν προς όφελός τους, ενώ και εκτός ΗΠΑ, τέτοια μέτρα αντιμετωπίζονται ως «έσχατη λύση».
«Δεν μπορώ να φανταστώ ότι η Γερμανία είναι ανοιχτή σε ένα μεγάλο έλλειμμα προϋπολογισμού, και είναι δύσκολο να προχωρήσεις πολιτικές στην Ευρώπη χωρίς αυτά», παρατηρεί ο Srivastava.
Σε έναν ιδανικό κόσμο, θα υπήρχε μία συντονισμένη προσπάθεια σε όλες τις μεγάλες οικονομίες, παρόμοια με το 2009, που θα οδηγούσε τη ζήτηση σε υψηλότερα επίπεδα και θα βοηθούσε να πάρει μπρος η οικονομία. Όμως χωρίς πολιτική βούληση, αυτό δε δείχνει πιθανό να συμβεί.
