Τρύφων Αλέξιαδης. ετών 58. Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών
Την ώρα που δεκάδες πολίτες που έχουν βρεθεί να έχουν αποκρύψει πολλά εκατομμύρια ευρώ από την εφορία και τα ονόματα τους περιλαμβάνονται στην λίστα της UBS , o αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Τρύφων Αλεξιάδης φαίνεται να αποφεύγει να καταθέσει στην Βουλή μια από τις σοβαρότερες ρυθμίσεις. Αυτή της αυτοκαταγγελίας. Πρόκειται για ένα νομοθέτημα μείζονος σημασίας που θα βοηθήσει το δημόσιο να εισπράξει πολλά λεφτά ενώ θα λύσει και τα χέρια των οικονομικών εισαγγελέων οι οποίοι ήδη έχουν καλέσει αρκετούς πολίτες που το όνομα τους περιλαμβάνεται στην λίστα της UBS.
Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι πολλά. Η ρύθμιση θα έπρεπε να έχει κατατεθεί εδώ και πολλές εβδομάδες στην Βουλή όμως ο αρμόδιος υπουργός Τρυφών Αλεξιάδης δεν την έχει ετοιμάσει ακόμα. Το mononews με δυο δημοσιεύματα του έχει επισημάνει το θέμα όπως επίσης και η Καθημερινή της Κυριακής . Δείτε εδώ το δημοσίευμα του mononews.gr . Το ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί καθυστερεί . Είναι τόσο δύσκολη η σύνταξη ενός τέτοιου νομοθετήματος η συμβαίνει κάτι άλλο ύποπτο. Μήπως από το υπουργείο θέλουν να κρύψουν κάποια μυστικά ;
Τι θα περιλαμβάνει η διάταξη
Εάν ψηφιστεί η διάταξη τότε ο φορολογούμενος με την υποβολή της δήλωσης και την καταβολή του φόρου«καθαρίζει» και δεν θα οχληθεί εκ νέου από τις φοροελεγκτικές αρχές.
Ουσιαστικά, το ποσό που θα του επιβληθεί θα εξαντλεί πλήρως τη φορολογική υποχρέωση του υπόχρεου για τα εισοδήματα και κεφάλαια που δηλώνει και δεν θα επιβάλλονται άλλοι φόροι, τέλη, εισφορές, συμπεριλαμβανομένης και της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης, πρόστιμα, τόκοι εκπρόθεσμης καταβολής ή άλλες επιβαρύνσεις.
Ειδικότερα, στον φόρο που θα προκύπτει εάν τα χρήματα δοθούν εφάπαξ μέσα στην οριζόμενη προθεσμία θα υπάρχει έκπτωση 30%, ενώ επιλεγεί η εναλλακτική των 12 μηνιαίων δόσεων θα υπάρχει έκπτωση 10%. Ευνοϊκότερη ακόμη μεταχείριση προβλέπεται για όσους επιλέξουν να επενδύσουν τα «κρυμμένα» χρήματα στην Ελλάδα.
Πρόκειται για μείζονος σημασίας νομοθέτημα. Το γεγονός ότι δεν έχει ακόμα ψηφιστεί “δένει” τα χέρια των οικονομικών εισαγγελέων οι οποίοι καθημερινά στέλνουν κλήσεις σε δεκάδες επιχειρηματίες που έχουν καταθέσεις στην λίστα της UBS. Η λίστα αυτή δόθηκε στην ελληνική κυβέρνηση από το γερμανικό κρατίδιο της Ρηνανιας -Βεστφαλίας.
Ο νόμος θα πρέπει να ψηφιστεί άμεσα έτσι ώστε οι πολίτες να μπορούν να κάνουν χρήση της αυτοκαταγγελίας που θα περιέχει ευνοϊκές ρυθμίσεις. Με αυτό τον τρόπο οι καταθέτες της UBS θα πληρώσουν άμεσα τα ποσά που οφείλουν χωρίς καθυστερήσεις.
Σε αντίθετη περίπτωση εάν ο πολίτης δεν αυτοκαταγγελθεί τότε ο εφοριακός θα προχωρήσει σε έλεγχο ο οποίος όμως διαρκεί αρκετούς μήνες. Επιπρόσθετα με τον έλεγχο και οι φόροι είναι σημαντικά υψηλότεροι με αποτέλεσμα να μην συμφέρει κανένα να πληρώσει άμεσα.
Αυτή την στιγμή οι οικονομικοί εισαγγελείς έχουν αποστείλει πάνω από 150 κλήσεις σε φυσικά πρόσωπα που θα παρουσιαστούν ενώπιον τους προκειμένου να αποδείξουν ότι οι καταθέσεις που είχαν στην ελβετική τράπεζα UBS είναι δικαιολογημένες από τα εισοδήματα τους.
Οι πολίτες αυτοί καλούνται ως ύποπτοι για το αδίκημα της φοροδιαφυγής και για ξέπλυμα μαύρου χρήματος. Επιπρόσθετα έχουν δεσμευτεί και οι λογαριασμοί τους στις ελληνικές τράπεζες.
Πως εισαγγελέας Γιάννης Δραγάτσης πριν από χρόνια με μια απλή κίνηση έκανε ματ
Πέρασαν πέντε χρόνια από τότε που ο εισαγγελέας Ιωάννης Δραγάτσης έπεισε πασίγνωστο επιχειρηματία, που αντιμετώπιζε ποινικές εμπλοκές για τις δανειοδοτήσεις της Proton Bank, να εμπιστευθεί τις δικαστικές αρχές και να καταβάλει 51 εκατομμύρια ευρώ στο δημόσιο Ταμείο, με στόχο να καλύψει τη ζημία του Δημοσίου και ο ίδιος να γλιτώσει πολλά από τη βάσανο της ποινικής διαδικασίας και τις αυστηρές ποινές. Όπως υπενθυμίζει στην Καθημερινή η δημοσιογράφος Ιωάννα Μανδρου , τα 51 εκατ. πράγματι δόθηκαν, όμως οι προσπάθειες για καταβολή από την πλευρά του επιχειρηματία και άλλων, πολύ μεγαλύτερων ποσών, προς ικανοποίηση του Δημοσίου δεν ευοδώθηκαν. Προσέκρουσαν στη συγκυρία και στην τυπολατρία άλλων εισαγγελικών λειτουργών.
Το περιστατικό αυτό, όμως, άνοιξε ουσιαστικά τον δημόσιο διάλογο για την ποινική μεταχείριση των καταχραστών σε βάρος του Δημοσίου και για το αν θα μπορούσε η πολιτεία να τους δώσει κίνητρα να «επιστρέψουν» τα χρήματα και να τύχουν επιεικέστερης ποινικής μεταχείρισης.
Οι αρμόδιες δικαστικές αρχές, μάλιστα, εισαγγελείς και ανακριτές Διαφθοράς κατέβαλαν μεγάλες, υπεράνθρωπες πολλές φορές προσπάθειες, και κατόρθωσαν παρά την ανυπαρξία ικανού νομοθετικού πλαισίου την εποχή εκείνη, να εισπράξουν από εμπλεκόμενους, για λογαριασμό του Δημοσίου διάφορα ποσά.
Στην είσπραξη χρημάτων για το Δημόσιο πρωταγωνίστησε το ανακριτικό γραφείο που σήκωσε και το μεγάλο βάρος της υπόθεσης των εξοπλιστικών «με Ακη Τσοχατζόπουλο και λοιπούς».
Ο ανακριτής Γαβριήλ Μαλής
Ο ανακριτής Γαβριήλ Μαλής που χειρίστηκε τις ανακρίσεις πίστεψε στην προσπάθεια να επιστραφούν χρήματα από όσους τα είχαν καταχραστεί από το Δημόσιο, «συγκεντρώνοντας» περί τα 50 και πλέον εκατομμύρια. Δημιουργήθηκε, τότε, ειδικός λογαριασμός στην Τράπεζα της Ελλάδος για τα «κλεμμένα».
Όσο οι υποθέσεις οικονομικών σκανδάλων αυξάνονταν, οι δικαστικές αρχές είχαν προχωρήσει σε κοστολογημένες εκτιμήσεις για τα ποσά που θα μπορούσαν να «επιστρέψουν» στο Δημόσιο από τους εμπλεκόμενους, υπολογίζοντάς τα σε 4 δισ. ευρώ, προσμετρώντας, συγκεκριμένες υποθέσεις, μία προς μία.
Ανάμεσα σε αυτές, τα εξοπλιστικά, πολλές δικογραφίες και δεκάδες εμπλεκόμενοι, η υπόθεση Proton Bank, η υπόθεση των εταιρειών Energa και Ηellas Power, η υπόθεση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, της Siemens και άλλες.
Κλειδί για να πληρώσουν όλοι οι μεγαλόσχημοι που εμπλέκονταν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στις μεγάλες υποθέσεις των σκανδάλων ήταν να προχωρήσει η Πολιτεία στη δημιουργία του κατάλληλου νομικού πλαισίου.
Από το τέλος του 2013 ώς το 2014 το υπουργείο Δικαιοσύνης -τότε υπουργός ήταν ο πρώην ανώτατος δικαστικός Χαράλαμπος Αθανασίου- ξεκίνησε την προπαρασκευή για τη νομοθεσία που θα έδινε ώθηση στο θέμα και θα βοηθούσε τις δικαστικές αρχές να εισπράξουν.
Πράγματι, το 2014 ψηφίστηκε ο νόμος 4254, ο οποίος σε ένα άρθρο του (263) περιέλαβε σειρά διατάξεων που έδιναν κάποια κίνητρα μειωμένης ποινής σε αυτούς που κυρίως έδιναν πληροφορίες και αποκάλυπταν δωροδοκίες στον κρατικό και τον ευρύτερο κρατικό τομέα.
Νόμος που κρίθηκε σωστός από τη νομική κοινότητα και τους δικαστές, αλλά ελάχιστα αφορούσε κίνητρα για να επιστραφούν πίσω τα «κλεμμένα».
Στην πράξη, μετά την ψήφιση του εν λόγω νόμου, καθώς δεν επιβεβαιώθηκαν προσδοκίες που είχαν καλώς ή κακώς καλλιεργηθεί για παροχή κινήτρων στους εμπλεκόμενους στα σκάνδαλα αν επέστρεφαν τα καταχρασθέντα, δεν υπήρξαν περιπτώσεις που να μιμήθηκαν τους πρώτους -και τελευταίους- προς το παρόν που πλήρωσαν.
Από την άλλη, ένας παλαιότερος νόμος για την ποινική συνδιαλλαγή, όπως λέγεται, δίδει κίνητρα ευνοϊκής ποινικής μεταχείρισης για συγκεκριμένα αδικήματα, αλλά αφορά μόνον θέματα μεταξύ ιδιωτών, ενώ εξαιρεί ρητά και κατηγορηματικά τα εγκλήματα που στρέφονται κατά των οικονομικών συμφερόντων του Δημοσίου.
Έτσι, το Δημόσιο ώς σήμερα δεν εισέπραξε άλλα, παρά μόνον τα περίπου 100 εκατ. που εισπράχθηκαν αρχικά, εν αναμονή ρυθμίσεων που δεν ήρθαν. Και επιπλέον, όλοι αυτοί οι εμπλεκόμενοι στα οικονομικά σκάνδαλα και τις υποθέσεις κατάχρησης κατά του Δημοσίου ακόμα δεν έχουν δικαστεί και τιμωρηθεί, διότι η κατάσταση του δικαστικού μας συστήματος είναι τέτοια, που οι δίκες γίνονται πλέον με ρυθμούς χελώνας.
