Μάχη κατά της ακρίβειας  υποστηρίζει πως θα δώσει και θα δίνει η κυβέρνηση. Αναρωτιέμαι γιατί κάνει τον κόπο; Ο στόχος της με τους όρους που χρησιμοποιεί δεν είναι εφικτός.

Η μορφή της ακρίβειας που ζούμε είναι η ακρίβεια του πολέμου. Δεν εκτιμάται και δεν ελέγχεται.

Είναι παγκόσμια, διαπερνά όλα τα αγαθά και υπηρεσίες, επηρεάζει όλα τα εισοδήματα – με το 95% να υποφέρει.

Ο μόνος εφικτός στόχος είναι να λαμβάνονται μέτρα για την ανακούφιση των πιο ευάλωτων. Αυτό λένε μερικοί κυβερνητικοί εκπρόσωποι, αλλά χάνουν το παιγνίδι των εντυπώσεων γιατί αφήνουν τους αντιπάλους να μιλάνε και να επιμένουνε για την ακρίβεια.

Ο προπηλακισμός της κυβέρνησης στο θέμα αυτό δείχνει βέβαια την αγυρτεία της αντιπολίτευσης. Δείχνει, όμως, επίσης και την αδυναμία της εξουσίας να διατυπώσει και να καθιερώσει στην συνείδηση των πολιτών ένα ισχυρό μήνυμα αλήθειας.

Η εμμονή, εξάλλου, στα παραδοσιακά μέτρα είναι καταδικασμένη να αποτύχει.

Θα ήθελα πάρα πολύ να μου πει ένας κυβερνητικός ένα παράδειγμα όπου ο καθορισμός του ύψους του κέρδους κατάφερε να ελέγξει την άνοδο των τιμών.

Να δεχτώ ότι είναι στην ουσία μέτρο δημοσίων σχέσεων για να φανεί ότι η κυβέρνηση αντιδρά και να αποδυναμώσει την κριτική της αντιπολίτευσης. Άντε να τραβήξουν κάποιους ταλαίπωρους στα δικαστήρια για παραδειγματισμό.

Για πιο έλεγχο κέρδους μιλάμε όταν το κόστος της ενέργειας για το 2023 είναι από τώρα γνωστό ότι στην καλύτερη περίπτωση θα είναι επτά (7) φορές μεγαλύτερο από το 2021;

Σε περίοδο πολέμου απαιτείται ο συγκερασμός ρεαλισμού, καινοτομίας και …τρέλας.

Παράδειγμα: η κυβέρνηση ξοδεύει – μέχρι στιγμής – τουλάχιστον 4 δις. ευρώ για να απαλύνει το κόστος του ηλεκτρικού ρεύματος στους οικιακούς καταναλωτές. Πενταροδεκάρες η ενίσχυση για τον οικογενειακό προϋπολογισμό. Δεν φαίνεται η επιδότηση των 50 ή 100 ευρώ όταν ο λογαριασμός έχει πάει από 700 σε 1700 ευρώ.

Ερώτημα: γιατί δεν δίνει τα 4 δις. στην ΔΕΗ απευθείας ώστε η ΔΕΗ να συγκρατήσει την αύξηση των τιμολογίων;

Θα μου πείτε τι γίνεται τότε με την απαγόρευση κρατικών ενισχύσεων; Είμαστε σε πόλεμο, κρατικές ενισχύσεις θα αρχίσουν σύντομα να πέφτουν βροχή – γιατί διαφορετικά ο κόσμος θα πεινάσει.

Όσο για την δυσκίνητη ευρωπαϊκή Επιτροπή, πολύ γρήγορα θα ανακαλύψει είτε πως δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα είτε πως δεν έχει άλλη επιλογή από το πετάξει από το παράθυρο πολλούς από τους κανόνες που έχει επιβάλει η γραφειοκρατία της.

Το ανέφερα και χθες για δεύτερη φορά: η νομισματική χρηματοδότηση ήρθε για να μείνει. Ας το συνειδητοποιήσουμε κι ας συμβιβαστούμε με αυτό. Μετά τον πόλεμο βλέπουμε τι θα γίνει.

Θα μου πείτε ότι οι πλούσιοι δεν έχουν ανάγκη και θα κερδίσουν από την συγκράτηση των τιμολογίων. Πόλεμο έχουμε, ας αυξηθεί ο φόρος εισοδήματος για αυτά που ξεπερνούν τις 100.000 ευρώ το χρόνο κατά μία ή δύο ποσοστιαίες μονάδες.

Η Ευρώπη θα υποχρεωθεί πολύ σύντομα να αρχίσει να παίρνει έκτακτα μέτρα – όποια κι αν η έκβαση του πολέμου στην Ουκρανία. Δεν αποκλείεται, βέβαια, ο ψυχοπαθής στο Κρεμλίνο να κάνει την τρέλα του – οπότε όλα τα στοιχήματα δεν ισχύουν.

Με «κανονικές» συνθήκες, όμως, ο πόλεμος που ξεκίνησε θα συνεχιστεί με τον έναν τρόπο ή τον άλλο τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον – λέμε τώρα για 2-3 χρόνια.

Ας σταματήσουμε, λοιπόν, να σκεφτόμαστε με παραδοσιακούς τρόπους κι ας αρχίσουμε να βρίσκουμε ευφάνταστους  τρόπους αντιμετώπισης του γεγονότος ότι ο πληθυσμός θα υποφέρει.

Πολύ απλά δεν θα τα βγάζει πέρα.

Και τότε θα αρχίσουν τα αληθινά δύσκολα.

Διαβάστε επίσης

Σε πόλεμο βρισκόμαστε κκ. Dombrovskis και Gentiloni