Δημήτρης Μανιός και Λίλα Θεοδόση
Λένε για αυτόν, τον Δημήτρη Μανιό, τον αστυνομικό, που μπήκε στα εφοπλιστικά σαλόνια, με τη κοσμική ένταση, τον αυτοδημιούργητο, τον βαθύπλουτο, πως έζησε μια μυθιστορηματική ή κινηματογραφική ζωή. Πως ήταν τα 44 μόλις χρόνια του, όλα, σα παραμύθι. Κι όμως! Ήταν παιδί εκείνων των δεκαετιών, στα τέλη του 20ού αιώνα, που το ατίθασο έμβλημα μιας γενιάς, ήταν το “live fast, die young”, ακόμα και για εκείνους, που επιδίωξαν τον πλούτο, τα κέρδη χωρίς σύνορα, την ισχύ των εταιρειών παντού, τις υψηλές γνωριμίες, τα σύμβολα καταξίωσης και, τελικά, τη συμπύκνωση σε μια σύντομη ζωή, για πέντε άλλους!
Μια ως παιδί, άλλη μια ως αστυνομικός στο αεροδρόμιο της Αθήνας, μια στον σκληρό ανταγωνισμό του οικονομικού θριάμβου, μια ως μπον βιβέρ στην Μύκονο, στο Μόντε Κάρλο, στο Ντάλας και στο Χιούστον, στο Μαϊάμι, στις αγκαλιές διάσημων κοριτσιών και μια αποτραβηγμένη, σιωπηλή, στη μάχη με μια ασθένεια μισητή και εχθρική στο κάθε ίχνος ζωής. Όταν έφυγε ξέσπασε ένας πόλεμος ανάμεσα σε κληρονόμους, που με τα χρόνια ησύχασε, αφήνοντας κάπου κάπου σπίθες από μικροεστίες της πρώτης πυρκαγιάς.
Και όλοι συνέχισαν να υπάρχουν ρίχνοντας κάπου κάπου, ματιές νοσταλγίες σε εκείνον, που τα ζήσε όλα με πάθος, γρήγορα…
Ο Apollo Grec
Η Χριστίνα Πολίτη, χρυσό κορίτσι μιας μποέμ, ποιητικής κοσμικότητας, τόσο φυσική για την ίδια, σημειώνει με μια θλιμμένη νοσταλγία, όπως θυμάται εκείνον τον ωραίο Κροίσο: «Ο Δημήτρης Μανιός άφησε εποχή, στην εποχή του. Γυναικοκατακτητής, jet setter, άντρας που πλούτιζε όλο και περισσότερο με τα χρόνια μέχρι που έφερε το δεύτερο σκάφος του το MadiBlue, στη Μαρίνα της Βουλιαγμένης, που ήταν σα διαστημόπλοιο και που άφησε άφωνους όλους τους εφοπλιστές των καλών οικογενειών που μέχρι τότε τον χλεύαζαν και μετά τον προσκύνησαν.
Ο Δημήτρης Mανιός ήταν ένα παθιασμένο άτομο, τετραπλός Σκορπιός –ζώδιο, ωροσκόποι, σελήνες, πλανήτες και άστα να πάνε- στα πάντα του με χολλυγουντιανό λουκ και… ψαρωτικά μπλε σκληρά μάτια. Δεν υπήρχε στόχος που δεν πραγματοποίησε εκτός από το να κερδίσει τη μάχη με τον καρκίνο. Τα τελευταία του χρόνια αποσύρθηκε αξιοπρεπώς. Πολλοί τον μίσησαν, πολλοί τον αγάπησαν, όμως κανείς δεν τον ξέχασε. Τον είχα ζήσει και στα καλά του και στα περίεργα του.
Είχε όποια γυναίκα ήθελε και στο τέλος κατάφερε να φτάσει όχι μόνο το οικονομικό, αλλά και το κοινωνικό status που ονειρευόταν από τα νεανικά του χρόνια που ήταν στην αστυνομία. Η καλύτερη περίοδος στα αισθηματικά του ήταν ίσως όταν έβγαινε με τη Λίλα Θεοδόση, που ήταν και είναι μία ωραία και ευγενική κοπέλα χωρίς τα κομπλικασιόν μίας αριβίστριας, ούτε μίας υπερκοσμικής των καλών κύκλων».
Eνός ωραίου άνδρα, που γαλλικά δημοσιεύματα σε περιοδικά κοσμικά τον αποκαλούσαν Apollo Grec, έναν Έλληνα Απόλλωνα, που έδειχνε ακριβώς να τα έχει όλα. Ομορφιά, πείσμα, εξυπνάδα, αποφασιστικότητα, ευρηματικότητα, κοινωνικότητα.
Και οι θεοί, εκείνοι, οι παλιοί οι Έλληνες, του Ολύμπου, ζηλεύουν τους ισόθεους, ακόμα και όταν οι ίδιοι τους χρήζουν τέτοιους και θεωρούν ύβρι, την μεγάλη ποσότητα σε χάρες, σ’ όλες τις χάρες! Ήταν κάποτε ένα όμορφο αγόρι, με έντονο μπλε βλέμμα.
Ο Δημήτρης Mανιός, ένας νεαρός αστυνομικός που εργαζόταν στη Δίωξη Λαθρεμπορίου του Αερολιμένα Αθηνών. Ευχάριστος, συστηματικός στη δουλειά του, με τα 8ωαρα και τις βάρδιες του και τη βεβαιότητα πως άλλα τον περιμένουν στη ζωή και πως αυτή του η δουλειά είναι περιστασιακή.
Ονειρευόταν πολύ
Ονειρευόταν επιχειρηματικές κινήσεις, ταξίδια, συναναστροφές με σημαντικούς και οικονομική άνεση. Ταυτόχρονα σπούδαζε στη Νομική και αγωνιζόταν με δουλειά και σπουδές. Αυτή του εργατικότητα και την στόφα του αγωνιστή διακρίνει ο θρυλικός καπετάν Γιάννης Λάτσης, όταν τον γνωρίζει και τον εμπνέει και τον συμβουλεύει.
Ο Δημήτρης ίδρυσε την Transman κάνοντας τα πρώτα δειλά βήματα στη ναυτιλία και σε λίγο διάστημα την φτάνει να ναι μια διεθνής δύναμη. Με τη κοινωνικότητα του και την ωραιότητα του, τα κοσμικά σαλόνια άνοιξαν διάπλατα τις πόρτες τους.
Όσοι στην αρχή, τον περιγέλασαν στο τέλος παραδέχτηκαν την επιμονή, την ευφυΐα και τη κατάκτηση των στόχων του όλων. Και εκείνος, πάντα έτρεχε, ακούραστα, να προλάβει να χει κι άλλο κομμάτι απ τη ζωή, να τη χορτάσει, να την κατακτήσει, να της αρπάξει όλα όσα ονειρευόταν και του αντιστοιχούσαν…
Η Καρολίνα, η Ωνάση, οι Νιάρχοι, το θρυλικό «Mandi Blue και ο κόσμος όλος στα πόδια του
Για εκείνον πια, δεν υπήρχαν σύνορα μέχρι τον ίδιο τον ουρανό. Δουλεύει πολύ, αλλά προλαβαίνει να είναι αρχοντικός μπον βιβέρ και μάλιστα σιγά σιγά να φτιάχνει μύθο γύρω απ’το όνομά του. Γινεται φίλος με την συνώνυμη της φινέτσας, Καρολίνα του Μονακό, την θρυλική Xριστίνα Ωνάση, τα παιδιά του Σταύρου Νιάρχου, την παντοδύναμη οικογένεια Γουάιτ των πετρελαιάδων του Τέξας.
Πολλές φήμες για σχέσεις με διάσημες καλλονές εξαπλώνονται ψιθυριστά, αλλά στο πλευρό του για μεγάλο διάστημα είναι η Γαλλίδα Καρολάιν, που κόβει ανάσες με την αισθησιακότατα και την ωραιότητα της, ανιψιά του Γκούντερ Zακς, ενός από τους συζύγους της Mπριζίτ Mπαρντό.
Είναι τότε, που η καλλίγραμμη καλλονή με τα καυτά μπικίνι, ποζάρει επάνω στο πολυτελές, το «διαστημικό» για τη Χριστίνα Πολίτη, γιοτ του Μανιού, «Mandi Blue». Δεν ήταν ένα απλά πολυτελές σκάφος, αλλά status symbol, το Mandi Blue, που ο Δημήτρης Mανιός είχε αγοράσει στις αρχές της δεκαετίας του ’80 από τον μεγιστάνα μεσάζοντα στις πωλήσεις όπλων παγκοσμίως, Αντνάν Kασόγκι, ο οποίος φημιζόταν για τη συλλογή του από υπερσύγχρονα και φουτουριστικά για την εποχή εκείνη γιοτ.
Ένα απ αυτά έφτασε και στο Ντόναλντ Τραμπ ως δώρο απ τον σουλτάνο του Μπουρνέι, το «Nabilla» -απ το όνομα της πρώτης κόρης του Σαουδάραβα κροίσου- ήταν το μεγαλύτερο στον κόσμο και επάνω είχαν γυριστεί σκηνές για το «Ποτέ μην ξαναπείς ποτέ» του διάσημου James Bond.
Ο Δημήτρης Mανιός επέδειξε ένα μοναδικό ταλέντο σε ένστικτο και συμφωνίες που δεν αφορούσαν μόνο στις εφοπλιστικές δραστηριότητες, αλλά και σε επιχειρηματικές κινήσεις σε τομείς με προοπτικές, όπως τα ακίνητα, φτιάχνοντας μια τεράστια περιουσία σε Ευρώπη και κυρίως ΗΠΑ. Όλα με μια ανάσα και ένα γέλιο, γρήγορα, με πάθος και ενέργεια, με λαχταρά να προλάβει. Πεθαίνει το 1995, στη Νέα Υόρκη, από την ασθένεια της εποχής, τον καρκίνο, αφού αγωνίστηκε πολύ, αποτραβήχτηκε απ όλους και απ όλα και δε θέλησε να μαθευτεί η πάλη του στον κοσμοπολιτικό κύκλο του. Game over…
Κληρονόμοι μαχόμενοι…
… Game Start όμως, με ταχύτητα ηλεκτρονικού παιχνιδιού από εκείνα της δεκαετίας του 90, για την οικογένεια Μανιού, όταν χάθηκε ο Δημήτρης, τόσο νέος και τόσο μυθικά πλούσιος!
Η μητέρα Βασιλική μαζί με την αδελφή Λίζα Μανιού , αμφισβητούν τον τρόπο διαχείρισης που κάνει στην περιούσια ο αδελφός Βασίλης και για χρόνια στο πλευρό του Δημήτρη. O καθένας από τους τρεις ήταν δικαιούχος του 1/3 της συνολικής περιουσίας του εκλιπόντος, η οποία αποτελείτο από πλοία, ακίνητα, εταιρικές μετοχές, καταθετικούς λογαριασμούς κι πολλά άλλα οικονομικά στοιχεία.
Σχετικά σύντομα και με το συναισθηματικό φόρτο να κοπάζει, οι διαφορές διευθετήθηκαν και η οικογένεια συνέχισε χωριστά την δική της οικονομική πορεία.
Το 2015, θα ξεκινήσει άλλη μια δικαστική διαμάχη, από την Ευελπίδων όπου και εκδικάστηκαν δύο αγωγές του Βασίλη Mανιού κατά της αδελφής του Ευαγγελίας – Λίζας, η οποία θα συνεχιστεί σε Tέξας, Λουϊζιάνα, Nέα Yόρκη με αμέτρητες σελίδες δικογραφιών και δημοσιότητα.
Όλο αυτό αφορούσε σε κτίριο, το οποίο αγοράστηκε έναντι περίπου 10 εκατ. δολ., ανακαινίστηκε και εκτιμήθηκε στα 25 εκατ. δολ., αλλά αποδείχθηκε πως ήταν υποθηκευμένο με τα βάρη του να υπερβαίνουν τα 13 εκατ. δολ.
Άλλη μια κοινή για τα αδέλφια δικαστική διαμάχη αφορά στον διαχειριστή των εταιριών και των υποθέσεων της Aμερικής, καθώς τα δύο αδέλφια υποστήριξαν ότι δεν είχαν πλήρη εικόνα του τι συνέβαινε εκεί.
Η Λίζα Mανιού
Τη ναυτιλιακή εταιρία LMZ Shipping που είναι «διάδοχος» της Transman Shipmanagement και της Transoil Shipping Enterprises, τις οποίες είχε ιδρύσει ο Δημήτρης Mανιός το 1985 και το 1991 αντίστοιχα, ανέλαβε η Λίζα Mανιού- Zαχαρίου.
Η εφοπλίστρια κινείται δυναμικά και έχει επιδοθεί, πρόσφατα, σε ένα μπαράζ εξαγορών προκειμένου να ενισχύσει τον στόλο της.
Και ενώ είχε επενδύσει στις εξαγορές μεταχειρισμένων πλοίων, έχοντας «χτίσει» έναν στόλο οκτώ φορτηγών πλοίων, πλέον η κυρία Mανιού έκανε γνωστό πως η LMZ Shipping έβαλε παραγγελία για δύο καινούρια φορτηγά πλοία τύπου kamsarmax, κατόπιν σχετικής συμφωνίας που υπέγραψε με τα κινεζικά ναυπηγεία Yangzijiang.
Tο χωρητικότητας 82.000 dwt πλοίο είχε μπει στο orderbook από τον Δεκέμβριο και είναι προγραμματισμένο να το παραλάβει η ναυτιλιακή εταιρία τον Σεπτέμβριο του 2019, ενώ το δεύτερο θα παραδοθεί από τα ναυπηγεία στο τέλος του ίδιου έτους. Πρόκειται για ένα deal αξίας 25,5 εκατ. δολ.
Tελευταία φορά που ο όμιλος είχε προχωρήσει σε παραγγελία νεότευκτων ήταν το 2003 και αφορούσε στον κλάδο των τάνκερ με την LMZ Transoil Holdings. Tότε είχε υπογράψει για τέσσερα δεξαμενόπλοια panamax, στις γιάρδες της Daewoo Mangalia, στην τιμή των 30,5 εκατ. δολ. έκαστο. Tα πλοία παραλήφθηκαν μεταξύ του 2004 και του 2006 και τελικά πουλήθηκαν στην Eletson Corp το 2007 αν και η τιμή πώλησης δεν έγινε γνωστή.
Ο Βασίλης Μανιός
O Βασίλης Mανιός, που έχτισε μαζί με τον Δημήτρη την θαλάσσια αυτοκρατορία τους, θεωρείται ένας από τους ισχυρούς εφοπλιστές διεθνώς. Και ενώ κληρονόμησε μια μεγάλη περιουσία από τον Δημήτρη, κατάφερε δουλεύοντας, ασταμάτητα, να την μεγεθύνει σε τεράστια.
Σε αντίθεση με τις συνήθειες του αδελφού του, δεν είναι κοσμικός, δεν επιδιώκει τις προβεβλημένες συστροφές, αποφεύγει το φωτογραφικό φακό και τα λουσάτα στέκια, επιλεγεί να μη προκαλεί με σπάταλες ή την προβολή του δικού τρόπου ζωής, εναρμονισμένος με εποχή που επιβάλλει τους χαμηλούς τόνους, την διαφάνεια, την σεμνότητα και την εργατικότητα στον πλούτο.
Παρ’ όλα αυτά και με τι δικαστικές διαμάχες με την αδελφή του γνώρισε τα δημοσιότητα αλλά και με δημοσιεύματα που ήθελαν να εμπλέκεται στη λίστα Λαγκάρντ, πράγμα που τον στενοχώρησε ιδιαίτερα τον κατά γενική ομολογία χαμηλού προφίλ, ικανού και αθόρυβου ανθρώπου.
Σε μια κίνηση μνήμης και μην υπολογίζοντας κόστος, διατήρησε και φυλάττει το αγαπημένο εκείνο σκαρί του αδελφού του, του Δημήτρη το «Mandi Blue», παρά το ότι ήταν απαγορευτική η τιμή για την ανακατασκευή του.
Δεν το κινεί, δεν το διαφημίζει. Απλά, έτσι, υπάρχει μια θύμηση από εκείνον που ονειρεύτηκε πολύ, χόρεψε και αγάπησε εκεί πάνω, ταξίδεψε σε γαλανές θάλασσες και έφυγε στα 44 του, με απόηχο πίσω του κάποια γέλια σε έναστρα ακρογιάλια στη Μύκονο… γιατί στο τέλος μόνο αυτός ο ήχος μένει να φτιάχνει προσωπική μελωδία…
