Άρθρο-παρέμβαση: Όταν η Ernst & Young βράβευε τον Κουτσολιούτσο ως επιχειρηματία της χρονιάς

Contributor
10 Μαΐου 2018 09:32 Τελευταία ενημέρωση:8:39 πμ

H βράβευση του κ. Τ. Κουτσολιούτσου από την ΕΥ. ΤΟ βραβείο ήταν για τον επιχειρηματία της χρονιάς 2015

Μετά την επίθεση του fund QCM και όσα της καταλογίζει για τα οικονομικά της δεδομένα, η Folli Follie πέρασε χθες στην αντεπίθεση, ανακοινώνοντας την πρόσληψη της Ernst & Young ως ανεξάρτητου ορκωτού ελεγκτή, προκειμένου να εξετάσει τις οικονομικές καταστάσεις της εταιρείας. Θεωρητικά, θα έλεγε κανείς ότι είναι μία απολύτως λογική και θεμιτή κίνηση και ότι δε φαίνεται να υπάρχει κάτι το μεμπτό εδώ. Κι όμως: υπάρχει μία λεπτομέρεια που προκαλεί ερωτηματικά.

Το 2015 η Ernst & Young ανέδειξε ως “Επιχειρηματία της Χρονιάς” για την Ελλάδα τον Γιώργο Κουτσολιούτσο, διευθύνοντα σύμβουλο του ομίλου Folli Follie. Πρόκειται για τον γνωστό διαγωνισμό της Ernst & Young που διεξάγεται σε δεκάδες χώρες του κόσμου, με τα τοπικά παραρτήματα της Ernst & Young να επιλέγουν τον “Επιχειρηματία της Χρονιάς” σε κάθε χώρα, και στη συνέχεια οι “εκλεκτοί” επιχειρηματίες να διαγωνίζονται για τον τίτλο του “Παγκόσμιου Επιχειρηματία της Χρονιάς”, εκπροσωπώντας ο καθένας τη χώρα του.

Η τελετή βράβευσης του Γιώργου Κουτσολιούτσου έγινε τον Μάρτιο του 2016 στο Μέγαρο Μουσικής, με τον διευθύνοντα σύμβουλο της EY Ελλάδος, Πάνο Παπάζογλου, να του παραδίδει το βραβείο του.

Σίγουρα δεν θα μπορούσε κανείς τότε να κατηγορήσει το ελληνικό παράρτημα της Ernst & Young γι’ αυτήν την απόφαση, καθώς τότε δεν υπήρχε καμία “σκιά” πάνω από τη Folli Follie. Ο Γιώργος Κουτσολιούτσος έμοιαζε το 2015 με μία πολύ καλή επιλογή για αυτό το βραβείο.

Ωστόσο, αυτή η βράβευση σήμερα προκαλεί περίεργους συνειρμούς. Κάποιος κακόπιστος θα αναρωτηθεί εύλογα: υπάρχουν τέσσερις μεγάλες ελεγκτικές εταιρείες στον κόσμο, οι λεγόμενες Big Four (Deloitte, Ernst & Young, KPMG, PricewaterhouseCoopers).

Γιατί η Folli Follie να αναθέσει τον έλεγχο των οικονομικών της καταστάσεων στην ίδια εταιρεία που βράβευσε τον επικεφαλής της πριν από λίγα χρόνια, όταν υπάρχουν τρεις άλλοι μεγάλοι “παίκτες”;

Σίγουρα κανείς δεν θα έκανε τέτοιους συνειρμούς αν ο Τζώρτζης Κουτσολιούτσος επέλεγε την KPMG ή την Deloitte, για παράδειγμα…

Κανείς φυσικά δεν αμφισβητεί το κύρος της Ernst & Young, το οποίο η εταιρεία έχει “χτίσει” με τα χρόνια, ούτε την τεράστια τεχνογνωσία της στο χώρο. Όμως δεν μπορεί και να μην προβληματιστεί κανείς με αυτήν την σύμπτωση. Γιατί κατά καιρούς κάποιες παρόμοιες “συμπτώσεις” αποδείχθηκε ότι δεν ήταν και τόσο τυχαίες…